มู่เหวินจิ้งเริ่มหารือเรื่องงานแต่งกับบิดาอย่างจริงจัง ตั้งใจอยากเอาฤกษ์สะดวกและเชิญแขกเพียงแค่ญาติและคนสนิทมาเท่านั้น
“เจ้าคิดดีแล้วใช่หรือไม่” นายท่านมู่เอ่ยถามบุตรชายเพื่อความแน่ใจ
“ขอรับท่านพ่อ”
“สตรีธรรมดาเช่นนางไม่สามารถช่วยส่งเสริมหน้าที่การงานของเจ้าในอนาคต หนทางในราชสำนักจะยิ่งยากลำบากมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว”
“ท่านพ่อเห็นข้าเป็นบุรุษเช่นไรกัน จะให้ข้าหวังพึ่งบารมีภรรยาเพื่อขึ้นเป็นขุนนางระดับสูงหรือ ข้าเองก็มีความสามารถ เป็นชายชาตรีคนหนึ่งเหมือนกันนะขอรับ”
นายท่านมู่เคาะนิ้วลงบนโต๊ะ “ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่คนเห็นแก่ได้ แต่เรื่องที่เจ้าวางแผนอยู่กับแม่ทัพเติ้งมันจำเป็นต้องหวังพึ่งขุนนางหลายฝ่าย”
“เรื่องนั่นท่านพ่ออย่าเป็นกังวล ข้าสัญญาว่าแผนที่พวกเราวางไว้จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน ฝ่าบาทจะต้องชดใช้ในสิ่งที่พระองค์ทำไว้”
อวี่เยียนที่แอบฟังอยู่นอกประตูเรือนเกาศีรษะด้วยความฉงนสงสัย ตาม
