AVERY
Matapos na parang mga batang pinagtabuyan ni Sir Xander paalis ang mga kaibigan ay naiwan akong mag-isa habang nakaupo dito sa sofa sa malawak na receiving area.
Nauwi ako sa malalim na pag-iisip, hanggang napagod ako at piniling umakyat sa silid namin ni Sir Xander dahil sumakit ang ulo ko.
Hindi ako pwedeng magalit o magdamdam sa kanya dahil una, wala naman kaming relasyon. Mutual reason ang pagsasama naming dalawa, pero hindi ko maiwasang huwag masaktan sa mga nalaman ko kanina mula sa mga kaibigan niya, dahil alam kong sa huli, matatapos rin ang ugnayan naming dalawa.
Pinili ko ang lumabas sa veranda. Mabuti na lang at kahit tanghaling tapat ay hindi mainit ang sikat ng araw. Sa tingin ko, hindi magtatagal ay uulan, lalo na at masarap sa pakiramdam ang malakas at malamig na
