เช้าสดใส หิมะโปรยปรายบางเบา แพรวาขยับกายเบาๆ ภายใต้อ้อมกอด อบอุ่น คนกอดยังหลับตาพริ้มอยู่ เหมือนเปี่ยมสุข แพรวา ยก แขน ข้างที่กอดออกเบาเบาภายใต้ ผ้าห่ม แพร อุ่นสบาย
อาการแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรหนอ
การที่อยากให้เขาสบาย อยากให้เขามีความสุข กลัวเขาตื่น อยากให้เขานอนต่อนานๆ ภายใต้การดูแลของเรา แพรวาคิด ก่อนจะลุก สำรวจตัวเองไม่มีอะไรบุบสลาย และยังมี สิ่งอื่นเพิ่มเติมขึ้นมาคือ จิตใจที่อิ่มเอม เป็นสุข
เดินสำรวจรอบ ๆ ห้องบรรทม ก่อนจะหยุดอยู่ที่ โต๊ะ ถวายงาน ที่มีฎีกา วางอยู่ระเกะระกะ บ่อยไปที่แพรวา ต้องจัดห้องหับให้พี่กันต์เมื่อครั้งที่อยู่บ้านสมัยนั้น เพราะ ความที่พี่กันต์งานยุ่งจนไม่มีเวลา ทำความสะอาดคอนโดแม้จะมีแม่บ้าน ที่จ้างมา แต่ พวกกองเอกสารหรือ ของใช้ส่วนตัว แม่บ้านก็ไม่กล้ายุ่มย่าม นี่เองเป็นเหตุให้แพรวา มี กุญแจ คอนโดของพี่เขา ที่ให้ไว้ เมื่อเธอว่างมักจะแวะเวียนมา จัดระเบียบในห้องสักครั
