อดีตเเฟน
974 Words
Ako
นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 2 ปีที่ฉันกลับมาเหยียบเมืองไทยอีกครั้ง ซึ่งความจริงฉันไม่ได้อยากจะมาสักเท่าไหร่แต่เพราะธุรกิจของคุณพ่อจึงจำเป็นต้องมา
ก่อนหน้านี้คุณพ่อเคยเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่าอยู่หลายปี แต่หลังจากแต่งงานกับคุณแม่คุณพ่อก็ถอนตัวออกมาทำธุรกิจแทน
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมท่านต้องขยายธุรกิจมาที่เมืองไทยด้วย ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบที่นี่หรอกนะ แต่เพราะที่นี่ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเลวร้ายในอดีตที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน
ตอนนี้ฉันนั่งรถมาถึงโรงแรมหรูใจกลางกรุงเทพฯพร้อมกับคุณพ่อ ท่านมีสีหน้าเคร่งเครียดเล็กน้อยเนื่องจากมีปัญหาเรื่องธุรกิจค้าอาวุธนิดหน่อย ทั้งที่ธุรกิจนั้นกำลังมีปัญหาแต่ท่านก็ยังอยากจะขยายธุรกิจอื่นๆอยู่จึงได้เดินทางมาเมืองไทยเพื่อร่วมลงทุนกับบริษัทรถหรูแห่งหนึ่ง
ทันทีที่รถจอดเทียบหน้าประตูโรงแรมแสงแฟลชก็สาดมาที่ฉันและคุณพ่อทันทีที่ลงจากรถ คุณพ่อเป็นนักธุรกิจดังจากญี่ปุ่นให้เกียรติมาร่วมงานที่เมืองไทยจึงได้รับการสนใจเป็นพิเศษ
"เชิญท่านฮิโรชิและคุณริเอโกะครับ"
=br=
X Part.
วันนี้เป็นงานรวมตัวเจรจาธุรกิจซึ่งผมก็ถูกคุณแม่บังคับให้มาด้วยทั้งที่ไม่อยากมาเลยสักนิด ผมยืนอยู่กับเพื่อนที่เป็นทายาทนักธุรกิจด้วยกัน ระหว่างที่เรายืนคุยกันนั้น เสียงผู้คนหน้าประตูโรงแรมก็ดึงความสนใจจากผมให้ต้องหันไปมอง
ผมได้ยินมาว่ามีนักธุรกิจดังจากญี่ปุ่นมาร่วมงานในวันนี้ด้วย เห็นว่ามีลูกสาวสวยน่าดูแต่ผมไม่เคยเห็นหน้าเธอหรอกนะ ก็ผมไม่เห็นหน้านี่แหละที่ทำให้ผมสนใจจนต้องหันไปมอง
ทันทีที่ผมเห็นร่างบางที่เดินเคียงข้างคุณฮิโรชิ หัวใจของผมก็เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมา ผู้หญิงคนนั้นคือริเอโกะแฟนเก่าของผม!
แต่ทําไมเธอถึงได้ไปเดินเคียงคู่คุณฮิโรชิแบบนั้น?
