İki kocaman hafta daha atlatmıştık ve Ersin artık çok daha iyiydi. Sargıların bir kısmından kurtulmuştu. Yüzüne biraz renk gelmişti ve zorlayarak biraz çorba içirebiliyordum. Hastane kokusundan, banyo yapamamaktan ve yatmaktan şikayet ediyordu. teklif etsem de temizlik ve tıraş konusunda yardımımı istemedi, özellikle odanın içinde başkaları da yatıyorken böyle bir şeyi asla kabul etmeyeceğini kesin olarak dillendirmiş hatta hasta bir herife göre bana epeyce bir çıkışmıştı. Alınmamıştım. Üzülmemiştim. Kulağımı çınlatan bağırtısını bile özlediğim, sesi güçlü çıktığı, mavi gözleri öfkeyle ışıl ışıl parladığı için içten içe sevinmiştim.
O iyiydi ama onunla beraber hastaneye getirdikleri adamları onun kadar şanslı değildi. Biri yaşıyordu hatta taburcu bile olmuşlardı. Diğeri, genç olanı, dün ö
