Soğuğun iliklere kadar işlediği mevsimde, Levent her bir aralıkta olduğu gibi soğuk mermer taşın kenarında oturmuştu. Getirdiği beyaz gülleri özenle yerleştirdi. Ellerini açıp önce duasını okudu. Derin bir nefes alıp uzun uzun kara toprağa baktı.
Beş yıl önce sevdasını bu kara toprağa gömmüştü. O zaman daha yirmi dört yaşında hayat dolu bir adamdı. Gelecek için birçok pembe rüyası vardı. O kaza ile birlikte tüm rüyalarının üzeri toprakla örtüldü, dünyadan koptu, kalbi kapandı. Arıkan holdingin CEO'su, deli dolu, yaramaz çocuk bir anda büyüdü.
Her zaman yaptığı gibi nişanlısı Demet'i almak için prova yaptıkları tiyatro salonuna gitmişti. Son sahneyi prova ederlerken izleyici koltuklarından birine oturdu. Anne ve babası gibi tiyatrocu olan Demet'i sahnede seyretmek ayrı bir keyif, ayrı bir
