"จะดีหรือเจ้าคะคุณหนู?" ชิงชิงเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เรานั่งชมนั่นนี่เรื่อยๆ อยู่พักใหญ่ๆ
"เจ้าหมายถึงสิ่งใด?"
"ผ่านมาครึ่งชั่วยามแล้วเจ้าค่ะ ท่านอยากกลับหรือยังเจ้าคะ?"
ฉันพยักหน้าตอบชิงชิงเพราะเริ่มง่วงแล้วเรานั่งอยู่นี่นานเป็นชั่วโมงแล้วซึมซับบรรยากาศพอละ
"เอาล่ะงั้นกลับจวนกันเถิด" ฉันเอ่ยกับชิงชิงและองครักษ์หลี่ก่อนที่จะเดินออกมาจากโรงเตี๊ยมเพื่อกลับจวน
.......
ครึ่งชั่วยามก่อน...
ข้าพาหลี่อันกลับมาส่งถึงหน้าตำหนักแต่หลี่อันเชิญให้ข้าเข้ามาดื่มชากับนางเพื่อคลายหนาวเสียก่อนค่อยไป
"ท่านอ๋องเจ้าคะ ค่ำคืนนี้ท่านอยู่กับข้าที่ตำหนักได้หรือไม่เจ้าคะ?"
"หลี่อันเจ้าย่อมรู้แก่ใจว่าข้ามิอาจทำได้"
"เพราะเหตุใดเจ้าคะ? เพราะว่าในใจท่านมีแต่จางจินเยว่เช่นนั้นหรือ?"
"ข้าเคยเอ่ยกับเจ้ากี่ครั้งแล้วว่าข้ามิได้มองเจ้าเป็นเช่นหญิงสาวทั่วไป เจ้าเปรียบเหมือนน้องสาวข้า"
"แต่ข้ามิอยากเป็นเพียงน้องสาว
