เพื่อน (รัก)

6. เมื่อเพื่อน..แอบรัก

เวลาต่อมา @ร้านอาหาร

"อยากไปไหนต่อรึเปล่า" ภูผาหันมาถามเขียนฟ้าที่มองกล่องของขวัญสามกล่องอย่างไม่วางตา

"เขียน เขียน เขียน" เพื่อนรักทั้งสามเรียกชื่อเขียนฟ้าพร้อมกัน จนทำให้เธอที่อยู่ในอาการเหม่อลอยถึงกับสะดุ้งตกใจ

"ห๊า ว่าไงนะ" เขียนฟ้าขานรับเพื่อนทั้งสามด้วยความตกใจ

"เป็นอะไรยัยเปี๊ยก เรียกก็ไม่ได้ยิน" วายุทำเสียงดุว่าเขียนฟ้า

"พอดีนึกอะไรเพลินๆอยู่ คิดถึงเมื่อตอนพวกเรายังเด็กๆนะ ตอนนั้นเขียนมีความสุขจัง" เขียนฟ้าบอกเพื่อนรักทั้งสามด้วยน้ำเสียงที่มีความสุข

"อ้าว แล้วตอนนี้ไม่มีความสุขหรือไง" วายุถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่พอใจ โดยที่ภูผาและคิมหันต์นั่งเงียบไม่พูดอะไรออกมา

"ตอนนั้น พวกเราจะตัวติดกันมากเลย ไม่ว่าคนใดคนหนึ่งจะไปที่ไหน พวกเราที่เหลือก็ต้องตามกันไปด้วย เขียนจำได้ดีตอนที่พวกเราเลือกโรงเรียนกันตอนเข้า ม.1 วา ภู และคิม เถียงกันแทบตาย ว่าจะเข้าเรียนที่ไหนกัน จนสุดท้ายต้องมาแข่งกันเลือกโรงเรียน แล้วสุดท้ายก็ต้องเลือกโรงเรียนที่วาเลือกไว้" เขียนฟ้าเล่าเรื่องอดีตที่ผ่านมาให้เพื่อนรักทั้งสามฟัง ทำให้พวกเขาทั้งสามมองหน้ากันอย่างมีความหมาย

"เสียใจรึเปล่าที่ต้องตามมาเรียนกับพวกเราตลอด" ภูผาถามเขียนฟ้าขึ้นมา ซึ่งเป็นคำถามที่พวกเขาไม่เคยถามเธอเลยตั้งแต่เป็นเพื่อนด้วยกันมา

"ไม่นะ เขียนชินกับการอยู่ด้วยกัน 4 คนแบบนี้ ถึงแม้บางทีรู้สึกว่าไม่เคยได้เลือกเลยก็ตาม" เขียนฟ้าบอกเพื่อนรักทั้งสามคนอย่างติดตลก

"ฟังแล้วเหมือนจะรู้สึกดี ว่ามั้ยไอ้คิม" วายุหันไปถามคิมหันต์ที่เงียบตลอดการสนทนา

ตลอดการสนทนากันจะมีสายตาของเขียนฟ้ามองมาที่คิมหันต์ตลอด จนภูผารู้สึกได้ว่าตอนนี้เขียนฟ้าไม่ได้สนใจใครเลยนอกจากคนตรงหน้าเธอ แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกว่าน้อยใจออกมาให้หญิงสาวรับรู้ถึงความรู้สึกของเขา เหมือนทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันสี่คน มีเพียงวายุที่ไม่เคยจะสังเกตอะไรในสายตาของเขียนฟ้าที่แสดงออกมาเลย

"เขียนอยากไปผับ พาเขียนไปได้รึเปล่า" เขียนฟ้าหันหน้าไปถามภูผา พร้อมส่งสายตาอ้อนใส่เขา

"เหอะ อยากได้ไรก็อ้อนไอ้ภูตลอด" วายุพูดออกมาลอยๆด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย

"ก็ขอภูทีไร ภูไม่เคยบอกให้ไม่ได้หนิ ไม่เหมือนวาหนิ เขียนขออะไรไม่เคยให้แถมยังว่าอีก" เขียนฟ้าพูดสวนขึ้นมาใส่หน้าวายุ โดยมีสายตาของคิมหันต์และภูผาดูการสนทนาของทั้งสองอย่างเงียบๆ

