เมียเช่า

บทที่ 5 : 100 %

ชลทิศชำเลืองมองดารินในกลุ่มเพื่อนสาวเป็นเนืองๆ เขาเลือกทานอาหารในมุมอับหลบกลุ่มพนักงานสาว อันที่จริงเขาใจร้อนอยากจะเดินเข้าไปหาเธอซะเสียตอนนี้เลย แต่หากเขาทำแบบนั้นดารินคงไม่พอใจเขาหนักเข้าไปอีก เขาเลยต้องจำใจนั่งรออย่างอดทน จนกว่าหญิงสาวจะแยกย้ายจากกลุ่มเพื่อน

“ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ? บอกแล้วไงว่าจะซื้อให้ใหม่”

ชลทิศเดินตามหญิงสาวมาที่พัก ตลอดทางดารินไม่ยอมมองหน้าและพูดกับเขา เธอเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเดินหนีเขาจนชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิด

“ถ้าเดินหนีผมอีกก้าวเดียวผมจะไม่ทนแล้วนะ”

“โอ้ย! นี่ปล่อยฉันนะ คุณจะทำอะไร?”

ดารินนิวหน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกมือใหญ่กระชากแขนเล็กบีบแน่น

“นึกว่าตัวเองโกรธเป็นคนเดียวหรือไง คนอื่นก็โกรธเป็นนะ”

“ทำไม? ถ้าฉันโกรธแล้วจะทำไม? คุณเองก็เลิกทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจได้แล้ว ไม่ใช่เอะอะไม่ได้ดังใจก็พาลใส่คนอื่น”

ดารินตวาดใส่เขาอย่างเหลืออด สะบัดแขนออกจากมือเขาอย่างแรงจนหลุดเป็นอิสระ เมื่อได้จังหวะก็รีบเปิดประตูเข้าห้องพร้อมดันประตูปิดทันที แต่ก็ช้ากว่ามือใหญ่ที่ดันประตูไว้พร้อมเบี่ยงตัวเองเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็วก่อนจะปิดประตูเสียงดังโคร่มตามหลัง

ชลทิศจ้องดวงหน้างามด้วยความโกรธปนน้อยใจ เธอไม่ยอมตอบข้อความไม่ยอมรับสายเขาเป็นอาทิตย์จนเขาไม่มีกระจิตกระใจทำงานต่อ ต้องทิ้งงานเพื่อรีบบินกลับมาหาเธอเพราะกลัวว่าเธออาจจะกำลังโกรธเขาอยู่ แต่เมื่อกลับมาถึงกลับพบว่าเธอไม่ได้สนใจเขาเลยสักนิดแถมยังส่งข้อความติดต่อกับชายอื่นอย่างมีความสุข เขาหึงหวงเธอจนควบคุมตัวเองไม่ได้แต่เธอกลับมองว่าการกระทำของเขาเป็นเพียงเด็กเอาแต่ใจ

“เด็กเอาแต่ใจงั้นเหรอ?”

“ใช่ คุณทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจไม่ได้อะไรดังใจก็พาลใส่คนอื่น”

“งั้นก็ดูไว้เลยแล้วกัน ว่าเด็กเอาแต่ใจจริงๆเขาทำกันยังไง”

ไม่รอช้าให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสพูด ชลทิศเข้าประชิดหญิงสาวด้วยความว่องไว รวบร่างบางมากอดก่อนที่จะประกบริมฝีปากอุ่นจัดลงบนริมฝีปากอิ่มของเธออย่างรวดเร็ว เขาบดขยี้มันอย่างรุนแรงและเอาแต่ใจ อีกทั้งยังสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหวานเพื่อตักตวงความหอมหวานจากกลีบปากนุ่มอยู่เนินนาน

ดารินต่อต้านเขาสุดกำลังแต่สุดท้ายต้องพ่ายแพ้ให้กับชายหนุ่มเมื่อมิอาจสู้แรงเขาได้ ได้แต่พยายามทรงตัวให้ยืนหยัดไว้ แต่ดูเหมือนเธอจะหมดแรงไปดื้อๆเสียอย่างนั้น เธอได้แต่ภาวนาให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำไว้เพียงเท่านี้ก่อนที่เธอจะขาดใจตายเสียก่อน เพราะหายใจไม่ออก และดูเหมือนสวรรค์จะเป็นใจ เมื่อชายหนุ่มยอมถอนกลีบปากให้เป็นอิสระ

แต่ใครจะรู้ว่านั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น เพราะไฟปรารถนาที่กำลังโหมหนักย่อมดับยากเสียแล้ว ชลทิศกระชากเสื้อตัวบางของหญิงสาวออกจากร่างงามด้วยอารมณ์โมโห บวกกับความเสน่หา จนเสื้อเธอขาดหลุดติดมือออกมา เขาโยนมันลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี ชุกใบหน้าลงกับอกอวบอิ่มตักตวงหาความสุขอยู่กับเนินอกอวบขาวที่เต่งตึงอยู่นานก่อนจะซ้อนร่างบางไปวางบนเตียงนุ่ม

“อย่านะคุณชล”

หญิงสาวร้องห้ามเสียงหล่น เมื่อไม่มีแรงขัดขืนเธอทำได้แต่นอนนิ่งใต้ร่างหนาด้วยหัวใจสั่นรัว

“มันสายไปแล้ว คุณหยุดผมไม่ได้แล้ว”

ชลทิศเอ่ยก่อนที่จะก้มลงตักตวงหาความสุขจากร่างงามอีกครั้ง โดยที่ไม่ปล่อยให้เธอได้มีโอกาสปฏิเสธใดๆ เขาจะสอนให้เธอรู้ว่าเด็กเอาแต่ใจที่เธอต่อว่าเขานั้นเป็นอย่างไร แล้วค่ำคืนนี้ก็จะเป็นค่ำคืนที่เธอและเขามิอาจลืมไปชั่วชีวิต…

………………………………

แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามาผ่านม่านสีขาวบางที่ปลิวไปตามลม สองร่างที่ยังนอนกอดกันกลมอยู่บนเตียงหนานุ่มยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น เสียงคลื่นกระทบโขดหินซ่าๆ กำลังทำหน้าที่ปลุกทั้งสองให้ตื่นจากห้วงนิทรา

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่มิอาจรู้ได้ ชลทิศรู้สึกตัวตื่น ทุกอย่างรอบตัวเงียบสงบมีเพียงเสียงคลื่นเท่านั้นที่บอกให้รู้ว่าธรรมชาติรอบตัวยังคงดำเนินต่อไปตามหน้าที่ของมัน

ชายหนุ่มระบายยิ้มอ่อนจ้องมองใบหน้างามที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดไม่มีท่าทีว่าจะตื่นมาง่ายๆ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้เขารู้ว่าเธอเป็นหญิงพรหมจรรย์ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน เขาแอบภูมิใจอยู่ลึกๆที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ

ชลทิศกระชับอ้อมกอดแนบชิดกายงามที่เขาได้มอบหัวใจทั้งหมดไว้ในมือเธอ เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวเวลาอยู่ใกล้ชิด

สายตาคมกริบจ้องมองริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อที่กำลังเรียกร้องเชิญชวนเขาอยู่ ชลทิศค่อยๆโน้มหน้าลงมาจรดริมฝีปากของตนเองลงบนปากอิ่มสวยเบาๆแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นดูดดื่ม ชายหนุ่มสอดลิ้นอุ่นจัดตรงเข้าหาความหอมหวานในโพรงปากหวานอย่างเคยชิน เขาจูบอย่างดูดดื่มจนหญิงสาวตื่นจากฝันหวาน

ดารินลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจจากการจูบมาราธอนของชายหนุ่ม หญิงสาวดันอกกว้างให้พ้นตัว ชลทิศต้องจำใจถอนริมฝีปากออกมาจากความหอมหวานอย่างแสนเสียดาย

และทันที่หญิงสาวลืมเต็มตา ความงัวเงียก็หายเป็นปลิดทิ้งเมื่อใบหน้าหล่อเหลาห่างจากใบหน้าเธอไม่ถึงคืบ เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่กำลังเป่ารดแก้มขาวเนียนจนรู้สึกขนลุกซู่

“ปล่อย!”

หญิงสาวเอ่ย พร้อมดันอกกว้างแข็งแรงเปลือยเปล่าออกห่าง

“คุณเป็นของผมแล้ว คุณเป็นเมียผมแล้ว!”

“ค่ะ ฉันเปลี่ยนสถานะจากแฟนเช่ากลายเป็นเมียเช่าของคุณแล้ว พอใจหรือยัง?”

น้ำเสียงแฝงความเจ็บปวด น้ำตาคลอเป้าพลิกตัวหันหลังนอนตะแคงให้ชายหนุ่มเมื่อรู้สึกพ่ายแพ้เขาทั้งกายและใจ ชลทิศรู้สึกเจ็บแปลบเมื่อเห็นดวงตาแดงกล่ำของอีกฝ่าย หรือว่าเขาจะพูดแรงไป

“ไม่ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น”เขาเอ่ยเสียงอ่อน“หันมาคุยกันก่อน”

ชายหนุ่มพลิกตัวซ้อนทับด้านหลัง ดึงเธอมากอดราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปไหน เขาจะต้องใจเย็นเพื่อคุยกับเธอ

“ผมเตือนคุณแล้ว ว่าผมไม่ชอบให้คุณไปคุยกับผู้ชายคนอื่น”

“แล้วทีคุณล่ะ จะไปไหน กับใคร เมื่อไหร่ก็ได้งั้นสิ?”

“สาบานได้ว่าผมไปทำงานจริงๆ ผมส่งข้อความบอกคุณแล้วไง โทรหาคุณก็ไม่ยอมรับสาย”

“จะโทรมาทำไม ในเมื่อมีสาวสวยข้างกายอยู่แล้วทั้งคน”

“นี่คุณหึงผมเหรอ?”

“ใครหึงคุณกัน ฉันเปล่าสักหน่อย”

ปฏิเสธเสียงแข็ง