ลู่เจินไม่ได้รับรู้ว่าศิษย์พี่กำลังคิดวางแผนบางอย่าง นางตั้งใจชมการประลองต่อไป
ตอนกลับมาถึงเรือนก็เอ่ยถามอีกฝ่ายถึงเรื่องที่ยังสงสัย "ศิษย์พี่ เหตุใดสีกระบี่ของผู้ฝึกบำเพ็ญแต่ละคนถึงได้แตกต่างกันเจ้าคะ"
ม่อเฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถามกลับ "เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าสีกระบี่ของแต่ละคนนั้น…แตกต่างกัน"
"ก็ข้าเห็นว่ากระบี่ของศิษย์พี่เป็นสีดำ ส่วนผู้เข้าแข่งขันคนนั้นเป็นสีทอง..." ลู่เจินเผลอหลุดปากออกไป
ม่อเฉิงมองศิษย์น้องด้วยแววตาเจอรอยยิ้มแต่ว่าคนที่ถูกมองกลับรู้สึกเสียวสันหลังมากกว่า "เมื่อสักครู่นี้เจ้าบอกว่ามองเห็นกระบี่ของข้าไม่ค่อยชัด แล้วรู้ได้อย่างไรว่ามันเป็นสีดำ"
ลู่เจินหดคอตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก "ข้ามองเห็นไม่ชัด แต่ก็พอมองออกว่าเป็นสีอะไร"
"เช่นนั้นรึ" ม่อเฉิงเริ่มล่อลวงนาง "ถ้าอย่างนั้นเจ้าอยากจะดูมันดูใกล้ๆ หรือไม่"
"ได้หรือ!" ลู่เจินรู้สึกประหลาดใจ นางพอจะรู้ว่ากระบี่กายแท