"นะ คิมกับภู พาเขียนไปผับหน่อยสิ ตั้งแต่ใช้ชีวิตวัยรุ่นมา ยังไม่รู้จักไอ้สถานที่ที่เรียกว่า ผับ เลย อยากจะไปสักครั้งให้รู้" เขียนฟ้าส่งสายตาอ้อนวอนมาที่คิมหันต์เป็นรายต่อไป เพราะเธอไม่คิดจะอ้อนวายุอยู่แล้ว เพราะวายุมักจะทำตัวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอเสมอ นอกจากไม่ตามใจแล้วยังชอบแกล้งเธออีก

ภูผาและคิมหันต์เมื่อได้ยินคำขอจากเขียนฟ้าแล้ว ต่างมองหน้ากันเหมือนใช้ความคิด

"ถ้าพาไป สัญญาได้มั้ยว่าจะเชื่อที่พวกเราบอกทุกอย่างเมื่อไปถึง" คิมหันต์บอกเขียนฟ้าหลังจากที่สบตากับภูผา แล้วจึงตัดสินใจบอกเธอออกไปแบบนั้น

"เฮ้ย พวกมึงเอาจริง" วายุร้องถามเพื่อนอย่างตกใจ

"ตกลงค่ะ" เขียนฟ้าตอบรับคำกับคิมหันต์ พร้อมกับมองหน้าภูผา โดยมีสายตาวายุที่มองมาอย่างไม่พอใจเท่าไรนัก

เวลาต่อมา @ผับดังย่านทองหล่อ

"โห สุดยอดเลยอะ เคยเห็นแต่ในละคร ของจริงตื่นเต้นกว่าอีก ว้าว ภูดูสิ สาวๆแต่งตัวเซ็กซี่ทั้งนั้นเลย ผู้ชายก็เยอะเหมือนนะเนี๊ย" เขียนฟ้าทำหน้าตาตื่นตาตื่นใจ เมื่อก้าวเข้ามาในผับดัง โดยมีภูผาจูงมือตลอดการเดินเข้า และวายุกับคิมหันต์ที่ประกบด้านหน้าและด้านหลังของเธอ

เธอตั้งปฏิภาณไว้ในใจว่าในช่วงชีวิตของวัยรุ่น ขอให้ได้เข้ามาสถานที่แห่งนี้สักครั้ง ซึ่งวันเกิดปีที่ 21 ของเธอ ทำให้เธอได้เข้ามาเหยียบสถานที่แห่งนี้ได้ดั่งใจ โดยเพื่อนรักทั้งสามของเธอ ที่คอยห้ามเธอมาตลอด จนวันนี้สุดท้ายเธอได้มาจนได้ จากเพื่อนรักทั้งสามที่คอยกีดกันไม่ให้เธอมาที่นี่นั่นเอง

"สัญญาแล้วนะ จะเชื่อที่บอกทุกอย่างเมื่อมาที่นี่" คิมหันต์ถามย้ำเขียนฟ้าอีกครั้ง

"รู้แล้วค่ะพ่อ" เขียนฟ้ารับคำแบบติดตลก แล้วเอาหน้าไปใกล้คิมหันต์ พร้อมกับยิ้มให้ ทำให้ปลายจมูกของคนทั้งสองเกือบจะสัมผัสกัน สักพักเขียนฟ้าหันหน้าไปทางเวทีด้านหน้าในเวลาต่อมา ทำให้เธอมองไม่เห็นอาการถอนหายใจของคิมหันต์ แต่การกระทำของทั้งสองนั้นอยู่ในสายตาของภูผาตลอด

"คืนนี้สาวๆ แจ่มๆ ทั้งนั้นเลย" วายุมองไปรอบๆ ที่มีสาวๆนั่งกันเป็นกลุ่มอยู่ โดยไม่ได้สนใจว่าเพื่อนทั้งสามทำอะไร