"ยืนทำอะไรอยู่มากับแม่ ไปทักทายคุณฮิโรชิและลูกสาวของเขาเร็ว"
แม่ดึงผมมายืนตรงหน้าริเอโกะ ก่อนจะบังคับให้ผมโค้งทำความเคารพคุณฮิโรชิ
"สวัสดีค่ะคุณฮิโรชิดิฉันคือหุ้นส่วนของคุณ ส่วนนี่ลูกชายฉันค่ะ"
ผมจ้องริเอโกะนิ่งแต่เธอไม่สนใจผมแม้แต่นิดเดียว เธอยิ้มให้แม่ผมแต่ไม่เห็นผมอยู่ในสายตาเลย
"ผมฮิโรชิส่วนนี้ลูกสาวคนเดียวของผมทายาทลำดับสองของตระกูลยามาดะ"
ริเอโกะโค้งให้แม่ผมและหันมาโค้งให้ผมนิดนึงแต่ไม่มองหน้า
"ฉันริเอโกะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
เสียงเธอยังหวานใสเหมือนเดิมทำให้ผมใจเต้นแรงอีกครั้งด้วยความหวั่นไหว
"คุณฮิโรชิครับ ทางญี่ปุ่นโทรมาครับ"
ลูกน้องคุณฮิโรชิยื่นโทรศัพท์ให้กับเขาก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบ
"ฉันขอตัวนะคะ"
เธอเอ่ยกับแม่ผมและโค้งเล็กน้อยก่อนจะหันหลังเดินไปคนละทางกับที่พ่อเธอเดินออกไป โดยมีบอดี้การ์ดตามประกบสองข้างไม่เว้นช่องว่าง
ผมค่อนข้างตกใจที่รู้สถานะที่แท้จริงของเธอเพราะตอนนั้นเธอเป็นเพียงหลานเเม่บ้านในโรงแรมเพื่อนผมเท่านั้น ถึงผมจะไม่รู้จุดประสงค์ที่เธอปลอมตัวเป็นคนจนแต่ผมก็เคยทำร้ายเธอเอาไว้ยิ่งมาเจอกันวันนี้ก็ทำให้ผมรู้สึกผิดขึ้นมาอีกครั้ง
"สวยใช่มั๊ยล่ะ แต่เธอน่ะมีคู่หมั้นแล้วแถมแม่ได้ยินมาว่าเธอมีลูกแล้วด้วย"
ผมรู้สึกว่าใจตัวเองกระตุกตอนที่ได้ยินว่าเธอมีคู่หมั้นและมีลูกแล้ว หลังจากวันนั้นที่ผมทำร้ายจิตใจเธอผมก็ไม่เคยเจอกับเธออีกเลยไม่มีใครรู้ว่าเธอไปไหนแม้แต่ป้าของเธอก็หายไปด้วย
จนกระทั่งวันนี้ที่ผมได้มารู้ความจริงว่าเธอเป็นถึงทายาทตระกูลยามาดะจากญี่ปุ่น แต่ก็ไม่แปลกหรอกที่เธอจะเมินผมเพราะผมทำร้ายเธอไว้มากจริงๆ
"แม่เคยได้ยินมาว่าคู่หมั้นคุณริเอโกะทั่งหล่อแถมรวยมากด้วย"
"แม่เลิกพูดถึงคู่หมั้นเธอสักทีเถอะ"
ผมเผลอหงุดหงิดใส่แม่ที่เอาแต่พูดถึงคู่หมั้นของริเอโกะให้ฟัง
"อ้าว! อะไรของแก!"
ผมเดินออกมาสูบบุหรี่ตรงสวนหลังโรงแรมระหว่างนั้นสายตาก็ดันเหลือบไปเห็นริเอโกะนั่งอยู่ริมสระน้ำ บนตักเธอมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณ 3 ขวบนั่งอยู่ด้วย
ผมมองเด็กคนนั้นด้วยความรู้สึกแปลกๆเหมือนกับเห็นตัวเองในวัยเด็กยังไงไม่รู้ ผมรู้สึกเอ็นดูเด็กคนนั้นขึ้นมาโดยทันทีทั้งๆที่ปกติไม่ได้ชอบเด็กเลยสักนิดเดียว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร?
=br=
Ako
"พานานะไปนอนก่อน"
ฉันส่งลูกสาวให้ลูกน้องคนสนิทซึ่งเป็นผู้หญิงชื่อซากุระให้เธอพาไปนอน หลังจากที่ฉันกล่อมลูกให้หลับไป
"คุณเอโกะจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ผู้ชายคนนั้นรู้จริงๆเหรอคะ?"
ซากุระรู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับฉันแม้กระทั่งเรื่องผู้ชายคนนั้น
"ไม่จำเป็น"
นานะต้องมีพ่อที่ดีแบบชินอิจิคู่หมั้นฉันเท่านั้นถ้าเป็นคนอื่นฉันไม่ยอมเด็ดขาด โดยเฉพาะผู้ชายคนนั้น คนที่เคยทำลายความรักที่ฉันมีให้อย่างเลือดเย็น!
- Writer
