" Hey, nerdy! Wait up!" Tinawag ko ang kaklase kong si Tristan, ang gwapong nerd boy next door kong kapitbahay.
We have been classmates since kindergarten at magkapitbahay since nasa sinapupunan pa ng mga nanay namin. Mahiyain ito noon at patpatin kaya laging nabubully. Minsan isa ako sa nambubully sa kanya pero most of the time, ako ang nagtatanggol sa kanya.
" Ano na naman kailangan mo, Maxine?" Bored na tanong nito habang patuloy na naglalakad. Nasa grade six na kami at next year high school na sa wakas.
" Pahiram ng assignment sa Math h? Alam mo namang mahina ako pagdating sa numbers eh." Inakbayan ko siya habang naglalakad. Pilit nitong iwinaksi ang braso ko pero mahigpit ko siyang hawak.
Mas matangkad ako sa kanya, siguro late bloomer ito. Suot-suot niya pa rin ang malaki niyang salamin na halos kainin na ang buong mukha niya.
" Ewan ko sayo Maxine, good luck nalang kung makakagradute ka this year. Bibigay ko sayo mamaya pagkatapos kong gawin sa bahay." Sagot nito at mabilis na naglakad.
" Sige akyat ako ulit sa bintana mo mamaya! Wag mong ilock ha? Kundi babasagin ko salamin ng bintana mo!" Pahabol na sigaw ko sa kanya. Habol habol ko nang tanaw ang patpating lalaki. Hindi naman talaga ako bobo eh, gusto ko lang talaga magkaron ng dahilan para makasama siya.
Kahit nerdy looking kasi ito, napaka cute at gwapo pa rin nito. Lalo na pag ngumingiti siya, labas ang dimples sa magkabilang pisngi. Kaya nong mga malilit pa kami, I made it my mission na ipagtanggol siya sa mga bullies.
I am known as the mean b***h ng school namin. I had to be, for him.