ท่านประธานขา ฉันไม่รักคุณแล้ว

Ep.1 ณ ห้องชุดสุดหรูของคอนโดมิเนียมริมแม่น้ำเจ้าพระยา ในมุมกว้างของกระจกสูงจดเพดานทำให้มองเห็นวิวแม่น้ำแต่เช้าตรู่ได้ทั่ว แต่ใครสนใจที่จะดูกันเล่า ในเมื่อน้ำแอ่งน้อยของดอกไม้สดสวยที่ปลายลิ้นตวัดเลียและกลืนกินอยู่นี้ น่าดูด น่าเลีย หวานและอร่อยจนหาสิ่งเปรียบเปรยไม่ได้ เขาดูดเลีย สอดแทรกลิ้นใหญ่ชอนไชพร้อมตวัดเข้าใส่กระชั้นถี่ ทั้งยังแยงแหย่ปลายลิ้นจ้วงแทงเข้าไปให้ลึกมากขึ้นอีก ตราบใดที่เจ้าของดอกไม้ยังสะท้านไหว บิดกายดิ้นเร้าส่ายสะบัดความฉ่ำเยิ้มละเลงไปทั่วปากทั่วลิ้นของเขา และน้ำเจิ่งยังคงท่วมท้นเขาก็ยิ่งเมามันและอยากดูดเลียอยู่แบบนี้อย่างไม่มีเบื่อ ไม่อยากถอนปากถอดลิ้นออกเลย อยากแยงแหย่ไปให้ลึก และต้องลึกกว่านี้อีก “อ้า... เสียว... อื้อ...” ยิ่งได้ยินเสียงหวานครางระรัว ปลายนิ้วแข็งก็ตรงเข้าแยกกลีบสาวชุ่มฉ่ำให้แย้มออกจากกันกว้างขึ้นอีก ใบหน้าหล่อร้ายตะแคงข้างให้แนบชิด เพื่อที่เขาจะสอดลิ้นเข้าไปให้ลึกมากยิ่งกว่าลึก ปากขยับดูด ลิ้นละเลงเลีย แยงแหย่ตวัดจ้วงชอนชิมและหยอกเย้าความเป็นหญิงไปทั่วทุกอณูเนื้อ สลับกับเกร็งลิ้นแข็งและสอดไปให้ลึกเท่าที่จะทำได้ “อ้า... อ้า... เสียว... อ้า...” อยากให้หล่อนรู้ว่าดอกไม้และน้ำหวานเจิ่งนองนี้น่าดูด น่าเลีย น่ากลืนกินมากแค่ไหน และเขาก็อยากกินทั้งหมดที่เป็นหล่อน อยากดูดให้ขาดติดปาก อยากเลียจนติดปลายลิ้น อยากให้หล่อนค้างคาความฉ่ำเยิ้มนี้ไว้กับลิ้นเขา อยากให้หล่อนสั่นระริกพร่ำร้องเรียกชื่อเขาตลอดเวลา ไม่อยากให้หล่อนมีใครในหัวนอกจากเขาเท่านั้น “อ้า... พี่ฟ้า... พี่ฟ้าขา... อ้า... อันไม่ไหว... ไม่ไหวแล้ว อันเสียว... อ้า... พี่ฟ้าขา...” ‘ฟ้ากว้าง’ ยิ้มในสีหน้าทั้งที่ปากลิ้นยังง่วนกับการดูดเลีย เมื่อเสียงหวานๆ นั้นร่ำร้องเรียกชื่อเล่นของเขา ‘ฟ้า’ คือชื่อที่คนสนิทเท่านั้นจะเรียกได้ และหล่อนก็เป็นคนที่เขาสนิทแนบแน่นที่สุด ทั้งแนบ ทั้งแน่น บีบรัดเขาจนแทบพุ่ง! เขาคิดถูกที่อนุญาตให้หล่อนเรียกชื่อนี้ เพราะเสียงเรียกชื่อเขาในช่วงเวลาแบบนี้ช่างไพเราะเหลือเกิน น้ำเสียงหวานสั่นกระเส่านั้นไพเราะจนเขาอยากให้หล่อนเรียกทั้งวันทั้งคืน ไม่ห่างกันไปไหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ที่คอนโดฯ ในรถ หรือแม้แต่ที่ออฟฟิศ เพียงได้ยินเสียงเรียกนี้ เขาก็ร้อนไปทั้งร่าง “พี่ฟ้า... อ้า... พี่ฟ้า... พี่ฟ้าขา... อันเสียว...” ฟังสิ ยิ่งหล่อนร่ำร้องสลับกับครางกระเส่ามันช่างไพเราะเหลือเกิน ฟ้ากว้างเหลือบสายตาขึ้นมองร่างสาวสั่นระริก ริมฝีปากน้อยๆ นั้นเผยอขึ้นอย่างเชิญชวนสลับกับขบกัดกลีบปากสีชมพูระเรื่อพร้อมแลบลิ้นออกมาเลียไล้ ทุกอย่างนั้นเพราะอารมณ์หล่อนกำลังพวงพุ่ง ใบหน้าหล่อระบายไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสมใจ เมื่อสาวเจ้ากำลังกระโจนขึ้นสวรรค์ “อ้า... อ้า... อ้า... พี่ฟ้า!” หญิงสาวแหงนหน้าสูง ริมฝีปากสั่นระริกร่ำร้องหาแต่เพียงชื่อเขา สลับกับเผยอปากน้อยๆ ขยับไปมาราวกับคนไล่คว้าหาอากาศ ก่อนที่หล่อนจะทานทนสิ่งใดในโลกใบนี้ไม่ได้อีกแล้ว ริมฝีปากงามอ้าค้าง ปลายเท้าทั้งสองข้างเขย่งขึ้นจิกพื้นสุดฤทธิ์ ฝ่ามือข้างหนึ่งทาบผนังกระจกแน่น ส่วนอีกข้างก็กดทาบอยู่บนศีรษะของเขาพร้อมบดเบียดความฉ่ำเยิ้มเร่งอัดละเลงใส่ปากใส่ลิ้นพลิ้วไหวนั้นอย่างยั้งใจไว้ไม่อยู่อีกแล้ว เมื่อสวรรค์กระหน่ำใส่หล่อนรุนแรง รัวเร็ว และสุดท้ายก็ทำให้หล่อนล่องลอย “พี่ฟ้า! อ๊ายยยยย...” ‘อันดามัน’ สั่นสะท้านเกร็งกระตุกตามจังหวะความเสียวพวยพุ่ง ก่อนจะกรีดร้องออกมาสุดเสียง อย่างไม่ต้องยั้งใดๆ เอาไว้ เพราะนี่เป็นห้องเก็บเสียง หล่อนจะกรีดร้องด้วยอารมณ์หฤหรรษ์ให้ดังแค่ไหนก็ได้ จะกี่ครั้งก็ได้ ทว่าเป็นครั้งที่เท่าไรกัน ใช่... กี่ครั้งแล้วที่หล่อนปล่อยให้เขาทำ ปล่อยให้เขา ‘เล่นลิ้น’ กับตรงนั้นของหล่อน ครั้งที่เท่าไรก็จำไม่ได้ รู้แต่ว่าปลายลิ้นร้อนๆ ของคนหน้าหล่อที่แหงนหน้าขึ้นมองหล่อนอยู่นี้ ส่งให้หล่อนขึ้นสวรรค์สูงสุดจนไม่อยากจะลงมาแตะพื้นโลกมนุษย์อีกแล้ว แม้จะมีแค่โลกในคอนโดฯ แห่งนี้เท่านั้น ที่สวรรค์จะเป็นของหล่อนอย่างแท้จริง หล่อนก็ยอม “พี่ฟ้า... อื้อ... อันเสียว...” แต่แล้วอันดามันก็ต้องบิดกายด้วยความซ่านเสียวอย่างต่อเนื่อง เมื่อสวรรค์ครั้งใหม่กำลังเริ่มต้น เพราะเจ้าของลิ้นร้อนยังไม่หยุด ‘เล่น’ เขายังคงลงลิ้นเล่นกับตรงนั้น ตรงที่เขาบอกว่า ‘สวย’ ซึ่งหล่อนก็มั่นใจว่าสวย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่กินหล่อนดุเดือดถึงเพียงนี้ “อ้า... พี่ฟ้าขา...” แผ่นหลังเปล่าเปลือยบดเบียดผนังกระจกเย็นเยียบแต่หล่อนกลับร้อนรุ่มไปทั่วทั้งตัว ปากก็ร่ำร้องบอกเขาว่าเสียว แต่เจ้าของปลายลิ้นดิ้นระริกรี่นั้นไม่ได้ลดทอนความเร็วลงเลย