"วามาบ่อยเหรอ" เขียนฟ้าโน้มตัวไปหาวายุ เพื่อถามเขา แต่ด้วยสถานที่มันเสียงดังมาก เธอและเขาจึงต้องเข้าไปใกล้กันมาก จนปากของเขียนฟ้าแทบจะสัมผัสที่ใบหูของวายุ

"ไม่บ่อย แต่ก็มาบ้าง" วายุตะโกนตอบเขียนฟ้า โดยทั้งสี่เดินไปที่โซนวีไอพี เพื่อจะได้เป็นส่วนตัวขึ้นมาหน่อย และเสียงไม่ดังมาก

"ว้าว ดูสิใครมา" เสียงเจ้่าของผับในชุดเซ็กซี่เดินกรีดกรายเข้ามาที่โต๊ะวีไอพีที่คนทั้งสี่นั่งกันอยู่

"ไม่คิดว่าสามหนุ่มสุดฮอตของคณะวิศวะจะมาเหยียบที่ผับของพี่พร้อมเพรียงกันแบบนี้ แล้วนี่ใครอะ อย่าบอกนะว่า แฟน" เจ้าของผับสาวเอ่ยขึ้นมาอย่างประหลาดใจ

"เพื่อน" คำตอบสั้นๆ จากปากของคิมหันต์ ทำเอาเขียนฟ้าที่ได้ยินหันไปมองด้วยใจหน่วงๆ

"เพื่อน" เจ้าของผับสาวย้ำคำที่คิมหันต์ตอบเธอกลับมาอย่างประหลาดใจไม่น้อย เพราะดูอาการของทั้งสามหนุ่ม ตั้งแต่ที่เดินเข้ามาในผับของเธอ ดูทั้งสามหนุ่มจะหวงผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มมากกว่าเพื่อนทั่วไป

"สวัสดีค่ะ ชื่อ เขียนฟ้า ค่ะ เป็นเพื่อนของคิม ภูและวา เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กค่ะ เลยดูสนิทกันเป็นพิเศษ" เขียนฟ้าแนะนำตัวเองให้เจ้าของผับสาวได้รู้จักเธอ

"สวัสดีค่ะ พี่ชื่อ รณดา เป็น แฟน ของรุ่นพี่สามคนนี้ หรือจะเรียกว่า พี่ณดา ได้นะคะ" รณดาแนะนำตัวกับเขียนฟ้า เธอมองหญิงสาวตรงหน้าแล้วนึกอะไรสนุกๆ

"เจ๊ขอตัวไปดูลูกค้าก่อนนะจ๊ะ ตามสบายนะหนุ่มๆ วาต้องการสาวๆมานั่งด้วย บอกเด็กได้เลยนะ" พอพูดจบรณดาก็ขยิบตาให้กับทั้งสามหนุ่ม ก่อนจะเดินออกไป โดยมีสีหน้างงๆของเขียนฟ้าที่เพื่ิอนรักทั้งสาม

"เอาไร อย่างเธอ น้ำอัดลมแล้วกัน เพราะที่นี่ไม่มีนมขาย" วายุหันไปถามเขียนฟ้าเรื่องเครื่องดื่มว่าจะรับอะไร แต่ก็ไม่วายที่จะแกล้งเธอ

"คุณวา คุณคิม คุณภู มากันครบแก๊งค์เลย วันนี้ผับพี่ณดาจะแตกมั้ยเนี๊ย หนุ่มฮอตมาเยือนผับพี่ณาถึงสามคนเลย จะรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ" พนักงานเข้ามารับออร์เดอร์ที่โต๊ะวีไอพี

"เอาเหมือนเดิม ส่วนของยัยนี่ เอาน้ำอัดลม แค่นี้แหละ" วายุสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน ส่วนคิมหันต์กับภูผา นั่งมองเขียนฟ้าที่ตื่นเต้นกับสถานที่ใหม่ที่ไม่เคยมา อย่างไม่หยุดนิ่งอยู่เฉยๆ

"ขอออกไปแด๊นซ์กับเค้าบ้างได้มั้ย เพลงกำลังมันส์เลย" เขียนฟ้าหันมาขออนุญาตคิมหันต์ที่นั่งอยู่ข้างๆ

