“องค์หญิงทรงเย็นพระทัยไว้เพคะ เพื่อตำแหน่งฮองเฮาในภายภาคหน้านะเพคะ”
นางกำนัลส่วนตัวของเว่ยฟางกล่าวอย่างเอาใจ เมื่อเดินออกมาจากห้องหนังสือของหลี่ซ่งหมิน
“องค์ชายนะองค์ชาย ทรงเย็นชาจริงๆเชียว” เว่ยฟางยังคงบ่นอย่างขัดใจกับกิริยาของหลี่ซ่งหมินที่แสดงออกต่อนางเมื่อครู่
เพล้ง!
เสียงถ้วยขนมหลุดออกจากถาดจนหล่นกระทบพื้นแตกกระจายเสียงดัง เหตุเพราะเว่ยฟางมัวแต่เดินไปก้มหน้าบ่นไปจึงชนเข้ากับเสี่ยวอิงสาวใช้ตัวน้อยนางหนึ่งที่ถือถาดใส่ถ้วยขนมเดินมาอย่างพอดิบพอดี
“เจ้าเดินอย่างไรกันเนี่ย” เสียงเว่ยฟางกล่าวอย่างขัดใจ ทำเอาเสี่ยวอิงถึงกับหน้าถอดสี
นางกำนัลคนสนิทของเว่ยฟางไม่รอช้ารีบสมทบในทันที “เจ้าเด็กซุมซ่าม เห็นไหมว่าชุดองค์หญิงแพงแค่ไหน ขนมของเจ้ากระเด็นใส่องค์หญิงแล้วเนี่ย” นางพูดขึ้นอย่างเบ่งบารมี เพราะถือตนเป็นคนสนิทและอายุเยอะกว่าคู่กรณี
สาวน้อยเสี่ยวอิงรีบเอ่ยอย่างร้อนรน “ขอประทานอภัยเพคะ อ
