เมื่อวานเพลิงพาสายชลไปกินข้าวเย็นที่บ้านแม่ตามที่นัดกันไว้ ทันทีที่พ่อผู้ใหญ่เห็นหน้าลูกสะใภ้ก็ดีใจจนเนื้อเต้น แกรีบคล้องสร้อยทองเส้นใหญ่ให้สายชลพร้อมกับลูบหัวให้พร พอกินข้าวเสร็จก็นั่งพูดคุยกันต่อ ระหว่างนั้นเพลิงก็แสดงท่าทีชัดเจนว่าอยากให้สายชลกลับบ้าน ทั้งยังทำตัวติดกับสายชลและจ้องมองเธอไม่วางตา ตอนที่แม่กับพ่อบอกให้สายชลมาเล่นที่บ้านบ่อย ๆ เพลิงก็อ้างว่างานในสวนยุ่ง พอแม่บอกให้สายชลมาคนเดียวเพลิงก็บอกว่าต้องช่วยกันทำงาน ทั้งที่ผ่านมาตัวเองทำคนเดียวได้แท้ ๆ แต่บอกทำไม่ไหวซะงั้น ในสายตาพ่อกับแม่อาจมองว่าลูกชายตัวเองนั้นหลงลูกสะใภ้ ความฝันจะได้เลี้ยงหลานก็ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แต่ในสายตาเพื่อนรักอย่างปืนน่ะเหรอ… ไอ้เพลิงมันไม่ได้หวงสายชล แต่เหมือนมันกลัวคนรู้อื่นอะไรจากสายชล
นอกจากถามไถ่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วพ่อผู้ใหญ่กับแม่ก็ไม่ได้ถามหรือเซ้าซี้อะไรให้สายชลรู้สึกไม่สบายใจ การได้รู้จักผู้
