วันงานเทศกาลโคมไฟ...
วันนี้ข้างนอกจวนน่าจะคึกคักมากฉันเดาว่าอย่างนั้นนะในช่วงสิบวันมานี้ฉันสงบเสงี่ยมสุดๆ เชื่อฟังเขาแทบทุกอย่าง ไม่ได้สร้างเรื่องวุ่นวายอะไรให้ใครเลยแม้แต่น้อยเพราะฉันรับปากกับโจวตงหยางไว้ว่าจะไม่เอาแต่ใจจนก่อความวุ่นวายอีก
แต่คนที่มาวุ่นวายกับฉันก็คือโจวตงหยางตลอดสิบวันมานี้เขาลอบเข้าห้องฉันกลางดึกทุกคืนเลยจ้ะ พอใกล้สว่างเขาก็กลับไป กลางคืนนี่ฉันแทบจะหลับไม่สนิทเพราะมัวแต่พะวงว่าเขาจะทำอะไรฉันมั้ยซึ่งมันก็ดีไปที่เขาไม่ทำอะไรนอกจากนอนกอด
ช่วงนี้เหมือนเขาจะมีงานยุ่งในวังไม่น้อยเพราะเขาเข้าวังแทบทุกวันพอกลับเข้ามาก็ทำสีหน้าตึงเครียดตลอดแต่ฉันก็ไม่กล้าถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
"คุณหนูเจ้าคะท่านจะทำอันใดเจ้าคะ?" ชิงชิงเอ่ยถามขึ้นเมื่อฉันเดินออกจากตำหนักมายืนอยู่หน้ากำแพงจวน
"ชิงชิงไปเอาบันไดมา"
"คุณหนูท่านจะลอบออกนอกจวนอีกแล้วหรือเจ้าคะ? มิได้นะเจ้าคะ ท่านจะถูกท่านอ๋องลงโทษน
