ตอนที่ 3

1422 Words
สามเดือนต่อมา "ขอเชิญคู่บ่าวสาวขึ้นพูดบนเวทีครับ" เสียงพิธีกรประกาศเรียกคู่บ่าวสาวที่อยู่ตรงไหนของงานก็ไม่รู้ "มิรา แก เขาเรียกแล้ว ออกมาๆ ไปเร็ว!" เสียงเนตรชนก หรือ เนตร เพื่อนสนิทของมิราเอ่ยเรียกพร้อมกับทุบประตูห้องน้ำไปด้วย 'ก็จะอะไรละ เจ้าสาวของงานนี้นะสิ ไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำ บอกว่าไม่อยากแต่งงาน' "ไม่เอาฉันไม่ออกอะแก ฉันไม่อยากแต่งแล้ว แต่งกับไอ้บ้านั่นฉันขอเอาหน้ายัดโถส้วมขาดใจตายดีกว่า ฮือๆ" มิราร้องบอกออกมาทีแรกเธอก็ว่าจะยอมแต่งๆให้จบๆแต่ก่อนที่งานจะเริ่มไอ้หมอนั่น มันบอกว่าเธอหาผัวไม่ได้ถึงต้องเอามันเป็นผัว เธอรับไม่ได้เลยต้องมาขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำเพราะจะออกไปจากงานการ์ดก็เยอะจนเดินออกไปไหนไม่ได้ "มิรา ออกมาเถอะ ถ้าแกไม่ออกมาพ่อแม่แก ย่าแก เขาต้องเสียใจมากๆเลยนะเว้ย งานก็เริ่มมาจนจะจบแล้วด้วย แขกเหรื่อมากมาย ไม่กลัวว่าท่านจะอับอายขายขี้หน้าบ้างเหรอแก" เนตรพยายามเกลี้ยกล่อมเจ้าสาวในห้องน้ำเพราะตอนนี้พิธีกรประกาศหาเจ้าสาวแล้วเพราะเจ้าบ่าวไปยืนรอบนเวทีแล้วนั่นเอง บนเวที "ผมขอไมล์หน่อยได้ไหมครับ" เดวิสบอกออกไปก่อนที่พิธีกรจะยื่นให้ "น้องมิราครับอยู่ไหนครับ น้องมิราคนสวย ออกมาได้แล้วครับเล่นซ่อนหาไม่ดีนะครับ หรือว่ากลัวพี่เดวิสซะจนไม่กล้าออกมาครับ!" เดวิสประกาศออกไมล์เพื่อให้มิรายอมออกมา ทีแรกเขาคิดว่าจะอยู่เฉยๆไม่ออกมาก็ดี งานจะได้ล่ม และเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรด้วย แต่เมื่อเห็นสีหน้าบิดามารดาแล้วความคิดเขาจึงเปลี่ยน เพราะตอนนี้ทั้งทางฝั่งพ่อกับแม่เขา ทั้งพ่อกับแม่เธอต่างวิ่งวุ่นหาเจ้าสาวมาขึ้นเวที "อ้าว มาแล้วครับ โน่นครับเจ้าสาวมาแล้ว สงสัยเข้าห้องน้ำอยู่เลยมาช้า อ่าวขอเสียงปรบมือให้เจ้าสาวหน่อยครับ!" พอพิธีกรพูดเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น พร้อมกับเจ้าสาวที่เดินยิ้มแหยๆเข้ามาภายในงาน 'หึ สุดท้ายก็ออกมาจนได้โถ่ นึกว่าจะแน่สักแค่ไหนเชียว' เดวิสคิดออกมาในใจสายตาก็จับจ้องไปที่เจ้าสาวคนสวย ใช่! เขายอมรับว่าวันนี้เธอสวยมาก สวยอย่างที่เขาไม่เคยเห็นตั้งแต่ที่ได้พบเจอกันมา 'หึ ไอ้เจ้าเล่ห์ คอยดูนะ จะเอาคืนให้เข็ดเลย!!' มิราเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันออกมาในใจก่อนจะค่อยๆเดินขึ้นไปบนเวทีที่มีเดวิสยืนรออยู่ "เอาละครับ ทั้งคู่ก็มายืนอยู่บนเวทีเรียบร้อยแล้ว เรามาถามคำถามที่ทุกๆคนอยากรู้กันดีกว่า คำถามแรกนะครับ...