บทที่ 9 : 50 %

1276 Words

สองร่างกอดกันกลมจนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานเท่าไหร่มิอาจรู้ได้ ดารินมารู้สึกตัวอีกทีตอนชายหนุ่มเบียดกายแกร่งเข้ามาชิดหน้าท้องแบนราบของเธอ แม้จะมีเสื้อผ้าก้านระหว่างกลางแต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความร้อนและแข็งแกรงราวหินผา หญิงสาวรู้สึกขนลุกซู่ทันที “คุณจะทำอะไร?” “ผมขอรักคุณได้ไหม?” เสียงแหบพร่าเอ่ยพลางโน้มใบหน้าลงมาหาดวงหน้างามช้าๆ แววตาวาบหวามจ้องลึกเข้ามาในดวงตากลมโตราวกับต้องการสื่อความนัยบางอย่าง “อย่านะคุณชล!” ร้องห้ามเสียงหล่น ผลักอกกว้างออกห่าง เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร ใบหน้าขาวเนียนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงกล่ำด้วยความอาบอาย อีกแล้วที่เธอต้องมาพบกับอารมณ์หื่นกามของชายหนุ่ม เมื่อคิดถึงบทรักเร่าร้อนของเขาทีไร รู้สึกเสียววูบวาบลงท้องน้อยทุกที “ดา…คุณจะทรมานผมไปถึงไหน ในเมื่อเรารักกันทำไมจะมีอะไรกันอีกไม่ได้” ชลทิศไม่เข้าใจ เพราะการแสดงความรักกับคนรักไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ซึ่งคู่รักสมัยนี้ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD