“ปะ ปล่อยค่ะ” จู่ๆ ใบบัวก็ตัวเกร็ง เธอเปิดเปลือกตาขึ้นมอง และรีบกระทดตัวหนี
“ไม่ทันแล้วล่ะคนสวย” ชายหนุ่มตอบกลับเสียงแข็ง เขาพลิกตัวคร่อมร่างเปล่าเปลือย พร้อมทั้งเสียดสีร่างกายร้อนผ่าวกับผิวหนังชื้นเหงื่อของหญิงสาว อุ้งมือแข็งเกร็งขยุ้มเนินทรวงอวบอัด เขาบีบบี้...และกอบกุม หันเหความตกใจของใบบัว ฟาบริซกระแทกริมฝีปากปิดปากอิ่ม...เขาบดจูบแรงๆ และพยายามดึงดันความแข็งขึงเข้าไปใกล้ๆ ความชุ่มชื่น
ใบบัวหลงเคลิ้มไปกับความวาบหวาม มารู้สึกตัวอีกที... ก็ตอนที่รู้สึกเหมือนถูกฉีกกระชากร่างกายเป็นชิ้นๆ มันเจ็บร้าวแปลบปราบตลอดตั้งแต่หน้าขาเพรียว จนถึงกึ่งกลางร่างกาย!! เจ็บจนต้องเผยอปากครางเสียงแหบแห้ง...
“เจ็บ...ค่ะ ฉันเจ็บ” เสียงสั่นพร่า กับมือเล็กๆ ที่พยายามผลักดันลำตัวของเขา เธอเกร็งตัวและพยายามจะหุบหน้าขาให้เบียดชิดกันมากขึ้น เพื่อไม่ให้สิ่งแปลกปลอมขยับเข้ามาได้ลึกมากกว่าเดิม
“ชูว์...” ฟาบริซเองก็ก
