ปราบพยศนายแบดบอย

EP 3 : ชี้โพรงให้กระรอก

ตอนที่ 3 : ชี้โพรงให้กระรอก

"กี่รอบ" ไทเกอร์ถามเพื่อนสนิทเมื่อเดินกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะตัวเดิมอีกครั้ง

เอลิกซ์กลับมานั่งลงบนโซฟาตัวเดิมในผับหรูหลังจากไปปลดปล่อยความต้องการของตัวเองเกือบสองชั่วโมง เสื้อผ้าทิ้งรอยยับยู่ยี่แต่ยังคงความเนี๊ยบเหมือนกับตอนแรกที่เข้ามาในนี้ ใบหน้าคมคายนิ่งเฉยราวกับก่อนหน้านี้ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นทั้งที่พึ่งไปจัดหนักมา

"เกือบสองชั่วโมงกูทายว่าสองรอบ คนแตกยากอย่างมึงกูให้รอบละชั่วโมงถ้าแบบไม่เล้าโลมอะไรเลย แต่ถ้าเล้าโลมก็อาจรอบเดียว" ออสตินพูดอย่างรู้ทัน

"สอง" เอลิกซ์ตอบกลับเพียงสั้นๆก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากราวกับหิวกระหายน้ำมานาน

"ติดใจไหมวะ" ไทเกอร์ทำสีหน้าลุ้น

สายตาคมมองเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์ไม่ต้องลุ้นซะให้ยาก เพราะเขาไม่มีทางซ้ำผู้หญิงกลางคืน ถึงเขาจะเอาไม่ซ้ำหน้าแต่ก็รักษาความสะอาดทุกครั้งและป้องกันตลอด ไม่มีทางพลาด

"ไม่มีเลยสักนิด ประสบการณ์ก็ถือว่าใช้ได้ แต่ถ้าให้เอาซ้ำก็คงไม่"

"สูตรเดิมเป๊ะ"

"กูก็ใช้สูตรเดียวกับมึงนะไอ้ออสติน"

"ฟันแล้วทิ้งสโลแกนของพวกมึงสองตัวสินะ"

"ใครจะพ่อเทพบุตรอย่างมึงละไอ้ไทเกอร์ คบกันได้ขนาดนี้ถ้านิสัยไม่เหมือนกันก็คงไม่นั่งแดกเหล้าอยู่ด้วยกันแบบนี้หรอก" เอลิกซ์พูดแดกดันไทเกอร์ การที่พวกเขาสามคนคบกันอยู่ในแก๊งเดียวกันได้ก็ต้องมีนิสัยคล้ายๆกัน

เรื่องเลวยืนหนึ่ง เรื่องผู้หญิงรองลงมา เรื่องงานไม่ต้องไปนึกถึง แต่พวกมันก็มีหน้าที่กันหมดแล้วยกเว้นแค่เขาที่ยังไม่มีความรู้สึกจะรับงานในธุรกิจของตัวเอง เพราะมันขาวสะอาดเกินไปไม่ใช่แนว แต่เมื่อไหร่ที่แม่ยอมให้เขาเข้าสู่วงการมาเฟียค้าอาวุธสงครามเมื่อนั้นก็จะเห็นเขาทำงานจริงจัง คล้ายกับประท้วงไปในตัว

ทั้งสามคนหัวเราะออกมาเบาๆ พร้อมกับยื่นแก้วเหล้ามาชนกัน เหล้าสีอำพันถูกกระดกเข้าปากของทั้งสามคนราวกับมันคือน้ำเปล่า

ร่างแกร่งเอนกายพิงเบาะหนังของโซฟา แขนแกร่งยกขึ้นพาดพร้อมกับมองไปยังผู้คนที่กำลังสนุกสนานในยามราตรี

"เด็กมึงท่าทางจะอาการหนักนะ" ไทเกอร์ส่งสายตาไปที่หญิงสาวร่างอรชรที่เดินลงมาจากชั้นสองแต่มือกุมหน้าท้องตัวเองไว้พยายามจะเดินให้เป็นปกติ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าโดนเพื่อนเขาจัดหนัก

