ตอนที่ 7
พรึบ!
“อ๊ะ!”
สิ่งที่คนที่นี่เรียกกันว่าผ้าถุง ที่ใช้คลุมส่วนล่างของข้าถูกร่างสูงกระชากออก มือหนา สอดใส่นิ้วเรียวยาวเข้ามาที่ร่องรัก
เขาจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ! ข้ามีพระสวามีแล้ว!
“ข้ามีพระสวามีแล้วนะ อีกทั้งยังเป็นฮ่องเต้อีกด้วย นินจาอย่างเจ้า ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาทำแบบนี้กับข้านะ! ปล่อย!”
“พูดอะไร? ข้าฟังไม่เห็นรู้เรื่อง หึหึ!” ร่างสูงกดจูบมาหนักหน่วง นิ้วเรียวยาวที่เพลิดเพลินอยู่ส่วนล่างมันทำให้ข้าหวั่นไหวและรู้สึกดีแบบแปลๆ “อืม...เยิ้มเชียว”
“อ..อย่า!” ข้าพูดภาษาของเขาเป็นการขอร้อง หากวันนึงข้าได้มีโอกาสกลับวังหลวง ข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน “อย่า!”
“เธอไม่ต้องห่วงหรอก คนอย่างข้าเสือเมฆไม่เคยทอดทิ้งเมียใด เห็นนังชบาไหม? มันไม่ได้ท้อง ข้าก็ยังเลี้ยงดูมัน เธอไม่ต้องกลัวหรอก!”
“อย่า....อึก อ๊ะ!” ทั้งๆ ที่ข้าไม่อยาก แต่ร่างกายเจ้ากรรมดันสำเร็จความใคร่ออกมาจนได้ ข้าเกลียดตัวเองเสีย
