เงากากี

บทที่ 3 เข้าหอ

หลังจากที่ญาติผู้ใหญ่ออกไปพ้นห้องหอแล้วแพรวพรรณกับอชิระวัตรก็ได้อยู่ในห้องหอกันตามลำพัง แต่ต่างคนก็ต่างนั่งเงียบๆ ไม่ได้พูดสิ่งใดออกมา จนอชิระวัตรต้องเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนเพื่อทำลายความเงียบนั้นลง

"แพรวน้องจะอาบน้ำก่อนหรือเปล่าครับ หรือจะเข้านอนกันเลย" อชิระวัตรถามภรรยาและส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่น

"อาบค่ะ แต่พี่บาสไปอาบก่อนเถอะ แพรวจะเก็บของที่พ่อกับแม่มอบให้ก่อน เรียบร้อยแล้วประเดี๋ยวจะอาบหลังจากที่พี่บาสอาบเสร็จนะคะ"

"งั้นพี่รอแพรวเก็บของเสร็จก่อน แล้วเดี๋ยวเราอาบพร้อมกัน" อชิระวัตรพูดพร้อมกับส่งสายตาแพรวพราวมาหาแพรวพรรณสื่อความหมายอย่างชัดเจนถึงวัตถุประสงค์และความต้องการ

"จะบ้าเหรอพี่บาส จะอาบด้วยกันได้ยังไง พี่ไปอาบก่อนเลย"

"อ้าว ทำไมจะไม่ได้ล่ะแต่งงานกันแล้วนะ แพรวจะมาหักดิบพี่ในคืนเข้าหอเหมือนที่เคยทำเมื่อหลายปีก่อนไม่ได้นะ พี่ไม่ยอมนะ ถ้าแพรวปฏิเสธพี่อีกพี่ไม่ยอมจริงๆ นะ" อชิระวัตรพูดเสียงดัง ท่าทางไม่ยอมลงให้แพรวพรรณเช่นกัน

"พี่บาสพูดเบาๆหน่อย แพรวยังไม่ได้บอกว่าจะไม่ยอมพี่บาส แค่บอกให้พี่บาสไปอาบน้ำก่อนจะพูดเสียงดังทำไมกันคะ เดี๋ยวพ่อกับแม่ของแพรวก็ได้คิดว่าเราทะเลาะกันหรอกค่ะ"

"จริงนะ ยอมจริงนะ งั้นก็ไปอาบน้ำด้วยกันสิ มันจะเป็นไรไปเราแต่งงานกันแล้วนะครับน้องแพรว"

"เป็นค่ะ แพรวอายนะ เราแต่งงานกันแต่ยังไม่ได้....." แพรวพรรณพูดด้วยท่าทีเขินอาย ทำให้อชิระวัตรอมยิ้มและยินยอมไปอาบน้ำคนเดียวแต่โดยดี เอาเป็นว่าอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ยังไงก็อดมานานแล้ว รอมานานแปดปีแล้ว กับอีแค่อีกไม่กี่นาทีทำไมจะรอไม่ได้

"ก็ได้พี่ไปอาบน้ำคนเดียวก็ได้ แต่พี่อาบเสร็จแพรวต้องรีบไปอาบเลยนะ" อชิระวัตรตอบตกลงพร้อมกับส่งสายตาหวานหยดมาให้ภรรยาของตัวเอง ตอนอาบน้ำในห้องน้ำอชิระวัตรก็ได้นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งอดีตตอนที่จีบแพรวพรรณใหม่ๆ

"น้องแพรว น้องมอสี่ห้องคิงคนนั้นสวยมากว่ะ แต่ได้ข่าวว่าหยิ่งมากไม่ยอมพูดด้วยกับผู้ชายคนไหนที่มาจีบเลยสักคน" เพื่อนของอชิระวัตรเล่าให้อชิระวัตรฟังและมีเพื่อนๆ ในกลุ่มของอชิระวัตรอีกหลายคนที่แอบชอบและพยายามจีบแพรวพรรณอยู่ เมื่อเพื่อนมาพูดมาเล่าเรื่องของแพรวพรรณบ่อยๆ เข้าอชิระวัตรจึงเริ่มอยากเห็นหน้าแพรวพรรณบ้าง วันนั้นมีงานกิจกรรมที่โรงเรียนอชิระวัตรซึ่งเป็นนักร้องและนักดนตรีของโรงเรียนได้มีโอกาสขึ้นแสดงบนเวทีในงานกิจกรรมวันนี้ งานวันนี้มีนักเรียนหลายคนเข้าร่วมกิจกรรม และวันนี้เองทำให้อชิระวัตรและแพรวพรรณได้เจอกันครั้งแรก แพรวพรรณซึ่งตอนนั้นเป็นน้องมอสี่ นั่งแถวหน้าสุดทำให้อชิระวัตรมองเห็นแพรวพรรณลงมาจากเวที แล้ววันนั้นก็เหมือนอชิระวัตรได้ทำการจีบแพรวพรรณผ่านบทเพลงเป็นครั้งแรก

