DOWNPAYMENT (SPG)

C-5: Civil wedding

Lantang gulay si Alelie kinabukasan. Ni hindi makakilos dahil talagang sinulit ni Monroe ang kanilang first night that will never last daw ayon sa lalaki. Kita rin ni Alelie ang pagkain sa may side table ng kama at may gamot din doon. Hindi na nagisingan pa ni Alelie ang nakasiping nitong bilyonaryo. Ni wala rin itong iniwan na notes para naman hindi ito magmumukhang tanga. Kagat labi si Alelie na bumangon at paika- ikang tinungo ang bathroom. Doon ito naligo, kinuskos nito nang maigi ang kanyang katawan. Pakiramdam ng dalaga ay napakarumi niya sa mga sandaling iyon. Halos mamula na ang buong katawan nito dahil sa kanyang pagkuskos na para bang may duming hindi maalis- alis.

Napansin din ni Alelie ang damit niyang nakasabit na at ready to wear sa loob ng banyo. Isa iyong spaghetti strap bestida na hanggang tuhod at kulay green iyon bulaklakim pa. Mas lalo tuloy lumutang ang kaputian ng dalaga. Medyo ilang pa siya dahil hindi naman siya sanay na magsuot ng mga daring dress kagaya ng suot niya ngayon. Kumain naman si Alelie kahit papaano, gutom na rin kasi siya. Halos katatapos lang kumain ng dalaga nang may kumatok kasabay ng pagbukas ng pinto.

"Kukunin na po namin ang inyong pinagkainan." Sabi ng isang babae.

Tango lang ang isinagot ni Alelie dahil nahihiya pa rin ito. May isa pang babaeng pumasok at nagtungo sa may bathroom paglabas nito ay hawak na ang kanyang tubal kanina. Napaisip tuliy si Alelie na napakalinis sigurong tao si Monroe ayon sa kanyang obserbasyon.

"Sabi ni Senyorito puwede na kayong lumabas kung gusto niyo." Sabi pa ng isa bago lumabas ang mga ito.

Gustuhin man ni Alelie ang lumabas kaya lang talagang she's feeling sore down there. Mahapdi, kailangan niyang mahiga at magpahinga. Kaya naman humiga ulit si Alelie at bigla nitong naalala ang kanyang pamilya. Napatanong ang dalaga sa sarili nito kung may aksyon na bang ginawa si Monroe para sa kanyang Kuya. Napaigtad pa ang dalaga nang biglang tumunog ang teleponong malapit sa higaan. Noon lang din napansin ni Alelie na may telepono pala sa kinaroroonan niyang kwarto.

"Hello?" agad na sabi ni Alelie.

"Hi, baby girl!" sagot naman nang nasa kabilang linya.

Kagyat na napaisip si Alelie kung sino ang nasa kabilang linya.

"Take a rest, mamayang gabi we will see my judge friend for our civil wedding." Muling nagsalita ang nasa kabilang linya.

Napapikit si Alelie nang malamang si Monroe pala ang nasa kabilang linya.

"Okay!" mahinang sagot ng dalaga.

"Bukas, visit your family. Kagabi, pinasok sila good thing may tauhan akong nagbantay malapit sa bahay niyo." Saad ni Monroe.

"Ano?! O- Okay lang ba sila? Nasaan sila ngayon? Ang Kuya ko? Ano ang balita sa kanya?" natatarantang tanong ni Alelie.

"Relax! Hindi ba sabi ko bisitahin mo sila bukas meaning they are fine. Sa Kuya mo, pinalipat ko ng selda 'yong may kakampi siya. One of these days, makakalaya na siya." Pahayag ni Monroe.

Nakahinga naman nang maluwag si Alelie although naiiyak na ito. Kahit mali sa iba ang naging desisyon niya, para sa kanya ay tama 'yon para sa kaligtasan ng kanyang pamilya.

"Unti-unti ko nang tinutupad ang nasa agreement, be my slave until I kick you out of my life. Ganoon lang kasimple, but there's one thing that you can do for me iyon ang main reason ko for marrying you." turan na naman ni Monroe.

Nalaglag ang mga luha ni Alelie, masakit ang mga salitang binitawan ni Monroe dahil daig pa niya ang isang bayarang babae kung tawagin. Subalit nasadlak na siya sa mga kamay ng lalaki, no choice siya kundi ang tumupad na rin sa kanilang kasunduan. Tutal, naibigay na niya ang kanyang downpayment.

"Sige!" mahinang sagot ng dalaga at ibinaba na nito ang telepono.

Hindi na ito nag- aksaya pang alamin kung ano ba ang main reason ni Monroe at sila ay magpapakasal pa kahit peke lamang ang kanilang relasyon. Umiyak na naman nang umiyak si Alelie at muling humingi nang kapatawaran para sa kanyang mga nagawa sa kanyang buhay. Hanggang sa nakatulugan na ni Alelie ang kanyang mga iniisip at ang kanyang paghihinagpis.

Napapaungol si Alelie dahil sa kamay na siyang lumalaro sa kanyang private area. Habang may mga kamay na siyang nagmamasahe sa kanyang mayamang dubdib. Akala niya ay nanaginip siya pagkamulat niya ay nakita niyang si Monroe pala iyon at wala na itong saplot.

