MAFIA [พี่แอรีสสุดหล่อ]
1162 Words
EP.7
"หนูมิน"โลเวลรีบวิ่งลงมาด้านล่างเพื่อหาเมียตัวน้อย ถ้าเขาเดาไม่ผิดเธอคงได้ยินที่เขาพูดกับไอ้เพื่อนตัวแสบและแน่นอนว่าตอนนี้เธอก็กำลังเข้าใจเขาผิด
"หนูมิน"ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องโถด้านล่างพรางกับมองหาคนตัวเล็กพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาวเป็นระยะ หัวใจแกร่งเริ่มทำงานหนักเมื่อไร้เงาของคนที่ตัวหา ร่างใหญ่เดินออกมาที่ส่วนด้านหลังคฤหาสน์ที่มิลินชอบมานั่งเล่นอยู่บ่อยๆ แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะไม่มีร่างเล็กของคนที่เขากำลังตามหา
โลเวลกลับเข้ามาในคฤหาสน์อีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหล่าอาบเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ สายตาคมก็ยังคงมองหาร่างเล็กของเมียตัวน้อย
"นายครับ"ร่างสูงของแอริสเดินตรงเข้ามาหาเจ้านาย พร้อมกับโค้งศีรษะเล็กน้องเพื่อทำความเคารพ
"เป็นไงบ้าง"โลเวลเอ่ยถามมือขวาของตัวเองด้วยความรีบร้อน เขาโทรสั่งให้แอรีสไปดูกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ทั่วทุกมุมของคฤหาสน์ทั้งด้านในและด้านนอก เพื่อหาเมียตัวน้อยของเขา
"นายหญิง ไม่ได้ออกนอกบริเวณคฤหาสน์ครับ"
"ไม่ได้ออก แล้วตอนนี้เมียฉันอยู่ไหน?"ถ้ามิลินไม่ได้ออกไปนอกคฤหาสน์แล้วทำไมเขาถึงหาเธอไม่เจอล่ะ(?)
"คือ..."ก่อนที่แอริสจะเอ่ยตอบผู้เป็นนาย เสียงเล็กๆของคนที่เจ้านายของเขาตามหาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน ร่างใหญ่ของโลเวลรีบหมุนตัวกลับไปมองยังต้นเสียงทันที
"คุณโรมลงมาทำไมค่ะ แล้วนี่ทำไมยังไม่อาบนํ้าค่ะ"
"หนูมิน"โลเวลพุ่งตัวเข้าไปกอดร่างบางของหญิงสาวทันที ปากหยักได้รูปจูบเข้าที่กระหม่อนบางของคนในอ้อมกอดหนักๆ ความกงวัลร้อนรนในใจเมื่อสักครู่นี้เลือนหายไปหมดเพื่อแค่ได้เห็นร่างบางของคนในอ้อมกอด
"หายไปไหนมา คุณโรมเป็นห่วงหนูมากรู้หรือเปล่า"เขาผละตัวออกจากร่างเล็ก สองมือหนาโอบกระชับเข้าที่ไหล่เล็กทั้งสองของเบาๆ มิลินเงยหน้าขึ้นมามองสบตากับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า ทำเอาหัวใจแกร่งกระตุกวูบไหว
"คุณโรมเป็นห่วงหนูมินด้วยหรือค่ะ"นํ้าเสียงเรียบเอ่ยถามเขาออกมา แอริสถึงกับขมวดคิ้วอย่างงุนงง เจ้านายของเขาไปทำอะไรให้นายหญิงโกรธ นายหญิงถึงได้ดูเย็นชาใส่แบบนี้ แอริสได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ
"ทำไมหนูถึงพูดแบบนั้นล่ะ คนดี คุณโรมก็ต้องเป็นห่วงหนูอยู่แล้วที่รัก"เขาดึงร่างของเธอเข้ามากอดอีกครั้ง โดยที่ร่างเล็กไม่มีท่าทีว่าจะยกแขนขึ้นมากอดตอบเหมือนทุกครั้ง
"หรือค่ะ"พูดออกไปอย่างไม่เชื่อ เพราะคำพูดเหล่านั้นของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธออย่างชัดเจน
"ครับ แล้วคนดีก็ฟังคุณโรมนะ ที่หนูได้ยินที่คุณโรมคุยโทรศัพท์ตอนนั้น หนูกำลังเข้าใจผิด คุณโรมไม่ได้คิดแบบนั้นกับหนูเลยนะ ไม่เคยคิด คุณโรมก็แค่พูดล้อไอ้นิกเพื่อนของคุณโรมที่มันเคยพูดประโยคนั้นกับคุณโรม"เขาอธิบายด้วยนํ้าเสียงจริงจัง มิลินผลักร่างใหญ่ให้ออกห่างตัวเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ย
"พูดล้อ(?)"
"ใช่ครับ คือตอนนี้มันกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มันบอกกับคุณโรมว่า จะไม่มีทางเอามาเป็นเมีย มาเป็นแม่ของลูกมันเด็ดขาด แต่มันก็ต้องกลืนนํ้าลายตัวเอง"
"ทำไมคะ"มิลินถามต่อ
"ก็เพราะตอนนี้ ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ได้ครอบครองหัวใจของมัน แล้วยังมีกามเทพตัวน้อยๆด้วยกันถึงสองคนอีก"งั้นก็แสดงว่าเธอเสียใจแล้วก็เสียนํ้าตาฟรีนะสิ ฮืออออ แอบไปร้องไห้จนตาบวมเพราะเรื่องเข้าใจผิดอย่างงั้นเนี้ยนะยัยมิลินเอ้ยยย เป็นไงล่ะปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อเลย
"คราวหน้ามีอะไรให้มาถามคุณโรมตรงๆ อย่าหายไปแบบนี้อีกเข้าใจไหม?"เห็นสภาพเหนื่อยหอบก่อนหน้านี้ของเขาแล้วเธอก็รู้สึกผิดไม่น้อย
"หนูมินขอโทษค่ะ"
"ครั้งนี้คุณโรมให้อภัย แต่ครั้งหน้าถ้ามีอีกหนูต้องโดนลงโทษ"โลเวลเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง ส่วนคนตัวเล็กทำได้เพียงก้มหน้าแล้วพยักรับคำหงึกหงึก สองใบมือใหญ่ประคองใบหน้านวลขึ้นมาใช้นิ้วหัวแม่มือสัมผัสรูปไร้ไปตามขอบตาที่บวมชํ้าที่เกิดจากการร้องไห้มาเบาๆ
"ไห้ร้องจนตาบวมหมดเลย ไม่เอาแบบนี้แล้วนะครับ"ก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปเพื่อหวังจะจูบเข้าที่เปลือกตาของคนตัวเล็กแต่ก็ต้องหยุดชะงัก เพราะดูเหมือนว่าเขาลืมอะไรบ้างอย่าง ใช่ เขาไม่ได้อยู่ตามลำพังกับเมียรักด้านหลังของเขายังมีร่างสูงของแอริสที่ยืนผสานมือแล้วก้มหน้าอยู่
"เอ่อ นายไปพักได้แล้แอริส"โลเวลเอี้ยวหน้าไปบอกกับแอริส คิดว่าจะลืมเขาเสียแล้วแอริสเอ่ยว่าขึ้นในใจ
"ครับ"
วันต่อมา
ช่วยบ่ายตอนที่แดงอ่อนๆมิลินมักจะมานั่งเล่นที่ส่วนด้านหลังคฤหาสน์เพราะมันดูเงียบสงบ และระหว่างที่เธอยืนชมดอกไม้และต้นไม้นาๆชนิดอยู่สายตาคู่สาวก็หันไปปะทะเข้ากับร่างสูงของใครคนหนึ่งที่กำลังนั่งปลูกต้นมากอยู่ทรามกลางแสงแดด
"พี่แอรีส ชอบปลูกต้นไม้หรือค่ะ"ใบหน้าหล่อที่เปียกโชกเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อของมือขวาหนุ่มสุดหล่อ มันชั่งมีเสน่ห์ดึงดูดสายตาต่อเพศตรงข้ามอย่างเธอเสียเหลือเกิน แอริสเอ่ยหน้าขึ้นมามองนายหญิงก่อนจะตอบ
"ครับ ผมชอบปลูกต้นไม้"ชายหนุ่มตอบ พร้อมเอาต้นไม้ลงไปในหลุมที่ตัวเองขุดเตรียมเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วค่อยๆเขี่ยดินมากลบ
"แล้วนี่ ปลูกต้นอะไรค่ะ"มิลินถามด้วยความสนอกสนใจ
"แก้วมุกดา ครับ"แอริสตอบ
"ชื่อเพราะจังเลยนะค่ะ กลิ่นหมอด้วย"มิลินย่อตัวลงนั่งยองๆข้างๆกับแอริสแล้วโน้มหน้าเข้าไปสูบดมความหอมจากดอกของเจ้าต้นแก้วมุกดา
"ครับ ต้นแก้วมุกดานอกจากจะออกดอกสวยแล้วยังมีกลิ่นหอมและจะหอมมากให้ช่วงที่อากาศเย็นๆ แถวยังออกดอกตลอดทั้งปีด้วยนะครับ"
"ว้าว ดีจังเลยค่ะ มาค่ะหนูมินช่วย"มือเล็กที่กำลังจะลงมาแตะเนื้อดินถูกมือใหญ่ของแอริสข้างที่ไม่เปลื่อนดินจับไว้เสียก่อน
"ไม่เป็นไรดีกว่าครับ ด้วยมือนายหญิงเลอะเปล่าๆ นี่ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว"ชายหนุ่มบอก
"ทำอะไรกัน"

- Writer