เขากลับยิ่งละเลงพลิ้วราวกับจะฆ่าหล่อนให้ตายด้วยปลายลิ้นของเขาเสียเดี๋ยวนี้ แต่น่าแปลกที่หล่อนกลับอยากตายด้วยปลายลิ้นของเขาจริงๆ หล่อนอยากตายไปพร้อมๆ กับช่วงเวลาบีบรัดลิ้นสอดใส่ไว้อย่างนี้ “อ้า... พี่ฟ้า...” ทุกครั้งที่ปลายลิ้นร้อนสอดลึกส่ายวนคว้านลึกก็เหมือนเขาล่อลวงให้หล่อนต้องบิดกายดิ้นเร้าด้วยความทรมาน ทั่วทั้งร่างรุ่มร้อนราวกับถูกไฟสุม หล่อนกลายเป็นหญิงไร้ยางอาย ท่อนล่างแอ่นเข้าหาปากหาลิ้นเขาไม่หยุด สองมือตัวเองก็ยกขึ้นขยำขยี้เต้านมอวบอัดแรงๆ อย่างไม่กลัวว่ามันจะแหลกเหลว เพราะอะไรก็ได้ที่จะช่วยให้หล่อนบรรเทาความร่านร้อน หล่อนก็จะทำ แต่ดูเหมือนว่านอกจากจะไม่ได้ช่วยอะไรแล้ว การที่หล่อนซาบซ่านสั่นระริกไปตามจังหวะปลายลิ้นพลิ้วไหว ยิ่งทำให้หล่อนเพิ่มความ ‘อยาก’ ในลิ้นนั้นมากขึ้นไปอีก มันมากมายจนหล่อนอมยิ้มกับเสียงฉ่ำแฉะทุกครั้งที่ปลายลิ้นตวัดจ้วง “อ้า... พี่ฟ้าขา... อ้า...” อันดามันแหงนหน้าขึ้นมองเพดานห้อง ไม่เห็นสิ่งใดนอกจากสวรรค์ขาวพร่างพราว ก่อนจะร่ำร้องเรียกหาเขาอย่างไร้ยางอาย ฝ่ามือเคลื่อนลงไปกดทาบที่ศีรษะบอกเขาด้วยสัญญาณกายว่าหล่อนใกล้จะถึงอีกแล้ว ยิ่งเขาเลียเร็ว สอดลิ้นใหญ่ใส่เข้ามา หล่อนก็ยิ่งดิ้นพล่านสะบัดพลิ้วเรือนร่างราวกับกำลังควบขี่ริมฝีปากของเขาเสียอย่างนั้น เขาทำให้หล่อนไร้เรี่ยวแรงใดๆ ที่จะพยุงตัวไว้ได้ จำต้องทาบฝ่ามือกับศีรษะและบ่าแกร่ง เพื่อไม่ทำให้หล่อนล้มพับกองไปกับพื้นห้องเสียก่อน แต่ไม่ว่าหล่อนจะร่ำร้องว่าเสียว หรือทะยานขึ้นสวรรค์ไปมากครั้งเท่าไร เขาก็ยังคงเล่นลิ้นไม่หยุด และหล่อนก็ทนไม่ไหวอีกครั้ง “อ้า... อ้า... พี่ฟ้า... อันไม่ไหวแล้ว อันไม่ไหว!” เสียงกรีดร้องหวานแว่วที่จำได้ว่าเป็นเสียงของตัวเองดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับร่างที่สั่นระริกราวกับหล่อนโบยบินขึ้นไปสู่สวรรค์ ทั้งที่ขณะนี้หล่อนกำลังส่ายสะบัดดอกไม้อยู่เหนือริมฝีปากเขา และปลายลิ้นร้อนยังคงสอดแทรกแยงลึก ทว่ากลับเพิ่มบางอย่างเข้ามา นิ้วสากที่แทรกจนสุดโคน พร้อมๆ กับลิ้นตวัดเลีย “อะ! พี่ฟ้า!” เขาไม่ปรานีหล่อนเลย “อ๊ายยยยย! อันเสียว! เสียว! อ้า... อ้า... เสียว... เสียว! พี่ฟ้า! อ๊ายยยยย...” อันดามันกรีดร้องสุดเสียง ร่างแบบบางเกร็งกระตุกอีกครั้งโดยที่หล่อนห้ามตัวเองไม่ได้เลย ก่อนที่ความบางเบาราวล่องลอยได้จะแล่นเข้ากระทบหล่อนอีกครา