ทั้งสองคนจูบปากแลกลิ้นกันอยู่แบบนั้นเป็นเวลานาน โดยเจ้านายไม่มีท่าทีที่จะผละจูบออกเลย ยิ่งเขาได้สัมผัสความต้องการของเขาก็ยิ่งเพิ่มพูนขึ้นมาเรื่อยๆ จนดาด้าต้องใช้กำปั้นน้อยๆของเธอทุบลงที่กลางอกแกร่งของเขาเพื่อส่งสัญญาณให้เขาหยุด เพราะเธอเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว
"เฮือกๆ จะฆ่าพี่หรือไง"ดาด้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหอบเหนื่อย มือเรียวพลางยกขึ้นมาเช็ดคราบน้ำลายที่ไหลอาบครางเรียวอยู่
"หึ ผมอุ้มไปที่เตียงนะครับ"
ฟึ่บ
พูดจบเจ้านายก็ช้อนอุ้มดาด้าในท่าเจ้าสาวแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะเดินตรงเข้าไปภายในห้องนอนสุดหรู โดยไม่รอฟังคำตอบของดาด้าเลย...เมื่อเดินเข้ามาภายในห้องนอนสุดหรูแล้ว เจ้านายก็ค่อยๆวางคนตัวเล็กลงที่เตียงนุ่มอย่างเบามือ
"ดะ...เดี๋ยวสิ"เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อหนุ่มหล่อรุ่นน้องจะโน้มลงมาจูบเธออีกครั้ง แถมสีหน้าของเธอในตอนนี้ยังแสดงให้เจ้านายเห็นได้อย่างชัดเจนอีกด้วยว่าเธอกำลังกังวลอยู่