"ผมขอมอบบทเพลงนี้ให้น้องมอสี่ผู้หญิงผมสวยคนหนึ่งครับ กับบทเพลงนี้ ขอเป็นตัวเลือก เชิญรับฟังครับ" อชิระวัตรพูดแนะนำเพลง เริ่มร้องเพลงแล้วสายตาก็จ้องมองมาที่แพรวพรรณเป็นระยะๆ ครั้งนั้นนับเป็นจุดเริ่มต้นที่อชิระวัตรเกิดความต้องตาต้องใจในตัวของแพรวพรรณและเฝ้าเพียรพยายามตามจีบอยู่เป็นปี ด้วยการเสนอตัวช่วยติวช่วยสอนหนังสือบ้าง ทำการบ้านให้บ้าง เอาข้อสอบปีก่อนหน้ามาสอนบ้างเพราะอชิระวัตรเป็นรุ่นปีของแพรวพรรณหนึ่งปี กว่าจะจีบแพรวพรรณติดแพรวพรรณก็เรียนอยู่มอห้าเทอมสองแล้วส่วนอชิระวัตรเองก็เรียนอยู่มอหกเทอมสองแล้วเหมือนกัน เมื่อนึกถึงเรื่องราวแต่หนหลังอชิระวัตรก็ยิ้มออกมาอย่างรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้แต่งงานเข้าหอกับแพรวพรรณในวันนี้

เมื่ออชิระวัตรอาบน้ำเสร็จแพรวพรรณก็เข้าไปอาบน้ำต่อ อาบน้ำเสร็จแล้วแพรวพรรณก็มานั่งประทินผิวอยู่หน้ากระจกอีกพักใหญ่จนอชิระวัตรอดรนทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นจากเตียงลงมาโอบกอดแพรวพรรณไว้ทางด้านหลัง

"แพรวดึกแล้วนะ ไปนอนได้แล้วพี่ตาจะปิดอยู่แล้ว ทาโลชั่นจนจะหมดขวดอยู่แล้วนะครับ" อชิระวัตรพูดเสียงออดอ้อนเมียพร้อมกับเกยคางหนาบึกบึนลงบนไหล่บางขาวเนียนที่โผล่ให้เห็นอยู่รำไรภายใต้ชุดนอนเนื้อบางเบานั้น

"พี่บาสง่วงก็นอนก่อนสิ แพรวไปฉีกตาบังคับพี่ไว้หรือไงกัน แพรวจะทาครีมนานหน่อยมันก็เรื่องของแพรวนะคะ"

"เรื่องของแพรวคนเดียวที่ไหนเรื่องของพี่ด้วย ไหนสัญญาแล้วไงว่าวันนี้จะไม่เบี้ยวพี่"

"ก็ไม่ได้จะ...." แพรวพรรณหันมาจะพูดแต่อชิระวัตรกลับรีบฉกจูบปิดปากบางไว้เสียก่อน

"ไม่ต้องพูดแล้วนะ พี่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ" อชิระวัตรพูดได้เท่านั้นก็ช้อนอุ้มแพรวพรรณไม่นอนลงบนเตียงและก้มลงจูบซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของภรรยาเบาๆ

"พี่บาส เดี๋ยวก่อนค่ะ คือแพรวอยากคุยเรื่องเงินสินสอดกับเรื่องพ่อแม่ของพี่บาส คือว่า....."

"ไม่แล้วแพรว ไม่พูดเรื่องนี้ตอนนี้แล้วนะ พี่ขอ" อชิระวัตรเอานิ้วมาแตะปากบางอวบอิ่ม ห้ามไม่ให้แพรวพรรณพูดถึงเรื่องนี้อีกหลังจากนั้นก็ลงมือจูบไซ้ปลุกเร้าอารมณ์สาว แล้วอชิระวัตรก็สามารถทำได้สำเร็จ

"โอ๊ย พี่บาส...." แพรวพรรณร้องอุทานด้วยความเจ็บเมื่ออชิระวัตรนำพาแก่นกายแข็งแกร่งเข้าไปในกายสาวได้สำเร็จ อชิระวัตรรู้ดีว่าแพรวพรรณเจ็บเพราะเหตุใด เมื่อเขานั้นสัมผัสได้ถึงความคับแน่นและเยื่อบางๆ แห่งความสาวที่เขานั้นได้เป็นคนทำลายลงไปสดๆ ร้อนๆ

"แพรวเจ็บเหรอ พี่ขอโทษ พี่จะระวังนะ" อชิระวัตรพูดสัญญา แล้วก้มลงจูบปลอบให้เมียคลายความเจ็บ เมื่อเห็นว่าเมียเริ่มปรับตัวรับความเป็นตัวตนของเขาได้แล้วอชิระวัตรจึงค่อยๆ เพิ่มระดับความร้อนแรงขึ้น ออกแรงรักเมียแรงขึ้นตามแรงอารมณ์รักและปรารถนาที่ถูกเก็บกดไว้มานานแสนนาน

"แพรวจ๋า แพรวคนดี อีกนิดนะพี่ใกล้แล้ว....."

"พี่บาส...." แพรวพรรณร้องเรียกชื่อสามีเสียงแผ่วเมื่อใกล้ถึงสุดทางฝัน อชิระวัตรจับจูงทำรักพาเมียไปถึงจุดสุขสม ต่างก็ได้รับความสุขสมแสดงออกถึงความรักที่มีให้แก่กัน เมื่อกิจกรรมรักจบลงแพรวพรรณจึงดึงผ้าห่มมาปิดบังเรือนกายขาวเนียนให้พ้นสายตาหวานปนหื่นของสามี แล้วขยับตัวนอนตะแคงหนีอาย แต่อชิระวัตรก็ยังไม่วายตามมากอดและตอแยแพรวพรรณอีก

"หันหลังหนีพี่ทำไม อายเหรอ ไหนพี่ขอกอดแพรวหน่อย" อชิระวัตรใช้แขนแข็งแรงจับพลิกร่างบางของแพรวพรรณให้หันมาหาตนเอง

"โอ๊ย... พี่บาส แพรวเจ็บนะ"

"อึ เจ็บเหรอเจ็บอะไรพี่จับไหล่ให้หันมาหาพี่เบาๆ เองนะ"

"ก็พี่นั่นแหละทำแพรวเจ็บ...."

"เจ็บ...อ๋อ!......" อชิระวัตรทำหน้าสงสัยแล้วก็นึกขึ้นได้เมื่อไล่สายตาลงต่ำไปหยุดตรงใจกลางลำตัวของแพรวพรรณ ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า

"พี่รู้แล้วครับ แต่จะว่าไปพี่นี่ก็เก่งมากนะทนอยู่ได้ยังไงตั้งแปดปีวะ ถ้าตอนนั้นพี่ตัดสินใจทำแพรว....."

"ถ้าพี่ทำแพรววันนั้น เราอาจจะไม่มีวันนี้ค่ะ" แพรวพรรณพูดขัดขึ้น แล้วภาพเรื่องราวในอดีตครั้นสมัยที่อชิระวัตรเรียนจบมอหกแล้วไปเลี้ยงฉลองเรียนจบกันโดยมีแพรวพรรณไปด้วยก็ย้อนขึ้นมา ครั้งนั้นแพรวพรรณได้ขออนุญาตพ่อกับแม่ไปเที่ยวทะเลกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงในห้องเพราะเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเขามีรีสอร์ตติดทะเลอยู่ที่จังหวัดตรัง เขาช่วยมาขออนุญาตพาแพรวพรรณไปเที่ยวด้วยกัน โดยคณะผู้ไปเที่ยวในครั้งนั้นมีเพื่อนๆ ในห้องรุ่นพี่ห้องเดี๋ยวกันกับอชิระวัตรไปเลี้ยงฉลองเรียนจบกันด้วยหลายคน

