เมื่อได้ยินเจ้าของคลับบอกว่าให้ฉันอยู่ก่อนพนักงานทุกคนต่างก็หันมามอง
“ทะ ทำไม…”
“เธอน่าจะรู้ดีว่าเรื่องอะไร”
ฉันก้มหน้าก้มหน้าทั้งกลัวถูกนินทาและกลัวผู้ชายตรงหน้า รอให้พวกคนอื่นๆ ออกไปจนหมดจึงกล้าพูดอีกครั้ง
“หนูขอโทษ อย่าไล่หนูออกเลยนะคะ” ฉันรีบเอ่ยคำขอโทษทันทีเพราะรู้ว่าต้องถูกไล่ออกแน่ๆ
“ไล่ออก?”
“ถ้ารู้ว่าคุณเป็นเจ้าของคลับหนูคงไม่พูดแบบนั้น”
จู่ๆ เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายก็ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอ่ย “ถ้าเธอรู้ว่าฉันเป็นเจ้าของคลับจะยอม?”
“……..” ฉันเม้มปากพร้อมส่ายหน้าไปมาแทนคำปฏิเสธ ทำให้อีกฝ่ายสีหน้าเปลี่ยนเป็นอำมหิตอีกครั้ง
“รู้ไหมว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธฉัน” เขาบอกราวกับตัวเองเป็นผู้วิเศษ ถึงแม้จะมีความหล่อฟ้าประทานเป็นอาวุธแต่นั่นมันทำอะไรฉันไม่ได้
“มีสิคะ ก็หนูนี่ไง”
“ถ้าฉันบอกว่าจะไล่เธออก จะยอมไปนอนกับฉันหรือเปล่า?”
“อย่ารังแกคนไม่มีทางสู้ด้วยวิธีนี้เลยนะคะ หนูต้องทำงานส่งตัวเองเรียนและต้องส่งให้แม่ ถ้าไล่หนูออกแล้วหนูจะเอาเงิน….”
“นั่นมันเรื่องของเธอ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่เด็ดขาด ทำเอาฉันน้ำตาคลอ เพิ่งจะหางานที่เงินดีได้แล้วแท้ๆ เชียว
“แต่ถ้าเธอยอม….”
“…….”
“ฉันจะให้มากว่าที่เธอต้องมาทำงานทุกวัน หรือเธออยากจะได้เท่าไร?”
“หนู….ไม่ได้ขายตัว” พูดจบฉันก็ก้มหน้าลงไม่กล้าตาคู่นั้น
เจ้าของร่างสูงโน้มลงมาใกล้ๆ ก่อนจะใช้มือจับใบหน้าฉันให้เงยขึ้น หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงอย่างไม่สามารถห้ามปรามได้
“ฉันไม่ได้พูดว่าเธอขายตัว”
“แต่…คุณกำลังใช้เงินซื้อฉัน” ฉันตอบออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะพูดต่อ “ขะ ขยับออกไปได้ไหมคะ ถะ ถ้ามีคนมาเห็นเข้า…..”
ยังพูดไม่ทันจบก็ถูกเสียงเข้มเอ่ยแทรก “มั่นใจว่าเธอไม่สนใจเงินของฉันจริงๆ?”
“มะ….” ขณะที่กำลังจะตอบปฏิเสธ จู่ๆ อีกฝ่ายก็เอ่ยสวนขึ้นมา “ห้าล้าน”
ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างอย่างตกใจกับจำนวนเงินที่มากมายมหาศาลขนาดนี้
“ถ้าฉันให้ห้าล้าน เธอจะเปลี่ยนใจหรือเปล่า?”
“……..” จู่ๅ ในหัวมันก็เกิดความสับสน ใครบ้างไม่อยากได้เงิน แต่อีกใจก็ไม่อยากเอาตัวแลกเพื่อให้ได้มันมา ฉันไม่ต้องการแบบนั้น
หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอีกครั้งเมื่อคนด้านบนโน้มใบหน้าลงมาใกล้กว่าเดิม ใกล้จนฉันแทบจะหยุดหายใจ
“ฉันให้เวลาเธอคิดสองอาทิตย์”
“……..”
“หวังว่าฉันจะได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ” พูดจบเขาก็ผละใบหน้าขึ้น สองมือล้วงกระเป๋าก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้องประชุม
ฉันที่กลั้นหายใจอยู่โล่งอกทันทีเมื่อเห็นว่าเขาไปแล้ว ก่อนจะคิดวนเวียนอยู่ในหัวว่าทำไมต้องเป็นฉันด้วย
ขณะเดินกลับหอพักในหัวของฉันเอาแต่คิดฟุ้งซ่านเรื่องที่เขาคนนั้นพูด เงินห้าล้านมันหลอกหล่อใจคนได้จริงๆ
“ไม่ ไม่เด็ดขาด ฉันจะไม่ขายตัวให้ใคร!!” ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะพูดอย่างเด็ดเดี่ยว
เขาไม่ได้ชอบฉัน ที่เสนอเงินมากมายขนาดนั้นเพราะต้องการแค่ร่างกาย ถึงฉันเป็นเด็กบ้านนอกแต่ก็ไม่ได้โง่พอที่จะมองไม่ออก