ตอนที่ 2
752 Words
Ep.2
ครืดดดดด...
เพียงประตูเจ้าพาหนะเคลื่อนย้ายคนหรือสิ่งของระหว่างชั้นของอาคารสูงปิดลง อันดามันก็ต้องผวาเมื่อเจ้าของร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านข้างเคลื่อนตัวเข้ามาหาอย่างเร็ว เขาดันหล่อนจนชิดติดผนังเย็นเยียบ กักเก็บหล่อนไว้ด้วยท่อนแขนทั้งสองข้าง และแค่หล่อนเผยอปากจะถาม ปากรุ่มร้อนของเขาก็ทาบลงมาซะก่อน
มันร้อนแรง รุกเร้า เอาแต่ใจ แต่หล่อนกลับชอบชะมัดความเร่าร้อนแบบนี้ เพราะเขาทำให้หล่อนคลั่งไคล้ แค่อยู่ใกล้ แค่ได้สบสายตา ในหัวหล่อนก็เห็นแต่ภาพกายแกร่งนี้กระทำกับหล่อน และตอนนี้ที่ปลายลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกลงมาหา กวาดต้อน ชอนลึก ดูดดุน และตวัดเข้าหาอย่างเอาเป็นเอาตาย หล่อนก็แทบจะละลายอยู่แล้ว
ตรงนั้นของหล่อนร้อนและคันยิบยับจนต้องหยัดขึ้นเสียดสีกับท่อนขาแกร่งที่เขาจงใจแทรกเข้ามาให้หล่อนนั่งคร่อมเอาไว้ ร่องร้อนตอดรัดเรียกร้องหาความยิ่งใหญ่มาเติมเต็มได้ทุกเมื่อ และอยากให้เขาค้างคาเอาไว้
อา... ท่อนล่างของหล่อนพร้อมอีกแล้ว และราวจะพร้อมอยู่ตลอดเวลา... สำหรับเขา
“อ้า... อันพร้อมแล้วนี่”
อันดามันผวาอ้าปากค้าง ดวงตาสวยปรือขึ้นมองคนหล่อที่ยกยิ้มยั่วเย้า รับรู้ถึงความฉ่ำแฉะของตัวเองเมื่อเขาแหวกเจ้าตัวจิ๋วไปด้านข้างและสอดใส่บางอย่างเข้ามา ก่อนที่จะหลับตาลงอีกครั้งเมื่อสิ่งที่สอดแทรกกำลังเพิ่มจำนวน จาก 1 นิ้ว เป็น 2 นิ้ว และอีกไม่นานก็จะได้สิ่งที่ใหญ่กว่า 3 นิ้ว
“อ้า... ท่านประธาน...”
“พี่ฟ้า...”
“อื้อ... นี่ออฟฟิศ”
“ออฟฟิศแล้วไง อยู่กันแค่สองคน และสองคนก็มันจังเลย”
“ท่านประธาน...”
เสียงกระเส่าอยู่ข้างใบหูพร้อมลมจากปากที่เป่ารดลงมาทำให้อันดามันผวา หล่อนหยัดความฉ่ำเยิ้มขึ้นหานิ้วแกร่งที่สอดแทรกเข้ามา และจังหวะที่เขาสอดเข้าสอดออกก็ทำให้หล่อนแทบลืมสิ้นว่านี่คือออฟฟิศไม่ใช่ที่คอนโดฯ ทว่าโดนสองนิ้วสอดใส่พร้อมกันอย่างนี้หล่อนจะทำได้ยังไง
ร่างสาวในชุดเดรสกระโปรงบานสีชมพูอ่อนสวมทับด้วยสูทสีครีมอ่อนเปลี้ย จำต้องหาที่จับยึดที่ไม่ใช่ร่างกายของเขา เพราะกฎคือห้ามทำให้เสื้อผ้าของแต่ละฝ่ายยับ!
ใช่... กฎแห่งความร้อนแรงในออฟฟิศ ในฐานะที่เขาเป็นท่านประธานบริษัทผู้มีอำนาจสูงสุดของ ‘สกายกรุป’ และหล่อนเป็นเลขาคู่ใจ เสื้อผ้ายับคงดูไม่ดีนัก
และเขาก็รู้ใจ...
กระเป๋าสะพายใบเก่งของหล่อนถูกเขารูดออกไปวางไว้ที่พื้น ขณะที่หล่อนกระชับฝ่ามือที่ราวจับในลิฟต์แน่น ดวงตาร้อนแรงมองคนหล่อที่หน้าแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ลุกโหมกระพือ โดยเฉพาะตรงนั้นของเขาที่เสียดสีบั้นท้ายหล่อนก็แข็งขึ้นเป็นลำใหญ่
“ท่านประธาน... จะทันเหรอคะ”
“ทันสิ”
ในช่วงอารมณ์หวามแต่หล่อนก็ยังนึกถึงเรื่องงานมาก่อน ก็นี่ที่ทำงาน แม้จะอยู่ในลิฟต์ส่วนตัวที่พุ่งตรงสู่ห้องผู้บริหารก็ตาม แต่วันนี้มีประชุมเช้า และกิจกรรมเข้าจังหวะที่ฟ้ากว้างทำกับหล่อนตั้งแต่รุ่งสางก็ทำให้มาถึงออฟฟิศสายจนได้ และจะยังตอนนี้อีกที่เขาดูเหมือนยังไม่อิ่มไม่พอ
“อีกสิบนาทีเองนะ”
“สามนาทีก็ไหว ถ้าอันทาปากทัน”
“ท่านประธาน...”
อันดามันผวาเฮือกเมื่อนิ้วแกร่งถูกชักออกอย่างเร็วพร้อมกับกายแกร่งดุนดันเข้ามาแนบชิดจนหล่อนขึ้นไปเกยอยู่บนบั้นเอวของเขา ตวัดต้นขารัดเอวสอบแน่น และเขาก็ไม่ปล่อยให้หล่อนปฏิเสธใดๆ อีก มีแต่ต้องไปจนสุดทางเท่านั้น
ริมฝีปากร้อนฉกเข้ามาสอดใส่ลิ้นในอุ้งปากหวาน หูหล่อนจะได้ยินเสียงทุกการกระทำของเขา ตั้งแต่ถอดเข็มขัดเร็วๆ ปลดตะขอกางเกง รูดซิป ตามมาด้วยเสียงซองพลาสติกบางอย่างที่เสียดสีอยู่กับเนื้อผ้า เสียงผ้าเคลื่อนออกจากร่างที่หล่อนรู้โดยไม่ต้องเดาว่าเป็นกางเกงเคลื่อนลงล่าง ทุกการกระทำคือร้อนแรงไม่แพ้ลิ้นที่จ้วงแทงอยู่ในขณะนี้
จากนั้นท่านประธานของหล่อนก็ผละจูบออกไปกระทำบางอย่างที่ดึงดูดสายตาให้มองตาม
- Writer