ทั้งสองคนรักกันได้ยังไงครับ บอกพวกเราหน่อยได้ไหมครับ" "!!!! / !!!!" พอพิธีกรพูดเสร็จก็มีเสียวเฮดังขึ้น เดวิสกับมิราลืมไปเลยว่าต้องตอบคำถามพวกนี้ด้วย "เจ้าบ่าวก่อนละกันครับ" พิธีกรยื่นไมล์ให้เดวิส แล้วชายหนุ่มก็รับมา "เอ่อ คือ ก็ คือ พ่อแม่เราแนะนำให้รู้จักกันครับก็เลยรักกัน" กว่าชายหนุ่มจะตอบออกมาได้ทำเอาคนทั้งงานนั่งลุ้นไปด้วยเลยทีเดียว จากนั้นเขาก็ยื่นไมล์ให้กับมิราพร้อมส่งสายตาเยาะเย้ยออกมา "ส่วนมิราก็ ยังไม่ได้รักเขาเท่าไหร่หรอกคะ แต่งๆกันไปคิดว่าคงรักเองคะ" 'หึหึ ฉันไม่หลงกลแกหรอกไอ้ไฟแดงเอ้ย' คำตอบของหญิงสาวทำเอาคนทั้งงานอึ้งไปตามๆกัน ก่อนที่มิราจะยื่นไมล์คืนให้กับพิธีกรและขยับเข้าไปกระซิบว่า 'เลิกถามได้แล้วถ้าไม่อยากให้งานล่ม!' ทำเอาพิธีกรหนุ่มบนเวทีทำอะไรไม่ถูกรีบประกาศบอกให้ตบมือให้คู่บ่าวสาวก่อนจะเชิญลงไปตัดเค้กจะได้จบๆไปสักที จากนั้นพิธีในงานก็เริ่มไปอย่างตะกุกตะกักเพราะบ่าวสาวแทบไม่ให้ความร่วมมือเลย ถ่ายรูปก็ยืนคนละฝั่งบ้าง หันหลังให้กันบ้างจนทำเอาพ่อกับแม่ของทั้งคู่แทบกุมขมับกันเลยทีเดียว สุดท้ายแล้วก็มาถึงพิธีกรรมสุดท้าย ส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ "แต่งงานกันแล้วแม่ก็ขอให้ลูกๆมีความสุขนะลูก อดทน หนักนิดเบาหน่อยก็ทนกันเอานะลูก หันหน้าเข้าหากัน และมีหลานให้แม่อุ้มไวๆนะ" ย่าของมิราอวยพรคนแรกจากนั้นก็ตามมาด้วยบิดาและมารดาของบ่าวสาวตามลำดับ พออวยพรเสร็จทุกคนก็เดินออกไปปล่อยให้บ่าวสาวอยู่กันตามลำพัง "คุณลูกเราจะไม่ฆ่ากันตายใช่ไหมคะ ฉันละกลัวใจยัยมิราจังเลย" คุณมิเรน่าเอ่ยขึ้นเมื่ออกมาจากห้องจนทุกคนหันหน้ามามอง "ไม่หรอกคุณ ผมเชื่อว่าเขาต้องอยู่ด้วยกันได้" คุณวิชัยผู้เป็นสามีเอ่ยปลอบใจภรรยาออกมาทั้งที่อีกใจหนึ่งคิดว่าต้องมีเหตุทะเลาะเกิดขึ้นแน่นอน จากนั้นผู้ใหญ่ทั้งสี่คนจึงเดินออกไปขึ้นรถกลับบ้านปล่อยให้คู่สามีภรรยาคู่ใหม่ทะเลาะ เอ้ย! คุยกันเอาเอง ย้อนไปเมื่อสามสัปดาห์ที่แล้ว "อะไรนะคะ!! มิราไม่แต่ง