ภายในตัวเมืองยังคงมีผู้คนจอแจอยู่ตลอดเส้นทางเหมือนดังเช่นทุกวัน แต่ทว่าวันนี้ดูจะครึกครื้นเป็นพิเศษ
หงเหม่ยหลงยังคงสวมใส่อาภรณ์สีชมพูอ่อนปักลายสีนวลชุดเดิม
ชุดที่เคยสวยงามบัดนี้มอมแมมกลายเป็นสีขุ่นอยู่หลายส่วน
หญิงสาวซึ่งเดินทางรอนแรมมาตามเส้นทางต่างๆของเมือง หากินโดยการขโมยเล็กขโมยน้อยเรื่อยมา รู้สึกได้ว่าเมืองตรงนี้ผู้คนช่างคึกคักกว่าเมืองก่อนหน้าที่ผ่านมา
พลันสายตาของนางเหลือบไปเห็นบรรดาหญิงสาวสวยงามมากหน้าหลายตายืนออกันอยู่บริเวณเพิงหน้าสถานที่อันโอ่อ่าใหญ่โตแห่งหนึ่ง
ที่นี่คงกำลังมีงานอยู่กระมัง หงเหม่ยหลงคิดในใจ
ทันใดนั้นพลันมีหญิงสาวนางหนึ่งเดินชนเข้ากับหงเหม่ยหลงจนหญิงสาวนางนั้นล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนส่งเสียงแหลม
“โอ๊ย! เกะกะขวางทางจริงเชียว”
“ข้ากำลังรีบอยู่ เขารับสมัครเพียงวันนี้วันสุดท้ายแล้วด้วย” หญิงสาวนางนั้นรีบลุกขึ้นพร้อมกับบ่นพึมพัมอย่างหัวเสียไปตามทาง
“รั
