(Filipino) THE ELIGIBLE BACHELORS (COMPLETED) Compiled edition

ROMER 11

ROMERVAN didn't brought up anything about his conversation over the phone upon his friend. Mukhang hindi naman kaduda-duda kaya iwinalang bahala na lang ni Marjie.

Dinala na nga ni Romervan si Marjie sa bahay nito. Kinakabahan at hindi niya alam kung ano ang dapat isagot sa mga tanong ng mga ito.

"Relax, they won't eat you," mahinang bulong nito sa tainga niya habang nakaupo sila sa lounge at hinihintay ang paglabas ng mga magulang nito.

Napatayo si Romervan nang makita ang ate-ng si Reema na may hawak na tambo.

"Lintik! Sinasabi ko na nga ba at tama ang hinala ko. Nakabuntis ka nga kaya ka panay tanong kayla Mama at Papa."

Pati siya ay nagulat sa iniasta ng babaeng ito, marahil ay kapatid ni Romervan.

"Ate! Ano ba? Nakakahiya sa mapapangasawa ko," halos mamaluktot na sabi ni Romervan habang pinoprotektahan ang sarili at nakatago na sa likod ng sofa.

"Nakakainis ka kasi! Dapat ako muna ang mauna sa iyo. Pero lintik, inunahan mo ako!"

"Sabi mo wala kang forever. Kaya bahala kang manigas at tumandang dalaga. I already found her, ate"

"S-Siya? Siya 'yong babaeng nagnakaw ng hali--anob..ambaho.. ngkamay..mo..Isa."

Hindi na niya maintindihan ang sinasabi ng ate nito lalo pa at nasa likuran niya ang mga ito dahil na rin parang may nagtakip sa bibig nito at tama nga ang hula niya.

"Kayong dalawa! Tumigil nga kayo at hindi na kami magkarinigan dito. Daig niyo pa ang mga bata ah," sabi ng nagpakilalang ina ni Romervan.

Nakaupo ito sa tabi niya at giliw na giliw sa kanya. Dito nga nakuha ni Romervan ang magagandang pares ng mata na parang may mystery effect pati ang kutis nitong porselana na parang may lahing Kastila.

"I'm so glad na nakita ka na namin."

Nasa tabi naman ng Ginang ang isang may edad na lalaki. The elder version of Romervan. Sa kabila ng bahagyang kulubot ng balat ng Lalaki ay halata pa rin ang dating magandang lalaki nito ng kabataan nito.

"Hindi ko na ipakikilala sa iyo ang sarili ko. Pero." Huminto ito na labis na nagpabilis sa t***k ng puso niya.

"Romelio! Maano nga't tigilan mo ang ganyang tinig. Paano kung matakot sa iyo ang future daughter-in-law natin," sabi ng Ginang na ka-punto ni Jackielyn Jose. Ngayon ay alam na niya kung bakit malambing magsalita si Romervan dahil pala hilonggo ito na kahit hindi na bakas ang alien words ay makikita pa rin sa tono ng mga salita.

"Carmina, nasa hitsura ko ba ang manakot?"

Napatawa ang ina ni Romervan.

"We'll glad you're here, hija. I'm Carmina Dela Paz-Montillan. Ito naman ang aking butihing asawa, si Romelio Santiago Montillan." Iminuwestra nito ang babaeng nakatayo sa tabi ni Romervan. "This is my eldest daughter, Reemina Montillan."

Ngumiti ito sa kanya at lumapit. "Hi, ikaw pala ang ikinukwento ni Romer. Maganda ka nga. You look like a walking barbie doll. How do you preserve your flawless face?"

Napangiti siya sa papuri ng ate nito. "Actually, I thought ikaw ang bunsong kapatid ni Rome. Hindi kasi halata na ikaw ang ate niya."

Tumawa naman ang tinawag na Reema. "I like you, straightforward and had an honest opinion."

Lumapit na si Romervan at umupo sa tabi niya saka hinawakan ng mahigpit ang kamay niya. "Ma, Pa, as we plan I already ask her father to marry her."

Tumikhim ang ama ni Romervan saka nagsalita, "Mabuti naman."

"And we want to get married this month. Possible two weeks after."

Puminta ang pagkagulat sa mukha ng Ginang. "Ganoon kabilis? Baka hindi niyo mapaghandaan?"

"I already settled everything." Napatingin si Marjie kay Romervan na hindi makapaniwala. Paanong hindi siya nito nasabihan? Bakit sinu-surprise na naman siya nito? "Si Marjie na lang po ang hinihintay ko. But since she already said yes, pagpili na lang ng gown niya ang approval na kailangan ko. Then everything will surely went through."

They decided to eat on Romervan's house together with his family. Romervan had a warmth family, very accomodating at halos ingatan na siya . Tuwang-tuwa pa nga ang Mommy nito na magiging Lola na ito. Sa wakas daw ay nasagot na ang matagal na dinarasal nito. Butterrflies on Marjie's stomach finally went out. She was really nervous and didn't know how to expect about her family but now that she finally meet them. Masasabi niyang napakabuti ng mga ito sa kanya at parang anak kung ituring siya ng mga magulang nito. What could have she ask for? She has a sweet sister, a cared parents and now she have a lovable and sweet future husband.

ABALANG-ABALA na silang dalawa sa paghahanda sa kasal, isang linggo bago ang date ng wedding nila. Dumating ang ama ni Marjie at binati silang dalawa.

"Romervan," tawag ng ama ni Marjie.

