CHAPTER 12

2205 Words

NARINIG ko na ang alarm ng aking orasan. Bumangon na ako at kita ko sa bintana ko na madilim pa. Hindi naman sa pagiging excited pero alas-singko ako nag-alarm. Dahil may motto ako sa aking sarili na, mas okay nang maaga kaysa late. Alas-nuwebe pa naman ang pasok ko pero ayokong ma-late sa first day ko as secretary. First impression last! Iyon ang isa sa motto ko rin! Nag-unat-unat na lamang ako at nagtatalon-talon dito sa loob ng kʼwarto para mawala ang aking antok. Nang maramdaman ko na ang pawis ko ay huminto na rin ako. Umupo ako sa gilid ng kama at nagpahinga na muna. Pakakalmahin ko muna ang aking hininga bago ako bumaba, kakain muna ko ng breakfasts bago maligo. Thirty minutes din akong nagpahinga at saka na rin bumaba. Pagkababa ko ay may naamoy akong bawang na niluluto. Mukh

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD