◄Josh's POV►
Magkakasama kami ngayon nila Marcus sa opisina niya dito sa mall na pag-aari niya dahil sa trabahong ipinapagawa niya sa amin. Bawat isa sa amin ay may kanya-kanyang trabaho. May kailangan akong itumba. Isang tao na nagiging sakit na ng ulo ng aming organisasyon.
Dahil na rin sa dami ng iniisip ko ay hindi ko na nabibigyan pansin ang mga kaibigan ko na nagsasalita. Para na lang akong natauhan ng magsalita si Marcus kaya para akong bumalik sa reyalidad.
"Ang tahimik mo naman? Kasama ka nga namin pero parang wala ka rin dito. Naririnig mo ba ang mga sinasabi ko sayo?" napalingon ako kay Marcus ng marinig ko ang boses niya at natawa ako ng mahina.
"Iniisip ko lang ang pinapatrabaho mo sa akin. Huwag kang mag-alala dahil sisiguraduhin ko na mawawala siya sa landas natin. Bigya