"สวัสดีค่ะ ลูกค้าที่น่ารักของณดาทุกท่าน คืนนี้ณดามีเกมสนุกๆ อยากจะเชิญชวนทุกท่านมาร่วมสนุกกัน เกมก็เล่นไม่ยากเลย แค่ใช้ความอึดเท่านั้น เอาหละคะพล่ามมายาว เรามาฟังกฎและกติกาของเกมนี้ ก่อนที่ลูกค้าท่านใดจะลุกขึ้นมาเล่นกับทางเราดีกว่า เราจะมีเหล้าอยู่หลายยี่ห้อวางรอท่านลูกค้า ถ้าใครดื่มจนหมดทุกยี่ห้อที่วางตรงหน้าแล้วไม่ล้มตึ้งไปซะก่อน คนนั้นคือผู้ชนะ รางวัลที่จะได้รับในคืนนี้ คือ ดื่มฟรีในคืนนี้กันไปเลย โดยสั่งได้ไม่อั้น สนใจกันมั้ยคะ ใครสนใจเดินออกมาตรงกลางเลยค่ะ" รณดาประกาศกติกาของเกมออกไมค์จากดีเจที่เลือกเพลงอยู่

"จะไปไหน" คิมหันต์ถามเขียนฟ้าขึ้นมาเมื่อเห็นเธอลุกจากที่นั่งและกำลังจะเดินไปยังลานตรงกลางผับ

"เล่นเกม" เขียนฟ้าตอบนิ่งๆ พร้อมกำลังจะเดินไป แต่โดนภูผาดึงแขนเอาไว้

"ไม่เป็นไรหรอกน่า จำไม่ได้เหรอว่าพวกภูสอนเขียนกินเหล้า จนตอนนี้เขียนคอแข็งที่สุดในกลุ่มเลยนะ นะ วันนี้วันเกิด ขอทำไรตามใจตัวเองสักวันได้มั้ย หลังจากวันนี้จะเชื่อฟังทุกอย่างเลย" เขียนฟ้าบอกภูผาพร้อมกับมองไปยังคิมหันต์อีกคน จนสุดท้ายภูผายอมปล่อยแขนให้เขียนฟ้าเดินไปที่ลานตรงกลางผับ

"อ้าว ยัยเปี๊ยกไปไหน" วายุที่เดินกลับมาที่โต๊ะหลังจากไปเข้าห้องน้ำกลับมา แต่ไม่มีใครตอบเขา จนเขามองไปยังลานตรงกลางผับเอง จึงเห็นเขียนฟ้าอยู่ตรงนั้น พร้อมกับเหล้าหลายแขนงที่อยู่ตรงหน้าเธอ

"ไม่มีใครห้ามวะ" วายุพูดขึ้นมาอย่างหัวเสีย พร้อมกับมองหน้าเพื่อนอีกสองคนที่นั่งอยู่

"คืนนี้กูไปต่อนะ แล้วยัยเปี๊ยกนี่ใครจะรับผิดชอบ" วายุถามเพื่อนรักสองคนที่นั่งอยู่อีกครั้ง

"เดี๋ยวกูพากลับเอง" ภูผาพูดขึ้นมาโดยมีสายตาของคิมหันต์ที่มองมาที่เขา

"เอาหละค่ะผู้เข้าร่วมเล่นเกมครบแล้ว แถมครั้งนี้มีผู้ร่วมเล่นเกมกับเราเป็นหญิงด้วยหนึ่งท่าน ยังไงก็ขอให้หนุ่มๆปราณีสาวสวยคนเดียวด้วยนะคะ เริ่มได้เลยค่ะ อย่ารีบดื่มนะคะ ดื่มได้เรื่อยๆ จนหมดโต๊ะ แล้วไม่ล้มลงไป ก็คือชนะ ค่ะ" เสียงรณดาประกาศออกไมค์ครั้งสุดท้าย

