“จะให้ใจเย็นอะไรอีก เอ็งอายุเท่าไหร่แล้วหา? คิดจะทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต คบ ๆ เลิก ๆ เหมือนไอ้ปืนหรือไง” คราวนี้คนถูกพาดพิงถึงกับสะดุ้ง
“เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะแม่” ปืนยืนกอดเสาอยู่ห่าง ๆ ถึงกับเสียวหลังวาบ
“ถ้าพ่อแม่เขารู้จะทำยังไง ดูทรงแล้วนังหนูนี่ยังเด็กอยู่เลยมั้งเนี่ย” ว่าแล้วก็สำรวจลูกสะใภ้ตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ฉันไม่ได้จะคบ ๆ เลิก ๆ นะแม่ แค่ทุกอย่างมันเร็วไปหมดเลยยังไม่ได้บอกใคร” เมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็คงต้องตามน้ำไปก่อน จะบอกแม่ว่าลูกสะใภ้เป็นผีพรายก็ไม่ได้อีก
“ไม่ได้คบ ๆ เลิก ๆ แต่ให้เขาอยู่เงียบ ๆ ทำตัวเป็นเมียเก็บน่ะเหรอ ถึงจะไม่เปิดตัวให้ชาวบ้านรู้ ไม่ตกแต่งกัน อย่างน้อยก็น่าจะบอกพ่อบอกแม่หน่อยสิ ถ้าแม่มีลูกสาวก็ไม่อยากให้ลูกชายคนอื่นมาทำแบบนี้กับลูกสาวตัวเองนะ ให้เกียรติเขาหน่อย” เพลิงเข้าใจแม่ทุกอย่าง แต่เขาก็มีเหตุผลของเขา
“ฉันรู้ แต่ฉันสับสนไงแม่ ทุกอย่างมันเร็วไปหมด
