Chapter 3 : How It Feels Not Being A Princess

2630 Words
"Fvck it, woman!" I gritted my teeth as he cursed me again for the nth time. Masama ang tingin niya sa'kin na para bang ako ang may kagagawan ng sugat na iyon sa kamay niya. Eh siya 'yong sumasalo ng matutulis na bagay na 'di naman sa kanya. I pressed the cotton ball hard on his palm dahilan upang itulak niya ako at tingnan ng masama. "What the hell are you doing?" "Treating your wound. I thought that's pretty obvious." Bigla nalang siyang tumayo at lumapit sa'kin. He grabbed my arm kaya napa aray ako. "Careful with your mouth." Naningkit ang mata niya habang nakatingin ng masama sa'kin and me on the other hand just looked at him blankly and pressed the cotton again sa palad niya na nakabuka. Napasigaw siya sa sakit at napaupo pabalik sa upuan kaya linapitan ko na ito't kinuha ang kamay niya. "Alam mo, nakakatakot ka na sana kanina eh sumigaw ka pa." I gently pressed the cotton on the sides of his wound dahil baka mamaya hindi lang tulak ang aabutin ko. Masama ang tingin na ipinukol niya sa'kin. Tinaasan ka rin siya ng kilay. Aba! Sobra na sa kasungitan ang lalakeng 'to. "Ano na naman? Don't tell me sisisihin mo ako diyan sa sugat mo? Hoy Strauss, ikaw lang 'yong sumasalo ng mga matutulis na bagay na hindi naman sa'yo. Ano bang trip mo?" Masama pa rin ang tingin niya sa'kin. "That sharp thing was meant for you. If I did not catch that, you're good as dead by now." He smirked dahilan upang mapataas ang kilay ko. "Bakit daw?" "I thought he already said why. He wants you." "Para saan?" "One of his bitches." "Ay gago pala 'yong puting ninja na 'yon eh." "For a princess, you sure curse a lot. Ganyan ba talaga kayo?" "This started the moment I set foot here. If you know what I mean." Sinamaan na naman niya ako ng tingin. "Finish that already and eat your food." Lihim akong napairap. Sarap naman talagang sapakin ng demonyong 'to. But instead of complaining, nilagyan ko nalang ng benda ang kamay niya. Nang matapos ako, agad naman siyang tumayo at pumunta sa kusina. Kakain siya? Ay oo naman Muriel! Kumakain rin ang mga demonyo. Seeing the food wrapped in the cellophane made me go hungry again. Agad akong tumakbo at kinuha ang isang supot na naroon. I excitedly poured the contents into a bowl only to see malunggay leaves and other kinds of leaves floating in a greenish soup. May malaking piraso rin na kulay berde and it looked like a bunch of thin and tall grasses na pinagbigkis. "So...that same old you always eat at that restaurant is this leafy green veggie soup?" Napatingin ako sa kanya ang he already is sipping through the sides of his bowl. Kukuha pa sana ako ng kutsara but this food looked like it doesn't need spoon anymore the way Cross eats it. Ginaya ko ang ginawa niya ang lifted the bowl with my two hands and put my lips on the lid of the bowl. I lifted it gently hanggang sa umabot sa bibig ko ang sabaw. It smelled leaves and it tasted like leaves. Malamang Muriel eh puro dahon 'yong kinakain mo. Matapos kong makipagsapalaran sa mga lumulutang na dahon, I managed to gulp the last drop of soup. "So what's this soup called?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko akalaing naubos ko iyon. Dahil na rin siguro sa gutom. "That chef is a Macedonian and is from Macedon City and they call it 'law-oy'." "Law-oy?" "Which means fresh vegetables in a soup. That restaurant is the only one here and all his recipes are Macedonian dishes." Nakanganga lang akong nakatingin sa kanya habang iniisa isa niya ang mga putahe doon. I don't understand a thing. Gusto ko rin sanang itanong kung nag part time job ba siya doon pero ayokong itanong baka maabutan niyo nalang ang katawan kong palutang lutang sa lawa. "Ah. Ha-ha-ha." Tinakpan ko pa ang bibig ko para naman kapani paniwala ang tawa ko. Wala namang nakakatawa. Hindi ko lang talaga alam ang isasagot ko. Baka naman mapatay na ako nito dahil pinaglololoko ko siya. A laugh a day keeps you from death away. Gagawin ko nang motto 'yan simula ngayon.  