“ไทเฮาต้องการสตรีคุณสมบัติแบบไหนจะมังคะ” ขันทีผู้เฒ่าถามเสียงแหลมเล็ก
“เจ้าคิดว่าแบบไหนจะถูกใจข้าละตาแก่เลี่ยงจิน” ไทเฮายกมือป้องปากหัวเราะเสียงเนิบนาบ
“กระหม่อมจะไปคัดคนที่ถูกใจมาถวายการรับใช้ไทเฮาจะมังคะ” เสี่ยงจินตอบรับ พลางแสยะยิ้มให้พระสนมผู่เยว่ที่พยายามถลึงตาใส่
เจียวลู่ไม่คิดว่าโอกาสจะมาถึงมือตนเองง่ายๆ ระหว่างที่ขันทีเฒ่าเดินผ่านหน้านางไป ผ้าเช็ดหน้าลายดอกเหมยก็ปลิวไปติดที่รองเท้าของขันทีเฒ่าพอดี ขันทีเฒ่าก้มมอง ดวงตาเรียวรีเบิกโพลง หลังจากนั้นก็กวาดตามองหา ขันทีเฒ่าแน่ใจ หนึ่งในสตรีที่นั่งหมอบอยู่ตรงหน้า ต้องมีใครสักคนเกี่ยวพันกับสกุลเจียว
เจียวลู่ผงกศีรษะขึ้นมองสบตาขันทีเฒ่า
ดวงตาเรียวรีแฝงความดุดันเขม่นมอง
“สตรีตรงนี้ ผ่านสักด่านแล้วหรือยัง” เลี่ยงจินถามนางกำนัลที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“ผ่านทั้งสามด่านแล้วเจ้าค่ะ”
มุมปากมีรอยจีบน่ากลัวแสยะยิ้ม “ดี งั้นข้าขอเลือกสักสองสามคนจะได้