"ของมึงนี่ไม่เคยมีใครรับไหว ว่าแต่ทำไมกลับเลยวะ ไม่มานั่งกับมึง" ออสตินสงสัยที่ผู้หญิงคนนั้นเลือกที่จะเดินออกไป

"ข้อตกลงเพื่อแลกกับเงิน ไม่มีพันธะผูกพันหลังจากเอาเสร็จ"

"มีแต่คุ้มกับคุ้ม ได้ทั้งเงินแถมยังได้กับมึงอีก"

"หึ" เอลิกซ์ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะมันเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปแล้ว

"จะว่าไปผับมึงผู้หญิงก็เด็ดใช่ย่อย ตั้งแต่กูนั่งมองมีแต่ผู้หญิงที่พอจะไปวัดไปวาได้ และอาจจะไปยันห้องกับกูอีกสักรอบ"

"ความเงี่ย_เบาๆลงบ้าง แต่การที่ผับกูผู้หญิงเยอะก็เพราะมึงนั่นแหละ แม่งรู้กันได้ไงก็ไม่รู้ว่ามึงจะเข้าผับวันนี้ แต่ถ้ามึงอยากเจอผู้ชายก็แนะนำร้านเหล้าMB รับรองผู้ชายบึม"

"ร้านเหล้าMB?"

"อย่าบอกว่ามึงไม่รู้ คนอย่างมึงนี่นะไอ้ลิกซ์ ทุกซอกทุกซอยของลอนดอนมึงรู้หมด ร้านนั้นดังจะตาย"

"มันจะไปรู้ได้ไงว่ะไอ้ไทเกอร์ วันๆหมกมุ่นแต่เรื่องกามกับเรื่องเหี้_ ผับนั้นเป็นผับเน้นผู้ชายคนอย่างมันจะไปสนใจอะไร สมองมันมีแต่ผู้หญิง"

"มึงสองตัวกำลังด่ากูเดี๋ยวได้แดกตีนแทนเหล้า ทำไม่กูจะไม่รู้ แต่แค่แปลกใจว่าทำไมผับเอ็มบีถึงผู้ชายเยอะหรือเป็นเพราะ..."

อยู่ๆก็นึกออก เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากเธอใช้ความสวยของตัวเองเพื่อเรียกลูกค้าผู้ชายทั่วทุกสารทิศในกรุงลอนดอน

"มาเบลล์ สาวสวยเจ้าของร้านที่ใครๆก็อยากเป็นเจ้าของ" เอลิกซ์พูดชื่อหญิงสาวที่ค่อนข้างดังในหมู่ผู้ชายเป็นอย่างดี

"แต่ก็ใช่ว่าจะมีใครเป็นเจ้าของเธอได้" ไทเกอร์พูดเสริมเอลิกซ์ทันที

เอลิกซ์พยักหน้ากับคำพูดเพื่อนเพราะรู้ดีว่าผู้หญิงคนนั้นเล่นตัวราวกับตัวเองเป็นนางฟ้านางสวรรค์ ได้ฟังเรื่องราวของเธอมาบ้างแต่ก็ไม่เคยลองใช้ความสามารถตัวเองเล่นงานเธอเหมือนกัน ไม่เคยเจอหน้าแบบตัวเป็นๆต่อหน้าแต่ชื่อของมาเบลล์ก็ดังกระฉ่อนไปทั่วลอนดอน รูปภาพของเธอทำให้ผู้ชายชักว่าวเสร็จไปหลายคน

"มึงเชื่อไหมตั้งแต่กูเปิดผับนี้มากูยังไมเคยเจอมาเบลล์ข้างนอกเลย แต่ถ้าอยากเจอต้องไปร้านนั้น แม่งเหมือนกลยุทธิ์ทางตลาดเพื่อเรียกลูกค้าให้เข้าหา"

"ไม่จับทำเมียซะล่ะจะได้เจอทุกวัน" ริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปากพูดทีเล่นทีจริง

