ฉันรีบลุกหนีเดินมาประตูหน้าห้องทันที
"เพื่อนมาเหรอ"
ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก พี่เบี้ยรีบถามขึ้นทันที สงสัยเห็นรองเท้าที่วางเรียงอยู่ตรงหน้าประตูน่ะ "อืม พวกแพนเค้ก อ้ะ! แล้วหน้าไปโดนไรมา" ฉันรีบรุดเข้าไปดูแผลช้ำๆ ตรงมุมปากพี่เบี้ยทันที
"ไม่มีไร เข้าไปหาเพื่อนเถอะ พี่แค่มาเช็คเฉยๆ ว่าเราถึงห้องแล้ว" พี่เบี้ยพยายามหลีกเลี่ยงการตอบคำถามฉัน แต่อย่าคิดว่าน้องสาวคนนี้จะยอม
"อ้ะ! นั่นพี่คีย์นี่" แต่จังหวะที่กำลังจะซักไซ้พี่ชายปากแข็ง สายตาเจ้ากรรมดันดีเกินไป มองเห็นหลังไวๆ ของผู้ชายคนหนึ่งผลุบหายเข้าไปในห้องที่อยู่ข้างๆ ฉันพอดี
"ตาฝาดเปล่า ไอ้คีย์ไม่ได้มากับพี่นะ" พี่เบี้ยมองไปตามทิศทางสายตาที่ฉันมองอยู่แต่คงไม่ทันเห็นเพราะขนาดฉันยังเห็นแค่ไม่ถึงสิบวินาทีเลย
"ไม่ฝาดอะ เมื่อกี้ต้องเป็นพี่คีย์แน่ๆ เสื้อช็อปสีเดียวกับพี่เบี้ย แถมใส่แมสดำด้วย" ฉันรีบพูดสิ่งที่เห็นให้พี่เบี้ยฟัง เชื่อสิ ต่อให้พี
