“ยังไม่ไสหัวไปอีก ไอ้ห่านี่! ต้องให้กูเอาตีนยัดปากก่อนหรือไง”
“มึงคิดว่ามึงเก่งนักเหรอวะ!”
“อื้อ คนที่ถามกูแบบนี้ ส่วนใหญ่ก็ใกล้ตายทุกคน มึงว่ากูเก่งไหมล่ะ”
“ไอ้เหี้ย!”
ฉันมองรอบตัว เมื่อเห็นพนักงานของร้านกาแฟทำสีหน้าหวาดกลัว ก็กระตุกชายเสื้อเชิ้ตสีดำของพี่จีซัสแรงๆ ใบหน้าดุดันหันกลับมา เมื่อเห็นว่าเป็นฉัน ใบหน้านั้นก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันที
“ว่าไงคะที่รัก”
“เรากำลังจะทำให้พนักงานร้านนี้เดือดร้อนนะคะ”
“งั้นเดี๋ยวพี่ให้คนของพี่มาลากมันออกไป เห้ย! พวกมึง! มาเอาไอ้นี่ไปปรับทัศนคติดิ!”
พี่จีซัสพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จากนั้นก็ตะโกนสั่งคนของเขาที่ยืนรออยู่ด้านนอก ผู้ชายรูปร่างกำยำ หน้าตาดีแต่ดูมืดมน เดินเข้ามาลากผู้ชายคนที่จีบฉันออกไปทันที เขาคนนั้นตั้งท่าขัดขืน แต่คงเห็นว่าไม่มีทางสู้ได้เลย จึงยอมเดินตามไปแต่โดยดี
“ให้พี่เหมาร้านดีไหมคะ ดูเหมือนวาฬจะยังอารมณ์ไม่ดี”
“เลิกสวมบทเ
