ภายในห้องรับรองเงียบสนิท หากมีเข็มสักเล่มตกลงไป คงมีใครบางคนได้ยิน
“ชื่อใบบัวเหรอ?” ฟาบริซถามเหมือนชวนคุย
“ค่ะ” หญิงสาวตอบอย่างเสียไม่ได้ เธอก้มหน้างุดๆ
“ทำอะไรเป็นบ้างล่ะ?” เสียงทุ้มๆ ยังซักต่อ
“บัวทำได้ทุกอย่างค่ะ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า ล้างจาน หรือว่าทำกับข้าว” หล่อนบรรยายสัพคุณมากมายล้นเหลือ แต่เขาไม่ได้ต้องการคนใช้ เวลานี้ฟาบริซต้องการใครสักคนไปอุ่นเตียงนอนของเขาให้ระอุร้อน...และคนๆ นั้นคือแม่เด็กสาวใสซื่อคนนี้
“ทดลองงานเลยดีกว่า...จะได้รู้ว่าเธอทำอะไรเป็นบ้าง” ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นยืน เขาเดินลิ่วๆ ขึ้นบันไดด้วยความใจร้อน แต่เมื่อเสียงทุกอย่างรอบตัวยังเงียบฉี่เหมือนเดิม ชายหนุ่มจึงหันกลับมามองพร้อมกับเลิกคิ้ว เมื่อเจ้าหล่อนยังนั่งอยู่ที่เดิม
“ตามมาสิ...นั่งทำบื้ออะไรอยู่ตรงนั้น!” น้ำเสียงของฟาบริซเริ่มจะหงุดหงิด
“เอ่อ...คุณจะให้บัวทำอะไรคะ” หญิงสาวเปิดปากถามเสียงขาดห้วง เธอรู้สึกแ
