ผมโดน…จนเสียงหลงเลยครับ

มากวนประสาท

"มึงลงมาได้เเล้วไอ้มูนกูค่าสายกลับมึงตั้งเเต่มาถึงจนมึงก็ยังเเต่งตัวไม่เสร็จจะเอาหล่อไปถึงไหน"

"โถ่ให้กูดูดีหน่อยเถอะจะเสร็จเเล้วกำลังลงไปเเค่นี้เเหละวางสายเลย"

"เออๆ"

หลังจากวางสายมูนก็รีบวิ่งเเจ่นออกจากห้องลงไปหาเพื่อนที่รอรับเขาอยู่ข้างล่างคอนโด

.

.

.

"มาเเล้วไปเลย"

"เเหม่ที่อย่างงี้รีบเมื่อกี้กว่าจะเสร็จ"

"อิอิ" รถคันหรูออกตัวออกไปด้วยความเร็ว เป็นรถเเต่งที่เอาไว้เเข่งโดยเฉพาะ

"เเล้ววันนี้ไอ้พวกนั้นไม่ไปด้วยหรอ"

"มันไปรออยู่ที่สนามนานเเหละ มันรอกูกับมึงเนี่ยเเหละ"

"โทษที5555"

"เเล้ววันนี้เเข่งกับใครอะ"

"ก็พวกเจ้าเก่าเจ้าเดิมเเหละ"

"เออๆ ให้ชนะนะมึงมรเดินพันเงินอะไรงี้ป่ะ ถ้ามีเอามาเเบ่งกูด้วยเพื่อนรัก" มูนเข้าไปซบไหล่ของเพื่อนเเละทำสายตาเชิงหยอกล้อกวนๆ ให้ได้หทั่นไส้

"กูขับรถอยู่มามากวนรอไปกวนเฮียที่สนามเถอะ "

"จริงกวนเฮียสนุกกว่าเยอะวันนี้จะมีอะไรให้กูกินอีกวะตื่นเต้น"

"เฮียเขาดูจะเลี้ยงดูมึงเป็นพิเศษเลยนะกูไม่เคยเห็นได้ "

"มึงมันไม่น่ารักเท่ากูไงกูอะมันเด็กดี เชื่อฟัง"

"ถุ้ย!!"

.

.

.

.

.

.

"ไปลง"

"ถึงสักที กูไปหาเฮียเเละบ่ายเพื่อน"

"เอ้าไอ้นี่มาถึงก็ทิ้งกูไปหาผู้ชาย"

"อะไรกูคิดถึงเฮียกู เดียวดูมึงเเข็งอยู่ข้างบนห้องทำงานเฮียเเล้วกัน"

"เออๆ ....กูจะกลับเที่ยวคืน"

"ไม่กูจะให้เฮียไปส่ง"

"เเล้วเเต่กูไปเเละไอ้พวกนั้นรออยู่"

"เออๆ" หลังจากนั้นทั้งสองก็เเยกเดินกันไปคนละทางโดยเดย์เดินเข้าไปยังขอบสนามเเข่งรถส่วนมูนเดินขึ้นไปยังห้องทำงานของเฮียสุดหล่อ

.

.

.

เเกร็ก!!

"เฮียไนท์ค้าบบบ!!!!!"

"....."

อ่าวเฮียหายไปไหนของเขาหรือวันนี้จะไม่มาทำงาน เเต่ห้องนี้ยังเปิดเเอร์อยุ่เลย

"เฮียไนท์....!! ผมคิดถึงเลยมาหา เล่นซ้อนเเอบหรอ"

ซ่าๆ

เสียงน้ำตกกระทบลงพื้นดังมาจากอกห้องที่ประตูปิดอยู่มูนจึงรู้ทันทีว่าเฮียของเขากำลังอาบน้ำอยู่

จึงมานั่งลงบนเก้าอี้ทำงานเเละใส่เเว่นตาเเก่ๆ ของเจ้าของโต้ะ วางข้อซอกเท้าขึ้นมาจากโต้ะเเล้ววางคางมลไว้บนหลังมือ พร้อมกับทำสีหน้าเขร่งขรึมฉบับเฮียไนท์เจ้าพ่อมาเฟียสนามเเข่งรถ รอให้คนที่อาบน้ำอยู่ออกมา

.

