#เช้า
วันนี้หลังจากเอาเงินใช้หนี้แม่แล้วฉันตั้งใจจะกลับกรุงเทพเลย เพราะคำขู่ของคุณต้าทำให้คิดมากไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน ฉันคิดว่าควรรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
“มีนลูก อึก~”
“แม่เป็นอะไรคะ ร้องไห้ทำไม”
เมื่อเห็นว่าแม่ร้องไห้ฉันก็รีบนั่งลงดึงแม่มากอดพลางคิดสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“เงิน อึก เงินหายไปไหนก็ไม่รู้”
“มะ แม่ว่าไงนะคะ เงินหายอย่างนั้นหรอ”
“ใช่ลูก ตื่นมาแม่ก็หาห่อเงินไม่เจอแล้ว อึก~”
หัวใจดวงน้อยของฉันกระตุกวูบเมื่อได้ยินที่แม่ว่า ก่อนจะคิดสงสัยว่าเงินจะหายไปได้ยังไง
“มินอยู่ในห้องใช่ไหมคะ หนูจะไปถามน้อง”
“อย่าเลยลูก มินไม่ได้เอาไปหรอกเชื่อแม่สิ อย่าโทษน้องเลน อึก~”
“หนูแค่จะถาม ไม่ได้กล่าวหานี่คะ นี่มันบ้านเราคนที่เอาไปต้องเป็นคนในบ้านไม่ใช่คนนอกแน่ๆ”
จิตใจของฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเพราะนี้มันคือเงินก้อนเดียวที่มี ตั้งใจจะเอามาใช้หนีแต่จู่ๆ หายไปแบบนี้แล้วจะทำยั