"กูอยากได้อยู่ เวลาขาดผู้หญิงก็ใช้รูปเธอชักว่าว ถ้ามีเป็นของตัวเองคงกระหน่ำทั้งวันทั้งคืน ติดแค่อย่างเดียวเธอไม่เล่นลึกซึ้งกับแขกหรืออาจเงินไม่ถึงกูก็ไม่มั่นใจ เพื่อนกูแต่ละคนไปสัมผัสมาหมดแล้ว แต่ไม่เคยเอาร่างกายนอนหงายให้กระแทกสักที"

"สัมผัส?" คิ้วหนาขมวดเล็กน้อยและทวนคำพูดไทเกอร์อีกครั้ง

"ก็ถ้ากล้าจ่ายหนักคนที่ปรนนิบัติก็คือมาเบลล์ มึงจะจับ จะบีบยังไงเธอก็ยอม แต่ห้ามสอดใส่ ห้ามใช้ลิ้นและห้ามยุ่งวุ่นวายกับจุดสงวนกลางหว่างขา"

"มึงกำลังชี้โพรงให้กระรอกนะไอ้ไทเกอร์"ออสตินมองหน้าเอลิกซ์ก็เหมือนรับรู้ได้ถึงความสนุกที่จะเกิดขึ้น

"ขั้นต่ำเท่าไหร่?"

ใบหน้าคมคายเริ่มแปลเปลี่ยนเหมือนกำลังเจอเรื่องสนุก เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนั้นมันจะยากสักแค่ไหน ไม่ใช่เล่นตัวเพื่อเรียกเงินแพง ไม่แน่ประสบการณ์เบื้องหลังอาจโชติโชนก็ได้ใครจะไปรู้

"ไอ้เหี้ยนี่เริ่มชั่วแล้ว อะไรที่ท้าทายไอ้ลิกซ์ชอบซะด้วย"

"สองหมื่นห้าพันปอนด์ ถ้าตีเป็นเงินไทยก็ล้านกว่าบาท" ไทเกอร์ตอบคำถามเอลิกซ์เท่าที่รู้ข่าวคราวมา

"แล้วถ้าจ่ายมากกว่านั้นละ"

"ก็ไม่รู้สิ เท่าที่รู้ก็มีคนเคยจ่ายนะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มาปรนนิบัติผู้ชายพร่ำเพรื่อมันดูง่ายไป แต่มาเบลล์จะมาโชว์ตัวทุกวันเสาร์และจะมาโชว์ชงเหล้าด้วยสูตรพิเศษของเธอ แต่ไม่ใช่แค่ชงเฉยๆ มีการประมูลเหล้าแก้วนั้นแถมยังได้มาเบลล์ไปปรนนิบัติที่โต๊ะวีไอพี"

"แม่งสุดว่ะ ยอมจ่ายเป็นล้านเพื่อให้ผู้หญิงมานั่งชงเหล้า นั่งคลอเคลีย แต่ถ้าอยากเอาก็ต้องจ่ายมากกว่าเดิม ไอ้เหี้_นั่นคงมีเงินใช้เล่นๆ" ออสตินถึงกับส่ายหัว ต่อให้ตัวเองจะรวยแต่ก็ไม่เคยเสียเงินให้ผู้หญิงขนาดนั้น หาเศษหาเลยกินได้หลายคนก็เสร็จเหมือนกัน

ก็เป็นไปอย่างที่เขาคิด ผู้หญิงกับเงินเป็นของคู่กัน ทำมาเป็นเรียกเงินขั้นต่ำเพื่อปรนนิบัติ ถ้าล่อเหยื่อโง่ๆนิดหน่อยให้จ่ายหนักกว่าขั้นต่ำเพื่อแลกสักน้ำสองน้ำก็ได้เกินคุ้ม ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ผู้หญิงโง่ มีแต่ไอ้พวกผู้ชายบ้ากามที่อ่อนระทวยไปกับร่างกายของเธอ ไม่ต่างจากผู้หญิงเห็นแก่เงิน