เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงหลังจากพักเบรกช่วงบ่าย พวกพี่ๆ ทุกชั้นปีก็ให้เราเดินไปหาพี่รหัสและไหว้ทำความเคารพฝากฝังให้ช่วยเหลือหรือแนะนำประสบการณ์ที่ผ่านมา
"พี่คะ นัสหาทั่วหอประชุมแล้ว ไม่เห็นพี่เฟรนซ์ฟรายเลยค่ะ" ฉันเดินหาพี่รหัสตัวเองจนทั่วทุกซอกทุกมุมในหอประชุมนี้แล้วแต่ไม่เจอแม้เงาพี่เขา
"อ้อ เหมือนไอ้เฟรนซ์จะไปทำธุระกับพี่รหัสมันน่ะ น้องเป็นน้องรหัสมันเหรอ ไว้ค่อยไปไหว้ฝากเนื้อฝากตัวทีหลังก็ได้ พี่อนุโลม"
พี่ผู้ชายปีสี่ที่เป็นประธานสูงสุดของคณะบอกเสียงเรียบ ฉันจึงไหว้ขอบคุณก่อนจะเดินมารอยัยแพนเค้กที่ประตูด้านข้างที่นัดกันไว้
ครืน ครืน
โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าสั่นขึ้นจึงรีบล้วงมากดดู
My Bro' : กลับเองนะ เฮียติดธุระด่วน
ข้อความของพี่เบี้ยส่งเข้ามาบอกให้ฉันกลับเองทั้งๆ ที่เป็นคนนัดจะมารับฉันกลับแท้ๆ "ไอ้พี่เบี้ย เดี๋ยวเจอดี ชิ!" ก็บ่นไปงั้นแหละ
บางทีพี่เบี้ยอาจจะติดธุระจริงๆ ถึงได้ส