"Yes sir?"

"From now on, call me Dad. You'll be part of the family now." Lumungkot ang anyo nito habang nakamasid lang si Marjie sa kanyang ama. "Pwede bang manatili na lang kayo rito at huwag ng bumukod? I'm sure the house will be full of sadness and lifeless," pakiusap ng Ginoo sa kanya.

"Sure, Dad. Nag-usap na kami ni Marjie about it and we really plan to stay here for good."

Tumango-tango ito at napalitan ng liwanag ang mukha nito.

Nag-ring ang phone ni Romervan kaya nag-excuse na muna siya sa ama nito. Ni-loud speaker pa iyon ni Romervan saka siya lumayo sa kanila at nagtungo sa garden ng bahay.

"Hello. O, Fer. What makes you call? Actually busy ako ngayon dahil malapit na ang kasal namin."

"Finally, pre! So, you don't have to chase the woman you spend your birthday night?" pangungumpirma ng kabilang linya. Nang huli kasi silang magkausap noon sa parking lot ay binanggit nito na kilala nito ang babaeng nakaniig niya sa birthday party.

"Yes. I don't have to."

"You should thank me."

"Thank you for what?"

"Ah. So, you are very sobber and wasted enought that you didn't realized what happened the night of your birthday party?"

"Gago ka ba? Ang dilim kaya ng paligid. Paano ko makikita ang mukha niya? Bakit hindi mo na lang ako diretsahin?"

"I think I owe you one but it was thanks to me then." Kilalang sira-ulo ang isang ito at sa pagiging manipulative title holder nito. Sigurado siyang may hinain na naman itong kabulastugan na sana lang ay magustuhan niya.

"Well, nevermind. I was just wondering kung bakit hindi mo siya naalala."

"Ano ba ang ibig mong sabihin? Bakit hindi mo na lang ako diretsahin?"

"You'll going to be a father, right?"

"Paano mo nalaman? Wala pa naman sa kasamahan natin ang nasabihan ko."

"Because I know. The day you use her, we'll surely get her pregnant."

"What did you say?" salubong ang kilay na tanong sa kausap sa linya. "She was gang r**e at hindi ako ang am--"

"Bastard! Ikaw ang ama ng anak niya. We brought Marjie from the bar where we found her. I planned everything and gave it to you as a gift. Iyon nga lang walang excitement kapag walang alam mo na.."

"Hayop ka! Ikaw ang may pakana ng lahat?" hindi makapaniwalang tanong ni Romervan. Hindi lubos maisip ni Romervan na nagawa niyang pakialaman si Marjie. Kung alam lang niya sa umpisa ay hinding-hindi niya gagalawin ito. Kahit pa gaano niya ito kamahal.

"Alam naming desperado kang makita ang babaeng pinakamamahal mo noong una pa lang kaya dapat pasalamatan mo pa kami. Tingnan mo naman ngayon makakasal ka na at magiging instant Daddy ka pa."

"Damn you! I'll crush and skin you alive, myself."

Narinig niyang malutong itong tumawa kasabay ng pagkawala nito sa linya. Nanginginig ang kamay na nabitiwan niya ang phone. It was all his fault, everything was his fault. He makes Marjie's life miserable.

"Ikaw pala ang gumahasa sa anak ko?" tiimbagang na sabi ng ama ni Marjie.

Nanlaki ang mata niya at hindi na niya nagawang salagin ang pagsalubong ng kamao nito sapul sa kanyang mukha. Sa lakas niyon na parang ibinuhos ng Ginoo ang lahat ng inis sa isang suntok ay napahiga siya sa damuhan. Marjie's father step closer and grab his shirt.

"Walang hiya ka! Pinagkatiwalaan kita! Iyon pala ikaw ang gumawa ng kahayupan sa anak ko."

"S-Sir.." Hindi na niya alam kung ano ang ire-react. Handa na lang siguro niyang tanggapin ang lahat ng suntok at galit nito. "I'm sorry," iyon na lang ang nasabi ng kanyang bibig.

"Wala ng kasalang magaganap!" Hinihingal itong lumayo sa kanya habang nakasakop sa kaliwang dibdib. "Lumayo ka sa harapan ko, bago ko malimutang nobyo ka ng anak ko."

Inaasahan na niyang matatawag ng pansin nila si Marjie na agad ay napasugod.

"Ano ang nangyayari? Dad, Rome? Ba't kayo nag-aaway?"

"Lumayas ka rito!" sigaw ng ama ni Marjie.

Inalalayan siya ni Marjie na tumayo. "Dad, can you please tell me, what's happening?"

"Bakit hindi mo tanungin ang magaling mong nobyo?"

"I'm sorry, Marjie."

"Hindi kayo magpapakasal." Lumapit ang Ginoo at hinila palayo sa kanya si Marjie. "You'll not going to marry her."

Napaluhod si Romervan. "Sir, please.. I'll be a good husband and father. Punish me and ask me whatever you want but I still stay here and marry her."

Kinalas ni Marjie ang mahigpit na pagkakahawak ng ama sa sariling braso at pinuntahan siya. "Tumayo ka diyan. Wala kang kasalanan. Dad, sa ayaw at sa gusto mo, magpapakasal kami ni Romervan. I love him at ipaglalaban ko siya gaya ng paglalaban niya sa akin."

"Sumunod ka sa office ko, Mister Montillan," iyon na ang huling salitang sinabi ng ama ni Marjie bago sila iniwan.