แชะ! แชะ! แชะ!
“คุณมิรันรู้สึกยังไงบ้างคะที่บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็วตั้งแต่ที่คุณเข้ามาบริหารงาน?”
“ฉันแค่รู้สึกว่ามันคุ้มที่เหนื่อยมาตลอดค่ะ^^” ฉันยิ้มกว้างหลังจากที่ตอบคำถามของบรรดานักข่าว วันนี้เป็นงานแถลงข่าวเรื่องการเติบโตอย่างรววเร็วของบริษัท MR ที่ฉันกำลังเป็นรองผู้บริหารอยู่ตอนนี้
“ครับ แล้วเรื่องคู่หมั้นละครับได้ข่าวว่าหมั้นกันมานานแล้วแล้วมีแพลนจะแต่งเมื่อไหร่?” นักข่าวถามถึงคู่หมั้นของฉัน
“เรื่องนั้นยังไม่ได้คิดเลยค่ะเพราะตอนนี้ฉันกำลังคิดเรื่องการทำงานมากกว่า”
“ตอบแบบนี้ระวังคู่หมั้นจะน้อยใจเอานะคะ”
“ทิวเขาเข้าใจค่ะเพราะตอนนี้เขาเองก็ยังยุ่ง ๆ กับงานที่บริษัทของเขาเองเหมือนกัน”
“แหม! งานยุ่งแบบนี้ทั้งคู่อย่าลืมไปเต็มความหวานกันนะคะ”
“ค่ะ^^”
บ้านมิรัน
พรึ่บ!
“เฮ้ออออ กว่าจะจบสักที” ฉันทิ้งตัวลงโซฟาตัวใหญ่เมื่อเข้ามาในบ้านตัวเองเรียบร้อยแล้ววันนี้ต้องพบเจอผู้คนมากมายหลังจากเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทซึ่งฉันเป็นคนคิดค้นและดำเนินงานเองทั้งหมด
“โทรหาทิวหน่อยดีกว่า...” วันนี้เขาไม่ได้ไปงานของฉันเพราะเขาติดธุระฉันไมได้ถามว่าธุระอะไร เพราะฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวคนโตแล้วเขาไม่มาถามอะไรแบบนี้กันหรอก
ตรู๊ดดดด ตรู๊ดดดดดด
“ทำไมไม่รับนะ?” ฉันโทรไปหาเขาหลายสายก่อนจะตัดใจเลิกโทรดึกแล้วคงนอนแล้วมั้ง
“เฮ้อออ ฉันเองก็ไปอาบน้ำและนอนบ้างดีกว่า” ฉันลุกจากโซฟาก่อนบิดขี้เกียจนิดหน่อยและเดินขึ้นห้องไป
บ้านหลังนี้ฉันอยู่คนเดียว...
เพราะการอยู่บ้านใหญ่มันน่าอึดอัด...