Inirapan lang niya ako at tumayo. Akmang maglalakad na siya palayo nang bumalik naman siya at binigyan ako ng papel. "Ano 'to?" Tanong ko at binuklat iyon. "I thought that's pretty obvious." Napapikit lang siya ng mariin. Yeah Muriel, expect a sarcastic answer from this devil from now on. "Alam kong papel ito Cross. What I meant was--" "Your task as my prisoner." Napataas ang kilay ko at binasa ang papel. At halos murahin ko na siya sa mga nakasulat doon. "Clean the whole house, do the laundry, dishes, and cook? And what's this? Entertain you? What entertainment are we talking about here? I am your prisoner! Aren't prisoners supposed to just sleep, and eat?" I saw him smirked at lumapit sa kinauupuan ko kaya napadikit ako sa counter. He placed his hand sa counter cornering me. "Prisoners are supposed to be put in a cell, nakagapos at hindi pinapakain. Thank me for treating you nicely as my prisoner. And what kind of entertainment you say?" He smirked once again. "I'll think about it." Naiwan akong nakanganga habang naglalakad na siya palayo sa'kin. Ano daw? He'll think about it? Anong he'll think about it? Wala na siyang dapat pag isipan pa! He could just erase all of those! Ayos lang sa akin ang magluto dahil tambay ako sa kusina doon sa amin. But clean the whole house? Do the laundry? And speaking of laundry, hindi pa pala ako nakapagbihis. I was wearing the same clothes I wore nang makarating ako dito. Damn, devil. Napabuntong hininga nalang ako at niligpit ang pinagkainan namin. I am a Princess but I know how to cook and wash the plates. Hindi ako masyadong marunong maglaba but I learn fast. Clean the whole house? I scanned my eyes around at napangalumbaba. "Whole house ba talaga gusto niyang palinisan? Eh ang laki laki nito!" Hinugasan ko nalang ang plato nang nakabusangot. I have never imagined myself to do these chores. Paanong napunta sa ganito ang buhay ko? "Mayaman naman ang demonyong 'yon. Why the hell is he making me clean all of this? Pwede niya namang bayaran kahit isa o dalawa sa mga babae niya para maglinis dito." Natapos ako sa paghuhugas at kumuha naman ng isang timba at mop. "Sana lang madulas ang demonyong 'yon pagpasok niya dito pagkatapos kong maglinis." Pabagsak kong inilagay ang timba kaya naman tumalsik ang lamang tubig nito papunta sa akin. Basa ang buong damit ko. Pati ang itaas na parte ng jeans ko. "Great! Fantastic! Ang saya ng buhay dito. Wala na akong damit!" Napatingin ako sa basang damit ko. Ngayon ko lang napansin na napakadumi na nito. Ilang beses ba akong nadapa kagabi? Nagbuhat pa ako ng mga kahoy at nagpagulong gulong sa buhangin. "Mukha na akong bruha nito." Napalingon naman ako sa paligid. Wala namang ibang tao dito. And the demon just left the house. Matagal pa naman siguro bago 'yon dumating. "Mararamdaman ko naman siguro kung darating na siya di'ba?" Agad kong hinubad ang suot kong white tshirt at nagsimula nang mag mop. "Iiiiiiii'm gonna swiiiingggg, frroom the chandelieeeeer! From the chandeliiiieeer!! Wooh!" "Iiiiii'm gonna flyyyyy like a birrrdd from the ---- holy ballgowns!" Agad kong tinakip ang tshirt ko sa hubad kong katawan. Anak ng seahorse! Standing there at the door is Cross while smirking. He's leaning on the door actually with his arms crossed! s**t. He did not see that, right? Kung nakita niya 'yon, I may be good as being eaten by the Earth. Oh god. "K-k-kanina ka pa d-d'yan?" "Enough to see you singing passionately