เมื่อเลี้ยงฉลองดื่มกินกันจนดึกดื่นเที่ยงคืน แพรวพรรณก็เริ่มง่วงนอนจึงได้แยกตัวไปนอนพักก่อน อชิระวัตรจึงไปส่งที่ห้องพักและได้อยู่กันตามลำพังกับแพรวพรรณ

"แพรวพี่รักแพรวนะ อีกไม่กี่วันพี่ต้องไปเรียนต่อที่แล้ว แพรวอยู่ทางนี้แพรวจะไม่นอกใจ จะไม่เปลี่ยนใจไปจากพี่ใช่มั้ยแพรว" อชิระวัตรพูดถามในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นกังวลใจแล้วเข้าไปโอบกอดแพรวพรรณเอาไว้

"แพรวไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ จะคอยพี่บาสเรียนจบกลับมาหาแพรวนะคะ พี่บาสปล่อยแพรวก่อนเถอะนะคะ ดึกแล้วแพรวง่วงนอนแล้ว"

"ไม่ พี่ขอนอนกับแพรวด้วยนะ"

"ไม่ได้จะมานอนกับแพรวได้ยังไง เดี๋ยวยายน้ำตาลก็มานอนด้วย"

"น้ำตาลไม่มาหรอก คืนนี้คงนอนห้องไอ้คีย์มันแล้วแหละ"

"อะไรนะ นี่อย่าบอกนะว่าพี่บาสกับพี่คีย์วางแผนจะทำเรื่องไม่ดีกับแพรวกับเพื่อนแพรวใช่มั้ยคะ"

"เดี๋ยวๆ พี่ไม่ได้วางแผน น้ำตาลเพื่อนแพรวมีอะไรกับเพื่อนพี่ก่อนจะมาที่นี่เสียอีก แล้วเขาสองคนก็นัดกันเอง พี่ก็เลยตั้งใจจะมานอนเป็นเพื่อนแพรว"

"ไม่ต้องค่ะ แพรวนอนคนเดียวได้พี่บาสออกไปเถอะเดี๋ยวก็เช้าแล้ว"

"โธ่แพรว ให้พี่นอนด้วยเถอะนะครับ" อชิระวัตรเข้ามาจู่โจมกอดจูบแพรวพรรณ ตั้งใจไว้อย่างแน่วแน่ว่าคืนนี้อย่างไรเสียตนต้องได้ตีตราจองแพรวพรรณให้ตกเป็นของเขาให้จงได้ เพราะอชิระวัตรรู้ดีว่าคนอย่างแพรวพรรณถ้าตกเป็นของเขาแล้วยังไงเสียแพรวพรรณจะไม่มีวันแปรเปลี่ยนไป คิดได้ดังนั้นจึงลงมือกอดรัดปลุกปล้ำแพรวพรรณ ดึงเสื้อที่แพรวพรรณสวมอยู่ออกไปให้พ้นร่างบางแล้วก้มลงซุกไซ้ลงกับสองเต้างามเต่งตึงแห่งวัยสาวแรกแย้ม

"พี่บาส อย่า อย่าทำแพรวเลยนะ แพรวกลัว แพรวขอร้องนะพี่บาส อือๆๆ...." แพรวพรรณร้องไห้ขอร้องอชิระวัตร น้ำตาไหลพรากพร้อมกับยกมือไหว้อชิระวัตรด้วยมือที่สั่นเทาเพราะความกลัว

"แพรว แพรวของพี่ ไม่ร้องไห้นะครับ พี่ไม่ทำแพรวแล้วพี่จะหยุด พี่ขอโทษๆ คนดีนิ่งเสียนะ" เมื่อเห็นแพรวพรรณร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว อชิระวัตรก็ได้สติหยุดการกระทำที่เป็นการรุกรานหักหาญน้ำใจแพรวพรรณทันที กอดปลอบแล้วช่วยใส่เสื้อให้แพรวพรรณกลับตามเดิม

"ขอบคุณนะพี่บาสที่เข้าใจและไม่ทำอะไรแพรว พี่บาสออกไปได้แล้ว" แพรวพรรณพูดขอบคุณเสียงสะอื้นพร้อมกับพูดไล่ให้อชิระวัตรออกไปจากห้องของตนเอง

"ครับพี่จะออกไป แต่พี่ขออยู่คุยเรื่องของเราก่อนนะครับ"

"พูดเรื่องอะไร พี่จะพูดเรื่องอะไรก็รีบๆ พูดมาเถอะค่ะ"

"พี่ขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ พี่สัญญาต่อไปจะไม่ทำอีกถ้ามันจะเป็นการบังคับใจแพรว แต่พี่รักแพรวมากแค่อยากได้ความมั่นใจอะไรสักอย่างที่จะทำให้พี่รู้สึกมั่นใจว่าพี่จะไม่เสียแพรวไป"

"ด้วยการคิดจะปล้ำแพรวหรือคะ พี่คิดว่าแพรวเป็นผู้หญิงแบบไหน แพรวตกลงเป็นแฟนกับพี่เพราะเห็นพี่เป็นคนดี พี่เป็นคนเก่ง พี่จะสามารถนำพาเป็นผู้นำชีวิตแพรวได้ แพรวเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ เขาเลี้ยงดูแพรวมาอย่างดีตามใจแพรวทุกอย่าง แล้วอยู่ดีๆ พี่จะให้แพรวยอมลดคุณค่าของตัวเองลงแล้วนอนกับพี่ง่ายๆ เหรอคะ แพรวจะไม่นอกใจพี่บาส จะรอพี่บาสจนพี่บาสเรียนจบมีงานทำแล้วเราจะแต่งงานกัน แพรวสัญญาถ้าพี่รักษาสัญญาด้วยเราจะได้ชีวิตคู่แน่นอน"

"พี่ขอโทษแพรวอีกครั้งนะ พี่จะรอแพรวและทำชีวิตพี่ให้ดีพร้อมและคู่ควรกับแพรวพี่จะเรียนให้จบ ทำงานเก็บเงินไปขอแพรวแต่งงานพี่สัญญาครับ" อชิระวัตรพูดอย่างรู้สึกผิด รู้สำนึกได้ว่าแพรวพรรณดีงามเขาไม่ควรทำลายความงดงาม ดีงามนี้ลงและพูดให้สัญญากับแพรวพรรณว่าเขาจะทำตัวเองให้ดีให้ดีพร้อมสำหรับแพรวพรรณด้วยเช่นกัน

"ค่ะ แพรวง่วงแล้ว"

"ง่วงแล้วแพรวก็นอนเถอะ พี่ไม่ทำอะไรแพรวหรอก" อชิระวัตรบอกแพรวพรรณ แพรวพรรณจึงค่อยๆ ล้มตัวลงนอนแล้วหลับตาลง อชิระวัตรเองเมื่อเห็นว่าแพรวพรรณหลับแล้ว อชิระวัตรจึงล้มตัวลงนอนใกล้ๆ แพรวพรรณแล้วเอามือหนาจับมือเรียวสวยนั้นไว้แล้วนอนหลับตามแพรวพรรณไปด้วย

ภาพในอดีตที่แพรวพรรณนึกถึง ตัดมาถึงภาพในปัจจุบันตอนนี้แพรวพรรณนอนเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมกอดของอชิระวัตร อชิระวัตรยิ้มให้แพรวพรรณอย่างอบอุ่นก้มลงหอมหน้าผากนูนเบาๆ อย่างแสนรักและรู้สึกภาคภูมิใจ

"นอนเสียเถอะ พี่รู้ว่าแพรวเจ็บ ครั้งแรกของเจ้าสาวพี่นี่นะ พี่ไม่กล้ารังแกแพรวอีกหรอกแม้ว่าจะยังกินไม่อิ่มก็เถอะ ให้แพรวพักก่อนเดี๋ยวจะขอต่อรอบเช้าก่อนไปใส่บาตรอีกสักรอบ ได้ไหม"

"บ้า ลามก ช่วยไปหยิบเสื้อคลุมให้แพรวหน่อยสิ แพรวอยากเข้าห้องน้ำ" แพรวพรรณสั่งสามีอยากเข้าห้องน้ำมากเพราะรู้สึกว่ามีน้ำเหนียวข้นไหลออกมาจากช่องสงวนของตนเองในปริมาณที่ค่อนข้างเยอะ