Bad Mafia 7: เกาะมาเฟีย

1489 Words

ตอนนี้เรากลับเข้ามาในบ้านแล้วและก็อาหารเตรียมให้เรียบร้อยแล้วโดยโอกินั่นเอง... “อาหารน่ากินเหมือนทุกวันเลยยยย” ฉันพูดพร้อมนั่งลงเหมือนว่าวันนี้ซีอาร์จะกินข้าวด้วยนะ บางทีฉันก็คิดว่าเขาเลี้ยงฉันดีเกินไปไหมนะ? แต่จะทำยังไงได้ละในเมื่อเขาไปส่งฉันไม่ได้นิ เฮ้อออ แต่ระหว่างที่อยู่ที่นี่ฉันต้องเตรียมให้พร้อมในการกลับไปแก้แค้น! “อ่ำ!! อร่อย >0ชั่วโมงต่อมา... ฉันกินข้าวเสร็จแล้วฉันกินทุกอย่างจนหมดทุกจานเพราะโมโหซีอาร์ด้วยทั้งส่วนของเขาฉันก็กินจนหมดด้วยกว่าย่อยนั่งนิ่ง ๆ อยู่ตั้งนานเพราะอิ่มจัด ตะกละอย่างที่เขาว่าจริง ๆ นั่นแหละ เห้ออออ เมื่ออาหารย่อยฉันก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงไปหาซีอาร์เพราะเขาบอกมีเรื่องต้องทำต่อนิ “เชิญครับคุณมิรัน” แต่คนตรงหน้าฉันเขาไม่ซีอาร์แต่เป็นคนที่อยู่กับเขาตลอดเวลา เราไม่เคยพูดกันสักครั้ง “ซีอาร์ละ?” “นายหัวทำงานครับ” ความจริงเขาเป็นคนที่งานเยอะคนหนึ่งเลยแหละ “อ๋อ....แล้วคุณจะพาฉันไปไหนล่ะ?” “ตามมาครับ” แม้ว่าจะพูดลงท้ายด้วยครับแต่เหมือนเขาจะไม่ค่อยพอใจฉันนะ “คุณชื่ออะไร?” ฉันถามขณะที่กำลังเดินตามหลังของเขา “เคน...ครับ” “อ่อ เคน... แต่ฉันว่าถ้าคุณอยากพูดกับฉันแบบไหนก็พูดได้เลยไม่ต้องฝืนหรอก^^” ฉันไม่ได้ซีเรียสเรื่องการพูดอยู่แล้วเพราะเหมือนว่าเขาจะไม่ได้อยากพูดดีด้วยเท่าไหร่ “อืม” ตะแต่ว่าเปลี่ยนเร็วไปไหม 0[ ]0 แต่ช่างเถอะฉันเป็นคนอนุญาตเองนี่น่า... ปัง! ปัง! ปัง! “ว้ายย!!” และเมื่อเดินมาสักพักฉันก็ต้องร้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงปืนทำไมมันมีที่แบบนี้ในเกาะได้เนี่ยยย ฉันมองไปข้างหน้าพบว่าเป็นสนามยิงปืนซึ่งกำลังมีคนยิงปืนอยู่ 2-3 คนและเพราะฉันร้องเสียงดังทุกคนที่กำลังยิงปืนก็หันมามองฉัน “มะมองทำไมจะยิงฉันหรือไงฮะ?!” ฉันถามออกไปอย่างปัญญาอ่อนใครมันจะกล้ายิงคนตายกัน “สิ่งที่คุณต้องทำคือซ้อมยิงปืนและเรียนศิลปะเรื่องการต่อสู้” ขวับ! เคนบอกก่อนที่ฉันจะมองไปอย่างตกใจ “ระเรียนอะไรนะ?” “ยิงปืนและเรียนการต่อสู้” “ไม่เอาอะเหนื่อย...