"I want you to be mine again before we will go in our civil wedding." Anas ni Monroe na nakangisi.

Napapikit si Alelie, tumatanggi ang kanyang isipan subalit hindi ang kanyang katawan. Napapaliyad ito sa bawat haplos ni Monroe sa kanyang katawan maging ang mga mabibining halik nito. Ang mainit na hininga ng lalaki ay nagpapatindig sa mga balahibo ni Alelie. Muling ginalugad ni Monroe ang bukana ni Alelie at nilaro ang c*it nito dahilan upang mapaungol nang malakas ang dalaga. At sa bilis ng paglaro ni Monroe sa c*it ng dalaga ay muling rumagasa ang krema ng dalaga. Pagkatapos ay iniumang na rin ni Monroe ang sandata nito sa wet nang bukana ng dalaga at agad ipinasok iyon. Napaigik pa si Alelie dahil hindi pa sanay ang kanyang bukana sa mataba, matigas at mahabang sandata ni Monroe. Naroon pa rin ang hapdi at sakit subalit agad ding napalitan nang kakaibang kiliti.

Kiliting nagpawala sa katinuan ng pag-iisip ni Alelie at walang habas niyang sinabi na bilisan na ni Monroe. Kay lawak nang ngiti ni Monroe at agad iginawad ang hiling ni Alelie. Mabibilis na ang pagbayo nito kay Alelie na napapasigaw na ang dalaga dahil sa sarap ng salpukang nagaganap sa kani-kanilang mga katawan. Isang malakas na ulos ang pinakawalan ni Monroe saka sila sabay na napaungol at nangisay dahil sa naabot na nila ang rurok ng kaligayahan.

Hingal ang dalawa pagkatapos ng kanilang ginawa. Agad na nagtalukbong si Alelie dahil nahihiya ito sa kanyang nagawa. At saka hindi pa siya sanay na makita siya ni Monroe na walang saplot maski isa. Bumangon naman si Monroe pagkatapos at nagsuot na ng damit nito.

"Do a shower, para maayusan ka na nila ayokong maghintay si Judge." Walang emosyong sabi ng binata.

Marahan namang bumangon si Alelie at isinuot ang nagkalat nitong damit.

"Kahit huwag na, civil wedding lang naman saka hindi naman totoong kasalan." Mahinang sagot ng dalaga.

"Ayokong losyang ang aking bride, aayusan ako ofcourse aayusan ka din nila okay?" giit ni Monroe.

Hindi na lamang nagsalita pa si Alelie at tahimik nitong muling tinungo ang bathroom. Wala ding silbi ang pagkuskos nito sa kanyang sarili kanina dahil muli na naman siyang ginamit ni Monroe. At parang kailangang masanay na din siya sa magiging buhay mayroon siya sa kamay ni Monroe. Wala na talagang magagawa pa si Alelie nakalubog na siya sa makasalanang gawain na napapanood lamang niya noon sa mga pelikula.

Mabilis lamang na inayusan si Alelie ng make up artist ni Monroe. Kung siya lang ang masusunod ay kaya naman niya sanang gawin iyon sa kanyang sarili.

"Wow, perfect!" bulala ni Monroe nang hagurin nito nang tingin si Alelie.

Nakasuot si Alelie ng simple but elegant wedding dress na puno ng beads. V- shape ito sa harap hanggang likod kung kaya't kita ang makinis at maputing likuran ng dalaga. Habang naka- maroon tuxedo naman si Monroe na naka- brush up ang medyo mahaba nitong buhok. Na mas nagpatingkad sa kakisigan nito, lihim na humanga naman si Alelie sa magiging kabiyak niya kuno. Kumpleto din ang alahas na suot ni Alelie, habang three inches lang ang puti din nitong wedding shoes kasi nga matangkad na siya. Naka- bread ang buhok niya paikot kaya naman napakaganda ni Alelie sa gabing iyon.

"Magandang gabi, Judge!" bati ni Monroe sa taong magkakasal sa dalawa nang makarating na sila sa harapan nito.

"Magandang gabi din, ang ganda ng bride at ang guwapo ng groom! Ww will start now, shall we?" sagot ng Judge.

"Do the honor judge!" wika ni Monroe saka hinawakan ang kamay ni Alelie.

Ngiti lang din ang isinagot ni Alelie sa Judge na nag- compliment ito sa kagandahan ni Alelie. Tumango ang Judge at nagsimula na itong manermon ng pangkasal pagkatapos ay nagpalitan na ng "I do!" sina Alelie at Monroe. Kasunod ang kanilang vows habang isinusuot ang kanilang wedding ring. Lima lang ang witnesses sa civil wedding ng dalawa, iyon ay ang personal driver ni Monroe at ang kanang kamay nito. Pangatlo ang Judge, pang- apat ang isang kaibigan ni Monroe at pang- lima ang isa sa bodyguards nito. Naiyak naman si Alelie dahil ang kasal ay napakahalaga sana para sa kanya. Hindi niya iyon sukat- akalain na magiging isang bangungot para sa kanya kapag nangyari na ito. Subalit kakayanin ni Alelie ang lahat-lahat para sa kaligtasan ng kanyang pamilya ganoon kahalaga ang pamilya para sa kanya.