จากนั้นผู้เข้าร่วมเล่นเกมก็เริ่มดื่มเหล้าที่วางบนโต๊ะ เขียนฟ้าดื่มช้าที่สุดในจำนวนผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด เธอดื่มอย่างสบายใจ แล้วมองมาทางโต๊ะที่เพื่อนรักทั้งสามคนนั่งอยู่ พร้อมกับส่งยิ้มให้พวกเขาทั้งสามคน ซึ่งเพื่อนรักทั้งสามของเธอไม่ได้ยิ้มตอบกลับมา มีเพียงสีหน้ากังวลและเคร่งเครียดกับการกระทำของเธอที่ทำลงไป

เวลาต่อมา

"ร่วงไปแล้ว 7 หนุ่ม ตอนนี้เหลือผู้ร่วมเล่นเกมอีก 3 ท่านเท่านั้น แล้วหญิงสาวคนเดียวของเรายังอยู่ด้วยนะคะ" รณดาประกาศออกไมค์เมื่อเห็นว่าผู้ร่วมเล่นเกมเหลือในจำนวนที่จะหาผู้ชนะได้แล้ว

"ไปอีกหนึ่งท่านแล้วค่ะ ตอนนี้เหลือเพียงแค่ 2 ท่านเท่านั้น และสาวสวยคนเดียวยังดื่มไปโดยไม่แนวโน้มว่าจะมีอาการเมาเลย"

"ไปแล้วค่ะ ผู้ชนะในเกมนี้ คือ สาวสวยคนเดียวที่ลงเล่นเกมนี้เลยค่ะ ยินดีด้วยนะคะ โต๊ะของสาวสวยคนนี้ดื่มฟรีจนร้านปิดไปเลยคร้า"

"ต่อไป หลายท่านในที่นี้คงอยากรู้จักชื่อเสียงเรียงนาม ของสาวสวยคนเดียวที่ชนะในการเล่นเกมครั้งนี้กันแล้วนะคะ ชื่ออะไรค่ะ แล้วนั่งโต๊ะไหนคะ" รณดาเดินไปสัมภาษณ์เขียนฟ้าที่ยังยืนอยู่ที่โต๊ะ ที่อาการจะเริ่มมึนๆแล้ว

"สวัสดีค่ะ ชื่อ เขียนฟ้าค่ะ นั่งที่โต๊ะ VIP 9 ค่ะ" เขียนฟ้าตอบคำถามรณดาด้วยอาการที่เริ่มจะเมา พร้อมกับกำลังจะเดินกลับโต๊ะตัวเอง

"เห็นมั้ย ทุกคน เขียนชนะ บอกแล้ว ว่าอย่า ดูถูก เขียน" เขียนฟ้าเดินมาที่โต๊ะที่เพื่อนรักทั้งสามคนนั่งอยู่ แล้วล้มตัวลงที่โซฟา โดยมีวายุนั่งอยู่แล้ว ทำให้เขียนฟ้านั่งลงที่ตักวายุโดยไม่ตั้งใจ

"ยัยเปี๊ยก!!!!!" ด้วยอาการตกใจที่เขียนฟ้าล้มตัวลงมาที่เขา ทำให้เขารีบกอดเอวเธอไว้แน่นเพราะกลัวเธอจะล้มลงที่พื้น ส่วนภูผาและคิมหันต์ที่เห็นอาการของเธอต่างก็โผจะเข้ามารับตัวเธอเช่นเดียวกัน แต่เขียนฟ้าล้มตัวลงที่วายุเสียก่อนทำให้หน้าของเธอไปโดนที่ปากและจมูกของเขา

"ดูท่าทางจะเมาแล้วหละ มาเดี๋ยวกูพาเขียนกลับคอนโดเอง มึงจะไปต่อกับสาวไม่ใช่เหรอ" ภูผาเดินเข้ามานั่งข้างๆวายุที่กอดเขียนฟ้าไว้อยู่

ภูผาพยายามจะดึงเขียนฟ้าออกจากตักของวายุ แต่วายุกลับยังกอดเขียนฟ้าไว้ไม่ยอมปล่อย โดยมีสายตาของคิมหันต์จ้องมองการกระทำของเพื่อนทั้งสองคนเช่นกัน จนสุดท้าย วายุเมื่อหันไปเจอสายตาของคิมหันต์จึงยอมปล่อยตัวเขียนฟ้าให้ภูผาดึงออกจากตัวเขาไปอย่างง่ายดาย จากตอนแรกที่เหมือนยื้อยุดกันอยู่

"ใครอะ ภูเหรอ เขียนเก่งมั้ย เขียนชนะด้วยแหละ" เขียนฟ้าพูดขึ้นมาเมื่อเธอรู้สึกตัวโดยตัวเธอนั้นอยู่ในอ้อมกอดของภูผา

"คิมกับวาหละ เขียนอยากอวดสองคนนั้น อยู่นี่เอง วา เขียนเก่งมั้ย คิม เขียนเก่งมั้ย" เขียนฟ้าเงยหน้าออกจากอกภูผา เมื่อเห็นเพื่อนรักอีกสองคนเธอรีบถามและทำสายตากวนๆใส่พวกเขาทันที

"อืมม เก่ง" วายุตอบเธอสั้นด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกว่าอารมณ์กำลังจะฆ่าคนได้แล้ว ส่วนคิมหันต์ไม่ตอบอะไรออกมา ทำเพียงนั่งอยู่ที่เดิมแล้วยกอก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

"คิม" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของคิมหันต์

"อาย" คิมหันต์เรียกชื่อหญิงสาวคนนั้นเมื่อหันหน้าไปพบ

เขียนฟ้าที่ได้ยินชื่อเรียกจากปากของคิมหันต์ ทำให้ความรู้สึกของเธอเศร้าขึ้นมาทันที พร้อมกับเบือนหน้าหนีภาพบาดใจตรงหน้า เมื่อหญิงสาวที่เรียกชื่อเขาเดินเข้ามานั่งข้างๆ

"มาที่นี่ด้วยเหรอ บังเอิญจังเลยนะ" อารยาพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงน้อยใจกับคนรัก แต่คิมหันต์กลับไม่ตอบหรือแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมาเลย มีแต่เพียงความเย็นชาที่แผ่ออกมาจากตัวเขา

"คิมไปส่งอายได้มั้ย" อารยาเอ่ยถามขึ้นมา เมื่อยังเห็นอาการนิ่งเงียบของคิมหันต์

"อืมม ไปสิ" เมื่อพูดจบ คิมหันต์เตรียมลุกจากโซฟาแล้วหันมาทางเพื่อนรักทั้งสามคนที่นั่งอยู่

"กูกลับก่อนนะ มึงดูแลเขียนดีๆด้วยหละ เขียนเรากลับก่อนนะ" คิมหันต์บอกเพื่อนรักทั้งสาม พร้อมกับยิ้มบอกภูผาให้ดูเขียนฟ้า แล้วจึงหันไปบอกลาเขียนฟ้า

"คิม รออายด้วยสิ" อารยาร้องเรียกคิมหันต์ แล้วเดินตามเขาไปติดๆ

"เรากลับกันเถอะ" ภูผาพูดขึ้นมา ทำให้เขียนฟ้าที่มองตามคิมหันต์จนลับตา ต้องหันกลับมามองหน้าภูผาและวายุที่นั่งอยู่

"แล้ว วา หละ จะกลับรึยัง หรือรอหิ้วสาวแถวนี้กลับไปด้วย" เขียนฟ้าหันมาถามวายุโดยไม่ลืมที่แขวะเขา

"เดี๋ยวกลับแล้ว กลับไปก่อนเลยยัยขี้เมา" วายุมองหน้าเขียนฟ้าก่อนจะลุกไปจากโต๊ะอีกคน

ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงแค่ภูผาและเขียนฟ้าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ จากนั้นภูผาจึงเดินมาอุ้มเขียนฟ้าโดยที่เธอยังไม่ตั้งตัว ทำให้เขียนฟ้าเอามือคว้าที่คอภูผาไว้อย่างตกใจ พร้อมกับจ้องหน้าภูผาอย่างไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้กับเธอต่อหน้าคนมากมาย จนทั้งสองเป็นจุดสนใจของคนในผับ

"ภู ปล่อย เขียน" เขียนฟ้าพูดขึ้นมาเมื่อภุผาอุ้มเธออกมาหน้าผับ แต่ภูผาก็ไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูดขึ้นมา กลับกอดเธอแน่นขึ้นแล้วอุ้มเธอไปที่รถทันที

เวลาต่อมา @คอนโดเขียนฟ้า

ภูผาขับรถมาจอดที่ลานจอดรถคอนโด ตอนนี้เขียนฟ้าหลับไปแล้ว เขาจึงอุ้มเธอขึ้นไปยังห้อง

ติ๊ด (เสียงเปิดประตูห้องของเขียนฟ้า)

"อื้อ" เสียงเขียนฟ้าร้องออกมาอย่างขัดใจ เมื่อโดนรบกวน

"คิม" เขียนฟ้ายกมือขึ้นมาจับที่ใบหน้าของภูผาที่กำลังเช็ดหน้าให้กับเธอ มือของเขาหยุดชะงักเมื่อได้ยินชื่อที่เขียนฟ้าเปล่งออกมา

จากนั้น เขียนฟ้าทำในสิ่งที่ภูผาไม่คาดคิดว่าเธอจะทำลงไป เขียนฟ้ายกตัวเองขึ้นมาแล้วเอามือคล้องที่คอภูผาไว้ ทำให้เขาล้มตัวลงมาคล่อมตัวเธอ จากนั้นเขียนฟ้าจึงเอาปากของเธอไปจูบที่ปากของภูผา พร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขา

"อื้อ...." เสียงเขียนฟ้าครางออกมา

โดยภูผายังคงจูบริมฝีปากบางนั้นอย่างดูดดื่มและอ่อนโยน ซึ่งเป็นครั้งที่สองก็ว่าได้ที่ภูผาจูบผู้หญิงด้วยความอ่อนโยนแบบนี้ เพราะปกติเขามักจะโดนกระทำจากผู้หญิงก่อนเสมอ เพราะเขาไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากคนตรงหน้าที่จูบเขาอยู่ตอนนี้ แต่ด้วยความเป็นเพื่อนจึงทำให้เขาต้องเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ ภูผาค่อยๆผละออกจากริมฝีปากของเขียนฟ้าช้าๆ ก่อนจะเลื่อนปากไปที่ซอกคอของเธอ เขาดูดและเม้นที่ซอกคอของเธอเบาๆ จนเลื่อนลงมาที่เนินอก มืออีกข้างของเขาจัดการปลดกระดุมเสื้อออก เผยให้เห็นบราเซียร์ลายลูกไม้ของเธออย่างชัดเจน เขาเอามือปลดตะขอบราออกทันที ทำให้หน้าอกที่ยอดปทุมสีชมพูสวยปรากฎต่อหน้าเขา เขาก้มลงดูดมันอย่างช้าๆและอ่อนโยนสลับกันไปมาสองข้าง

"อ่าส์....." เสียงครางเบาๆของเขียนฟ้ายิ่งทำให้ร่างกายเขาตื่นตัวและต้องการที่จะสัมผัสเธอมากกว่านี้ ปากของเขาเริ่มดูดยอดปทุมของเธอรุนแรงขึ้น พร้อมกับมือข้างหนึ่งที่บีบเคล้นอย่างรุนแรงเช่นกัน ความดิบเถื่อนอีกด้านของเขากำลังจะปรากฎขึ้นมาและกระทำกับเธอ

"คิม เขียน ชอบ คิม นะ" เสียงละเมอของเขียนฟ้าทำให้หยุดการกระทำด้านมืดของเขาทันที

ภูผาเงยหน้าขึ้นมามองเขียนฟ้าที่หลับอย่างไม่รู้เรื่องอะไร เขาหยุดทุกอย่างที่กำลังจะกระทำต่อไปทันที ในใจของเขียนฟ้าไม่เคยมีเขาเลย แม้ว่า เขาจะทำดีกับเธอมากแค่ไหน หรือแม้กระทั่งแสดงให้เธอเห็นว่าเขาชอบเธอมากเพียงใด แต่เธอไม่เคยที่รับรู้ความรู้สึกนั้นจากเขาเลย ในใจของเธอมีเพียงเพื่อนของเขาคนเดียว ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้

"ชอบ ภู สักครึ่งหนึ่งของ คิม บ้างได้มั้ย"

"ภู รัก เขียน นะ"