แค่ออกกำลังยังเคยทำเลยจะให้เรียนต่อสู้?” ฉันกอดอกเชิดหน้าอย่าไม่ยอม “ตามใจเพราะผมแค่บอกตามที่นายหัวสั่งมาเท่านั้น” “เขาเคยยื้อจริง ๆ สินะ เหอะ!” “นายหัวไม่คิดจะยื้อใครแม้แต่..” กึก! เคนเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่ก็หยุดไปก่อนเพราะคิดว่าตัวเองกำลังพูดสิ่งที่ไม่ควรพูด “แม้แต่ใครเหรอ??” “ไม่ใช่เรื่องของคุณนายหัวไม่ได้บอกเหรอว่าอย่าสอดรู้” เหอะ ๆ เหมือนกันไม่มีผิดเจ้านายลูกน้อง “ก็ได้...แล้วใครจะสอนฉันอะ??” “ผมเองครับ...สวัสดีครับคุณมิรัน” เป็นผู้ชายหล่ออีกคนที่เดินเข้ามาสาบานนี่มันเกาะหนุ่มหล่อชัด ๆ หล่อแต่ปากดี -_- “สวัสดีค่ะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” อยากฝากใจด้วยแต่นึกขึ้นได้พึ่งอกหักมา “ครับ ผมเอริคนะครับ” “ค่ะ เอริค” ชื่อก็เท่แหะคนที่นี่นี้ดีงามจริง ๆ ยกเว้นซีอาร์ อ่อ เคนด้วย “งั้นเริ่มกันเลยนะครับ...” และหลังจากนั้นเขาก็อธิบายเรื่องการใช้ปืนซึ่งพอดูไปดูมาก็พบว่ามันใช้ง่ายแต่ก็ต้องระวังมันไม่ใช่ของที่จะเอามาเล่นได้และเขาสอนวิธีการยืนท่าในการยิง “เอาล่ะครับ ลองยิงดูได้เลย” ฉันเล็งปืนตามที่เอริคสอนก่อนจะเริ่มลั่นไกล... ปัง!! “กรี๊ดดดด ทำไมเสียงมันดังขนาดนี้เนี่ย?!” ฉันกรี๊ดก่อนจะโวยวาย “เดี๋ยวก็ชินครับ” “มะไม่ที่อุดหูเหรอ?” ฉันเคยเห็นเพื่อน ๆ ให้วงการไฮโซที่ไปยิงปืนเล่นกันเขาใส่ที่ครอบหูอะ “ไม่มีครับเพราะสถานการณ์จริงมันไม่มีให้” “สถานการ์ชณ์จริง?” “ที่นี่เป็นเกาะดำเกาะมาเฟียนะครับจะมีศัตรูบุกมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...” “O-O” ฉันทำตาโตอย่างตกใจที่นี่เป็นเกาะของมาเฟีย...?? จริงจังไม่จิงโจ้ใช่ไหมเนี่ย? “คุณไม่รู้...เหรอครับ?” “(- - )( - -)(- - )( - -)” ฉันส่ายหน้าไปมาซีอาร์ไม่เคยบอก... “ฉิบหาย...” เหมือนว่าเอริคจะโป๊ะแตกซะแล้ว “ที่นี่...เกาะของมาเฟียที่มีมาเฟีย...และอาจจะมีศัตรูของมาเฟียบุกมา?” เหอะ ๆ ฉันมันเริ่ดฉิบหายลอยเป็นขี้มาติดเกาะมาเฟีย >.//ตกเย็น ตุบ!!!! “แฮ่ ๆ เหนื่อยชะมัด...แฮ่ ๆ เหนื่อยโคตรเลย” ฉันทิ้งตัวลงพื้นเย็นเพราะหลังจากที่เรียนยิงปืนแล้วก็มาเรียนศิลปะป้องกันตัวทั้งมวยไทย เทควันโด้ ยูโด มวยปล้ำ ไอคิโด้ ฮับกิโด ตายแน่ฉันนนนนนนน คิดว่ามันจะสนุกอะและฉันต้องทำแบบนี้จนกว่าพายุจะหมด =_= ฉันจะรอดออกจากเกาะนี้ได้ใช่ไหม? ไม่ตายก่อนแน่นะ? แต่ว่า...วันนี้ทั้งวันไม่เจอเขาเลยนะซีอาร์น่ะ “มาเฟียเหรอ...?” “...แต่ฉันเหมาะกับการเป็นโจรสลัดมากกว่า” พูดถึงสลัดก็หิวขึ้นมาแหะไปหาอะไรกินดีกว่า....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more