โถ่อีมิ้น น่าสงสารจัง
“ความสำคัญของหนูขึ้นอยู่กับคนที่พี่ชอบงั้นสินะ” ฉันบิดยิ้มให้กับเหตุผลที่ตรงไปตรงมา แต่กลับเห็นแก่ตัวจนน่าโมโหของเขา
สำหรับฉันแล้ว แม้พี่สิบไม่ได้มีอิทธิพลทางความรู้สึก ไม่ได้พิเศษไปกว่าคนทั่วไปที่เคยพบเจอ แต่คำพูดแบบนั้นไม่รู้สึกว่ามันทุเรศเกินไปหน่อยเหรอ?
นอกจากเพื่อน...เคยมีใครเห็นฉันสำคัญจริง ๆ บ้าง
แม่ไม่เคยรักฉัน คุณพีก็ไม่เคยให้เกียรติฉันในฐานะลูกเลี้ยง
แม้แต่คนรอบตัวที่ไม่ได้รู้จักฉันดีมากพอ เจอหน้าไม่กี่ครั้งก็เอาไปนินทากันสนุกปากแล้วบอกว่าฉันน่ะมันแรด แก่แดดเกินวัย ใจแตก เป็นเด็กมีปัญหา
พวกผู้ชายที่โรงเรียนเข้าหาฉันเยอะมาก แม้ฉันไม่สนไม่แคร์ แต่เคยแอบดีใจที่มีคนมองข้ามประเด็นที่คนอื่น ๆ เขาพูดกัน แต่สุดท้ายฉันก็ได้รู้ว่าผู้ชายพวกนั้น ทั้งรุ่นเดียวกัน ทั้งรุ่นพี่ แค่เข้าหาเพราะฉันมีภาพลักษณ์แรง ๆ คงไม่มายด์เรื่องเซ็กซ์
หวังจะฟันแล้วจบ ๆ ไป
ฉันโดนดูถ
