หลังจากที่เล่นน้ำและทำกิจกรรมกันอย่างสนุกสนานก็ถึงเวลาอาหารเย็น
ทุกคนเปลี่ยนชุดเพื่อที่จะเดินไปที่ห้องอาหาร โดยที่ภณเดินตามจริญญาต้อยๆ แสดงความใกล้ชิดกับเธอให้ทุกคนเห็น
โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวหนุ่มๆ ที่มองหญิงสาวด้วยสายตาที่สนใจ เมื่อพวกเขามองเห็นแววตาของภณต่างก็ต้องเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเพราะเข้าใจว่าหญิงสาวมีเจ้าของแล้ว
“ทำไมจ๋าเลือกใส่ชุดนี้ล่ะ ดูสิเปิดไหล่โชว์ขนาดนั้น กางเกงก็สั้นจนเห็นขาอ่อนหมดแล้ว” เขาบ่นให้เธอเล็กน้อยอย่างหัวเสีย
“ก็ชุดนี้พี่ภณเป็นคนเลือกให้จ๋านี่คะ จำไม่ได้เหรอ” หญิงสาวอธิบาย มองท่าทีที่หงุดหงิดงุ่นง่านนั้นก็อมยิ้มออกมา เขากำลังหวงเธออยู่ไม่ใช่หรืออย่างไร อาการแบบนี้มันเป็นอาการของคนขี้หวงชัดๆ
“มาเที่ยวทะเลจะให้น้องนุ่งชุดมิดชิดเหมือนไปวัดเหรอตาภณ ผู้หญิงก็ต้องมีช่วงเวลาที่ผลิบานและอวดความแซ่บของตัวเองบ้าง มันเป็นเรื่องธรรมดา” วิภาพูดหยอกเย้าบุตรชาย
“ก็นะ ตัว
