"อย่านะวาคีน เฟิร์นเจ็บนะ"
แขนของฉันเริ่มแดงจากแรงดูดแรงขบของเขา วาคีนเอื้อมมือมาแล้วรั้งเอวของฉันขึ้นให้นั่งลงที่ตักแกร่งของเขา สองแขนแข็งแรงโอบรอบเอวบางของฉันและสอดมันเข้ามาภายในเสื้อของฉัน
"วะ วาคีน" ฉันปรามเขาน้ำเสียงสั่นฉันรู้จักเขาดี วาคีนจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ถ้าหากว่าฉันขัดใจเขา และเขาจะคลุ้มคลั่ง เขาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันออกทีละเม็ดและก้มลงดูดที่ลำคอของฉันหมายจะทิ้งร่องรอยเอาไว้
"วา... อือออ!"
เขาปิดปากฉันด้วยการจับใบหน้าของฉันให้หันไปทางเขาแล้วทาบริมฝีปากลงมาบดจูบปากบางของฉันอย่างหนักหน่วงจนฉันหายใจแทบไม่ออก มือหนาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันจนครบทุกเม็ดแล้ว วาคีนล้วงมือสอดเข้ามาในบราเซียของฉันและบีบเคล้นมันอย่างรุนแรงหนักหน่วง
ฉันเจ็บ...
"อือออ!" ฉันครางประท้วงในลำคอ กำมือแน่นไปที่คอเสื้อของเขาให้รู้ตัว วาคีนลืมตาขึ้น เขาผละริมฝีปากออกจากใบหน้าของฉัน ใบหน้าของเขานิ่งเร
