เอาออก... ฉันควรเอาออก ฉันจะบอกพ่อยังไง บอกแม่ยังไง พวกเขาต้องไล่กระทืบฉันจนตายคาเท้าเขาแน่ แล้วไหนจะจินตนาการถึงตอนที่ฉันเลี้ยงเด็กที่เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวอึใส่ ไหนจะค่าใช้จ่ายมากมายที่จะตามมา พิจารณาจากหนังหน้าฉันแล้ว ฉันรับผิดชอบไม่ไหวหรอก
“หนูจะเอาออกได้ไง มันบาปนะ ฆ่าคนอ่ะผิดศีลข้อหนึ่งรู้เปล่า”
“แล้วให้หนูทำไงอ่ะ พ่อแม่ก็ฆ่าหนูดิ”
“หนูก็บอกเขาดิ พี่จะไปบอกด้วย”
“พี่คิดว่ามันง่ายเหรอ ถ้าพี่บอกยังไงพี่ก็โดนพ่อหนูกระทืบแน่ๆ อ่ะ” ฉันว่าอย่างจริงจัง และสิ่งที่ฉันพูดไม่ผิดจากสิ่งที่พ่อเป็นหรอก พ่อฉันเป็นคนอารมณ์ร้อนและอารมณ์ร้าย ถ้าเขาโมโหขึ้นมาแล้วทำพี่เซ้นส์ตาย ฉันไม่เป็นหม้ายแต่ยังสาวเหรอ แล้วชีวิตฉันหลังจากนั้นจะทำยังไงอ่ะ ถ้าฉันหาแฟนใหม่ไม่ได้ ฉันก็ต้องใช้ชีวิตอยู่กับบวบ แตงกวา แตงล้าน และดิลโด้ไปตลอดเวลาที่เหลืออยู่เหรอ ไม่เอาอ่ะ
“หนูเชื่อพี่ดิ ยังไงเราต้องผ่านมันไป
