We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
Bölüm 4
"Ersin, git." "Hatun!" "Hatun değil, Güzide. Ve git ne olur." "Affet." "Affettim desem bile affetmedim. İyi değilim, iyi değilsin. Konuşmak istemiyorum." "Gidersem biteriz. Gözlerini görüyorum. Kararını verdin bile. Kapıdan çıktığım an gitmek için hareket edeceksin. Yapma." "Sadece düşünmek istiyorum." "Bırakma beni." "Ersin!" "N'olur bırakma." "Ersin! Bırak artık beni. Tamam gittiğim yok. Ama dokunma bana. Git bir duş al, kahve falan iç ve ayıl. Bu haldeyken konuşmak istemiyorum. Beni zorlama." Kollarından ayrılırken belime daha bir sarıldı. "Gitme." dedi. Sesi çocuktan farksızdı. "Kahve yapıyorum. Bir yere gittiğim yok." dedim sabırla. Belime dolanmış kollarından güçlükle sıyrılıp kendimi mutfağa attım. Isıtıcıya su doldurup, tezgâhta duran kahveden fazlaca ekledikten sonra
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
