ร้อยดาวเดินออกมาจากภายในผับอย่างเลื่อนลอย เด็กสาวก้มลงมองโทรศัพท์มือถือในมือพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าหมอง เมื่อนึกไปถึงคำพูดขอโทษขอโพยของพวงชมพูที่กรอกมาตามสายโทรศัพท์เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
“ดาว ชมพูขอโทษนะ พอดีอาต้นมาลากชมพูกับบ้าน อธิบายก็ไม่ยอมฟัง ดาวกลับบ้านดีๆ นะ”
เด็กสาวก้มหน้าก้มตาเดินไปยังถนนใหญ่หน้าผับ แต่ร่างของหล่อนก็ต้องมีอันกระเด็นไปกองกับพื้นจนหัวเข่าถลอก ร้อยดาวเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายในชุดสูทสีดำ ใบหน้าเหี้ยมเกรียมคนที่ผลักหล่อนอย่างงุนงง
“อะไรกันคะ” เด็กสาวถามออกไปขณะพยุงตัวลุกขึ้น แต่ก็ได้ยินเสียงตวาดอย่างไม่ใยดีตอบกลับมา
“หลีกไปให้พ้นทาง!” ร้อยดาวเห็นชายหน้าเหี้ยมคนนั้นกับพรรคพวกอีก 3 คนกันผู้คนออกจากทางเดินจนหมด พวกเขาทำราวกับว่ากำลังจะมีเจ้าชายเสด็จอย่างนั้นแหละ
ร้อยดาวจ้องมองการกระทำของพวกนั้นอย่างแปลกใจ แต่ไม่ช้าความสงสัยของหล่อนก็เริ่มกระจ่าง เมื่อร่างของบ
