"ดะ...เดี๋ยวพี่ไปนั่งกินข้าวที่โต๊ะดีกว่าในครัวอากาศมันร้อนยังไงๆก็ไม่รู้"ทันทีที่ชะเอมพูดจบ เจ้าขุนก็ได้เเต่ยืนอ้าปากค้างอยู่สักพัก ก่อนที่เขาจะรีบเอ่ยขึ้นโดยอ้างว่าอากาศภายในห้องครัวมันร้อน ทั้งๆที่จริงเขานั้นเขินอายกับคำหยอดของเธอ พูดจบเจ้าขุนก็เดินออกไปจากห้องครัวทันที
ส่วนชะเอมก็ได้แต่อมยิ้มอย่างพอใจที่ได้เเกล้งพี่ชายเพื่อน จนหน้าซีดๆเพราะพิษไข้เริ่มแดงแผ่วขึ้นมาราวกับลูกมะเขือเทศ เมื่อร่างหนาเดินออกไปจนพ้นสายตา ชะเอมก็รีบเก็บเครื่องครัวให้อยู่ในสภาพเดิมเพราะแต่ละครั้งที่เธอลงมือทำอาหารไม่ว่าจะจาน มีดหรือเครื่องปรุงจะกระจัดกระจายกันไปทั่ว
'2ชั่วโมงต่อมา'
ตอนนี้เจ้าขุนก็กินข้าวต้มอิ่มแล้ว แถมยังมีเวลาได้นอนพักสายตาอยู่ที่โซฟาอีกด้วย ซึ่งในระหว่างที่เจ้าขุนกำลังพักผ่อนชะเอมก็เก็บข้าวของให้เขาอย่างเอาใจใส่แถมยังล้างจานให้เขาอีกด้วย เมื่อทำอะไรต่อมิอะไรจนเสร็จแล้วชะเอมก็รีบก้มมองดูเวลา