using that mop as your microphone with only your brassiere on." Naglakad siya palapit sa'kin kaya napaatras naman ako at pinagbutihang takpan ang katawan ko. "I didn't know you'd be so passionate in cleaning." "A-anong p-passionate ang sinasabi mo? And just erase that scene from your mind, okay? And tumalikod ka na muna please." Tumaas ang isang kilay niya. Eh kung kalbuhin ko kaya 'yang kilay mong demonyo ka! "Why? As if may makikita ako diyan." Sinimangutan niya ako at umakyat siya sa hagdanan. Agad naman akong humarap para hindi niya makita ang likuran ko. Napakawrong timing niya naman kasi. "Don't change into that yet." Sabi niya habang hindi lumilingon sa akin. Binigyan ko lang siya ng masamang tingin. Maya maya, bumaba na siya ng hagdan na may dalang damit. Napataas ang kilay ko. Sigurado akong may mga damit pambabae siya sa kwarto niya. Sa dami ba naman siguro ng dinadala niyang babae sa kwarto niya. Tinapon niya sa mukha ko ang isang tela and was surprised to see a white tshirt. Malaki ito para sa akin. Hindi kaya... "Is this your shirt?" Tumango lang siya at tumalikod. Agad kong ibinaba ang takip ko sa katawan. "I thought you would give me one of your women's clothes. I won't wear them anyway." Sabi ko habang isinusuot na ang tshirt niya. "I don't collect their clothes." Sabi niya at humarap na sa'kin. Sakto namang tapos na ako sa pagbibihis. "Sumunod ka sa'kin." Nagtataka ko siyang tiningnan at sumunod nalang sa kanya. Do I have a choice? None. The moment I went out of the house, piercing glares greeted me from the girls na nasa malapit lang. God. What would they think if they see me wearing Cross' shirt. Kung ano man ang iniisip niyo, that's not it. I walked faster para makasabay ko si Cross sa paglalakad because anytime, pwede akong katayin ng mga babae sa paligid. I don't know what I did so wrong for them to glare at me like that. Aside from the fact that I am the Princess of Oregon they hated so much, I think may iba pang rason. At ayoko nang isipin kung ano. "Choose." Napatigil ako sa paglalakad nang tumigil din si Cross sa harap ng isang boutique. Mabuti nalang 'yong tindera 'di masama ang tingin sa'kin. Or maybe because kailangan niyang makabenta kaya mabait ang pakikitungo niya sa'kin? Agad akong lumapit sa mga damit na nakahanger. This is just like picking from my closet. Only that mas maraming laman ang closet ko. May nakita rin akong isang bundok na mga damit. Ang dami naman yatang labahan iyan. "Kaya niyo po 'yang labhan, ate?" Tanong ko sa tindera pero bigla naman siyang tumawa. "Hindi 'yan labahin. Paninda ko rin 'yan." Now that I look closer to it, may presyong nakasabit sa itaas nito. And it read: '10 pesos lahat ng klasi'. Napalunok nalang ako ng laway. How am I suppose to choose from that pile of clothes? Ibinaling ko nalang ang atensyon ko sa mga nakahanger na damit. After minutes of searching ay gusto ko nang magmura. Wala akong mapili. All of the clothes are too revealing. Hindi na ako magtataka kung bakit. Naghuhubad na nga ang mga babae dito eh. Such piece of clothing is no challenge for them. "Seryoso ka bang pipili talaga ako dito? Or is this part of your condition of me as your prisoner?" Humarap si Cross sa'kin at malapit nang magshake hands ang kilay niya.  "What?" "I mean the clothes here are too revealing. Alangan namang ito ang isusuot ko?" Kinuha ko ang isang damit doon na kulay pula. It looked like a tube na kinulang sa tela. The way I look at it, mukhang boobs lang ang matatakpan nito. Jusko. I saw him smirked and glanced at my -- ang manyak nga naman talaga ng demonyong 'to. Tinakpan ko naman agad ang hinaharap ko gamit ang dalawa kong braso at sinamaan siya ng tingin. "As if I did not see that--" pinutol ko na ang nais niyang sabihin. "You did not see that." "Yes I did." And he smirked. He bloody smirked! Why does his facial muscles cooperate eveytime he does that? "You smirking devil." "Flat-chested maid." hindi makapaniwalang napatingin ako sa kanya. Ako? Flat-chested? Matatanggap ko pa ang maid because that's what I am now. But flat-chested? Isampal ko pa 'to sa pagmumukha niya eh pero joke lang yun. That would be really inappropriate. But hey! Hindi naman sa pagmamayabang but I am quite gifted. Kung flat-chested pa rin tingin niya dito ewan ko nalang kung ano ang hindi flat-chested sa kanya. 'Yong kasing-laki na ng pakwan siguro. 'Yong pang p**n star. Hindi ko namalayang naglalakad na pala palayo si Cross. Agad naman akong tumakbo papunta sa kanya but I was stopped from my tracks nang harangan ako ng dalawang babae. The way they look at me ay para na nila akong sasaksakin gamit ang tingin nila. Nagulat naman ako nang maglabas ang isa ng isang kutsilyo. Oh boy. Sasaksakin yata talaga ako nila gamit ang kutsilyo. Nasa labas kami for Pete's sake at marami pang tao sa paligid. Don't tell me they'll kill me sa kalagitnaan ng araw and in front of these people? But of course! Who am I fooling? They are criminals. A girl being stabbed by another two girls is a normal sight for them. And I think it's a norm here. Jusko naman, Muriel. Ano ba itong lugar na napuntahan mo? Pasimple kong tiningnan ang dinaanan ni Cross at wala na ang lalakeng iyon. Damn. Hindi ba niya namalayang wala na ako sa tabi niya? And just because I am under his protection doesn't mean my life won't be in danger anymore. Look at me now. "So she's the one Hanna is talking about? Cross refused Hanna for this funny looking princess?" Hanna? Sinong Hanna? Paano ako nadamay sa problema ni Cross at Hanna? "Look, girls. Hindi ko kilala si Hanna. And kung nagagalit kayo sa'kin dahil kasama ako ni Cross and that I am under his protection, hindi kami nagtatabi sa pagtulog like what you all think. Sa sofa ako natutulog at siya nagpapakasarap sa kwarto niya. Can you believe that? Ni hindi man lang niya ako binigyan ng kumot. Hindi ko maintindihan kung bakit nagkakandarapa kayo sa kanya--" natigil ako sa paglitanya nang sanggain ko ang isang sampal mula sa isang babae. "Let me finish first." I said coldly dahilan upang mapakurap siya. Binawi niya ang kanyang kamay mula sa hawak ko at napansin kong medyo namula iyon. "So 'yon nga. Nang umakyat ako sa kwarto niya para humingi - no, demand some food to eat, naabutan ko siyang may kalampungan na kulot na babae. Was that Hanna?" Umiling naman silang dalawa. "No. Hanna is not curly and she never had a chance to sleep with Cross. We never had a chance to sleep with Cross." "Ah. So siya siguro 'yong babaeng hubo't hubad at pinahawak kay Cross ang dalawang bundok niya!" Nagulat naman ako nang ibagsak ng isang babae ang hawak na kutsilyo. Problema nito? "That traitor. Inunahan na naman niya tayo, Hailey. That b***h. Makakalmot ko ang mukha ni Hanna 'pag makita ko siya." In a blink of an eye, nawala na sila sa harapan ko. Okay? What did I just do? I just shrugged the thought at akmang maglalakad na para hanapin si Cross nang may magsalita sa likuran ko. "Did you just bad mouthed me in front of my bitches?" Napalingon ako ko only to see Cross crossing his arms on his chest at masamang nakatingin sa'kin. "No I did not." Irap lang ang isinagot niya sa'kin. Ang sungit talaga. Pasalamat siya, gwapo siya. Wait. Where did that come from? I just shook my head and removed the bad description. Madami pa akong ipapabili sa demonyong ito. I should not flatter him even in my mind. He's a devil and devils can hear anything even your mind.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD