"Zora? Bakit parang malungkot ka yata?" tanong ni Kristel nang makita niya ang lungkot sa mata ng dalaga.
Bumuntong hininga si Zora bago tumingin kay Kristel. "Wala lang... na- miss ko lang ang mama ko. Kahit na alam kong hindi naman niya ako nami - miss kasi wala naman siyang pakialam sa akin."
Lumunok ng laway si Kristel bago tumabi kay Zora. "Ibang klase rin ang nanay mo 'no? Bakit kaya siya ganiyan sa iyo?"
Nagkibit balikat si Zora. "Hindi ko alam. Simula bata pa ako, hindi ko na naramdaman sa kaniya na mahal niya ako. Pakiramdam ko nga nagsisisi siya na nabuhay ako sa mundong ito. Pero iyong kapatid ko na isa, mula doon sa bago niyang kinakasama, mahal na mahal niya. Talagang inaalagaan niya ng maayos. Pero ako noon, wala akong maalala na ganiyan siya sa akin."
Kumamot ng ulo si K
