Ahmet'ten
Nazlıyı eve bıraktıktan sonra hızla eve sürdüm. Bu gece Nazlı ile garip şeyler yaşanmıştı ama şu anda bunları düşünemeyecektim. Sinirlerim sınırdaydı. Yakıp yıkmak ortalığı dağıtmak istiyordum. O adamdan kurtuluşum yok muydu benim. Hayatımdaki en büyük acıları yaşatmıştı ve hâlâ çevremde dolanıyordu. Ben onu yok saydıkça o kendini hatırlatıyordu.
Eve geldiğimde hışımla içeriye girdim. Hakan gelmiş salonda oturuyordu. Beni görünce direk ayağa kalktı. Halimi beğenmemiş olacak ki
"Sakin ol Ahmet " dedi.
Ama ben sakin olmak istemiyordum. İçimde büyüyen öfkeyi bir şekilde dışarı atmak zorundaydım.
"Ahmet bence onunla konuşmalısın. Ne istediğini öğrenmelisin."
"Hayır"
"Abi konuşmazsan adam seni rahat bırakmayacak görmüyor musun. Etrafında dolaşıp seni rahatsız edecek. Konuş kur