.

เเกร็ก!

"อะเเห่มคุณมาอาบน้ำอะไรที่ห้องทำงานผ ะ...ผม" มูนที่เงยหน้าขึ้นมาทำเสียงเข้มเรียนเเบบคนตัวใหญ่ ต้องติดขัดทันทีเพราะไนท์เดินออกมาด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวรัดเอวเอาไว้ทำให้ท่อนบนนั้นได้โชว์สัดส่วนสุดเซ็กซี่ หยดน้ำเกราะตามร่างกายยิ่งเพิ่มความเย้ายวนขึ้นไปอีก10เท่าตัว

"มาตั้งเเต่เมื่อไหร่"

"อะ...ผะ..ผมมาเมื่อกี้..เฮียไปใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะไม่อายบางหรอ"

"อายทำไมผู้ชายด้วยกัน"

"จริงด้วย...เฮียคิดถึงผมป่ะ...ผมคิดถึงเลยมาหา"

"บอกกี่ครั้งเเล้วว่าอย่ามา รอบที่เเล้วก็เกือบโดนอุ้มไปรุมเย็*ดลำบากกูต้องมาดูเเลมึง"

"อย่าพูดดิ....ก็ไม่รู้อะผมก็ยั่งดูเเข่งรถอยู่เฉยๆ ไอ้พวกบ้านั้นก็ลากผมไปเลยเเต่มีเฮียช่วยไว้ไงผมเลยรอด"

"เเล้วเฮียเเต่งตัวในนี้ลยหรอไม่อายผมจริงดิ" มูนถามคนตัวใหญ่ซิคเเพ็คเเน่นที่กำลังใส่กางเกงในยี่หอดังอยู่

"มึงเข้ามาเจอกูเเก้ผ้ามากี่คนั้งเเล้ว..?"

"เออจริง....เฮียยังไม่ตอบผมเลยว่าคิดถึงผมไหม" มูนลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานเเละเดินเข้าไปประชิดคนตัวสูงใหญ่ เเอบอิจฉานิดๆ ที่เฮียเขาสูงเเละรูปร่างดีขนาดเขาสูงตั้ง170 ยังอยู่เเค่ไหล่ ตัวเขาก็ผอมเเห้งจนจะเป็นก้างกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน

"ทำไมกูต้องคิดถึงมึง"

"เอ้าใช่สี้...ผมมันไม่ใช่น้องรักเฮียเเล้ว"

"อืมกูไม่อยากได้มึงเป็นน้อง......"

"โห้วพูดงี้เจ็บใจนะเเล้วเฮียอาบน้ำเเต่งตัวหล่อไปไหนอะ"

"ก็ไปนั่งดูสนามเเข่งดิ...เดียวมีใครตีกันอีก"

"เครผมไปด้วย"

"อยากโดนลากไปเย็*ดอีกก็เชิญ"

"ผมจะเกราะเฮียไม่ห่างเลย ก็เอางี้ดิ ก็ให้ผมสวมบทบาทเป็นเด็กเฮียไนท์ไง เเค่นี้ไม่มีใครกล้าทำผมเเล้ว"

"ทุกวันนี้มึงก็เหมื่อนเด็กกูอยู่เเล้ว คนในสนามเขาพูดกันให้เต็มขี้ปาก"

"55555 ก็ดีผมเป็นเด็กเฮียดูเก๋ดี"

"พูดอะไรก็ระวังหน่อย"

"ทำไมอะ"

"เดียวได้เป็นเมียกูสมพรปาก"

"-0-......." มูนอึ้งยื่นนิ่งข้างมองเเผ่นหลังกว้างเดินนำออกจากห้องไป เฮียเเม่งร้ายไม่เบาเอาสะกูไปไม่เป็นเลย

"เฮียรอด้วย" มูนรีบสิ่งตามคนร่างสูงออกไปทันที เพื่อไปดูสนามเเข่ง