ยังไงมิราก็ไม่แต่ง!!!" มิราโวยวายออกมาเมื่อรู้ว่าบิดามารดาบังคับให้แต่งงาน กับเดวิส ชายหนุ่มที่เธอเกลียดแสนเกลียด "มิรา ฟังแม่นะลูก ตอนนี้พ่อกับแม่ก็แก่แล้ว อยากให้มิรามีครอบครัวที่ดี และเดวิสก็เป็นคนดี สามารถดูแลมิราได้นะลูก พ่อกับแม่พูดเรื่องนี้กันแล้ว และเราก็หาฤกษ์แต่งงานได้แล้วด้วย อีกสามสัปดาห์" มารดาเป็นคนอธิบายออกมาเพื่อให้หญิงสาวเข้าใจ "โถ่ คุณแม่คะทำไมต้องเป็นอีตาเดวิสนี่ด้วย ผู้ชายมีเป็นแสนเป็นล้านนะคะ หาคนอื่นเถอะหนูสัญญาว่าหนูแต่งแน่ๆคะ" มิรายังคงต่อรองมารดาออกมา "ไม่!! ยังไงมิราก็ต้องแต่ง!! ห้ามปฏิเสธ แม่กับพ่อของฝ่ายนั้นมาหมั้นหมายไว้ให้เรียบร้อยแล้ว" บิดาเอ่ยขึ้นเสียงแข็งจนหญิงสาวไม่กล้าเถียงออกมาอีก 'หมั้นกันโดยไม่มีคู่หมั้นเนี่ยนะ นี่เขาหมั้นกันเองได้เหรอ' มิราคิดขัดแย้งออกมาในใจแต่ไม่สามารถพูดออกไปได้ ทางด้านเดวิส "ไม่ครับมัม ผมไม่แต่ง ยังไงผมก็ไม่แต่ง ยัยแว่นนั่นไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย ปากก็ร้าย สวยก็ไม่สวย แล้วจะให้ผมแต่งงานด้วยเนี่ยนะครับ ผมไม่ยอม!" เดวิสพูดออกมาเสียงแข็งที่มารดาบอกว่าเขาต้องแต่งงานภายในอีกสามสัปดาห์ข้างหน้า "ไม่ได้ มัมไปพูดและหมั้นหมายกับฝ่ายนั้นไว้แล้ว คิดว่าทำเพื่อมัมสักครั้งนะลูก" มารดาชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาเริ่มไหลลงมาอาบแก้มราวเขื่อนแตก "ฮึก ฮือ ถ้าลูกไม่แต่งมัมต้องเสียเพื่อนไปแถมยังต้องอายชาวบ้านชาวเมืองเขาด้วย เพราะงานก็เตรียมขึ้นหมดแล้ว การ์ดก็แจกเขาไปแล้ว ทีนี้มัมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ฮือ คุณคะ ฉันเสียใจคะคุณ" คุณแอนนาทั้งร้องไห้ทั้งพูดออกมาอย่างน่าสงสารจนเดวิสไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ตอบรับส่งๆไปค่อยไปแก้ปัญหาเอาทีหลัง ก่อนที่จะขอตัวออกไปทำงานด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด "เลิกร้องได้แล้วคุณ เดวิสนี่มันก็เชื่อคนง่ายนะ โดยเฉพาะคุณเนี่ย เล่นซะเนียนเลย ถึงว่าลูกได้คุณมาเต็มๆ" บิดาของเดวิสเอ่ยออกมาก่อนจะเดินส่ายหน้าเดินออกไปยังสวนดอกไม้ เรื่องมันก็เลยบานปลายมาจนถึงตอนนี้ที่ทั้งสองโดนมัดมือชกแถมมีการ์ดมาคอยคุ้มกัน กีดกันไม่ให้บ่าวสาวออกจากงานได้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD